Επιβάλλοντας την προσωρινή απαγόρευση εισόδου σε υπηκόους επτά μουσουλμανικών χωρών, ο αμερικανός πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ δήλωσε ότι η κίνηση θα βοηθήσει να προστατευτούν οι Ηνωμένες Πολιτείες από την τρομοκρατία.
Λιγότερο όμως από ένα τρίτο των Αμερικανών πιστεύει ότι η κίνηση αυτή βελτιώνει την ασφάλεια στη χώρα, σύμφωνα με μια δημοσκόπηση της εταιρείας Ipsos για λογαριασμό του πρακτορείου Reuters που δόθηκε στη δημοσιότητα χθες.
Περίπου 31% των ερωτηθέντων είπαν ότι η απαγόρευση τους έδωσε την αίσθηση ότι ήταν «περισσότερο ασφαλείς», ενώ ένα 25% απάντησε ότι ένιωθε «λιγότερο ασφαλές». Επίσης, ένα 33% των ερωτηθέντων είπε ότι δεν θα αλλάξει τίποτα, ενώ οι υπόλοιποι είπαν ότι δεν ξέρουν.
Οι χώρες των οποίων οι υπήκοοι εμποδίστηκαν να εισέλθουν στις ΗΠΑ περιλαμβάνουν το Ιράκ, το Ιράν, τη Λιβύη, τη Σομαλία, το Σουδάν, τη Συρία και την Υεμένη, ενώ οι Σύροι απαγορεύτηκαν επ’ αόριστον.
Ρεπουμπλικανοί γερουσιαστές κατέκριναν την απόφαση του Τραμπ και είπαν ότι μπορεί να καταλήξει μπούμερανγκ και να δώσει σε τρομοκρατικές οργανώσεις ένα νέο σύνθημα για τη στρατολόγηση νέων μελών. «Αυτό το εκτελεστικό διάταγμα στέλνει ένα μήνυμα, εσκεμμένα ή όχι, ότι η Αμερική δεν θέλει μουσουλμάνους να εισέλθουν στη χώρα μας», δήλωσαν σε κοινή ανακοίνωση οι γερουσιαστές Τζον Μακέιν της Αριζόνας και Λίντζι Γκράμ της Νότιας Καρολίνας.
Εν τω μεταξύ διχασμένη εμφανίζεται η αμερικανική κοινωνία, καθώς το 49% των Αμερικανών συμφωνεί με το διάταγμα και το 41% διαφωνεί. Περίπου 53% των Δημοκρατικών είπαν ότι «διαφωνούν έντονα» με την απόφαση του Τραμπ, ενώ 51% των Ρεπουμπλικανών είπαν ότι «συμφωνούν έντονα».
Η Σέριλ Χόφμαν, 46, από το Σούμερντακ, Βιρτζίνια, είπε ότι ήταν ενθουσιασμένη που ο Τραμπ διέταξε την απαγόρευση. «Κατανοώ ότι η χώρα ιδρύθηκε με βάση τους μετανάστες», είπε η Χόφμαν, η οποία συμμετείχε στη δημοσκόπηση. «Έλεος, το καταλαβαίνω αυτό. Αλλά ανησυχώ γιατί οι πρόσφυγες έρχονται εδώ και υποστηρίζονται από τους φόρους που καταβάλλω εγώ». Αντίθετα, η Βερόνικα Μπιουτέλ, 57, από το Γκριν του Οχάιο, που επίσης συμμετείχε στη δημοσκόπηση, είπε, «Ναί, όντως ζούμε σε τρομακτικές επιχές, αλλά υπάρχουν άλλοι, καλύτεροι τρόποι να ξεριζώσουμε την τρομοκρατία».
Ο Ουέστι Έγκμοντ, διευθυντής του Εργαστηρίου Ενσωμάτωσης Μεταναστών στο Κολέγιο της Βοστόνης, είπε ότι οι Αμερικανοί έχουν αποκτήσει σταδιακά μια εχθρότητα προς τους πρόσφυγες και τους μετανάστες καθώς έχει μετατεθεί το βάρος της προέλευσης των ροών από την ανατολική Ευρώπη σε χώρες όπως το Ιράκ, τη Σομαλία και το Αφγανιστάν.
Οι περισσότεροι Αμερικανοί, ωστόσο, δεν πιστεύουν ότι η κράτος θα έπρεπε να δείξει μια προτίμηση σε χριστιανούς πρόσφυγες, όπως έχει υπονοήσει ο Τραμπ. Περίπου 56%, συμπεριλαμβανόμενων 72% Δημοκρατικών και 45% Ρεπουμπλικανών, διαφώνησαν ότι η χώρα θα πρέπει να «υποδεχθεί χριστιανούς πρόσφυγες, αλλά όχι μουσουλμάνους».
Η δημοσκόπηση Reuters/Ipsos διεξήχθη διαδικτυακά στα αγγλικά και στις 50 πολιτείες. Συγκέντρωσε τις γνώμες 1.201 ατόμων, μεταξύ των οποίων ήταν 453 Δημοκρατικοί και 478 Ρεπουμπλικανοί. Έχει περιθώριο σφάλματος – ένα μέτρο ακρίβειας μέτρησης – 3 ποσοστιαίων μονάδων για ολόκληρο το δείγμα και 5 ποσοστιαίες μονάδες για τους Δημοκρατικούς και Ρεπουμπλικανούς.
Τον συντηρητικό δικαστή Γκόρσιτς προτείνει ο Τραμπ για το Ανώτατο Δικαστήριο
Εν τω μεταξύ ο αμερικανός πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ πρότεινε τον Νιλ Γκόρσιτς χθες για να αναπληρώσει την κενή θέση στο Ανώτατο Δικαστήριο (Supreme Court), επιλέγοντας τον 49χρονο δικαστή των ομοσπονδιακών εφετείων για να επαναφέρει την συντηρητική πλειοψηφία στο ανώτατο δικαστήριο και να διαμορφώσει αποφάσεις σε διχαστικά θέματα όπως τις αμβλώσεις, τον έλεγχο της οπλοφορίας, τη θανατική ποινή και τα θρησκευτικά δικαιώματα.
Ο υποψήφιος από το Κολοράντο αναμένεται να αντιμετωπίσει μια μεγάλη κομματική μάχη στη γερουσία των Ηνωμένων Πολιτειών αφότου οι Ρεπουμπλικανοί απέρριψαν πέρσι τον υποψήφιο του Δημοκρατικού προέδρου Μπαράκ Ομπάμα για να αναπληρώσει το κενό που άφησε στο σώμα ο θάνατος τον Φεβρουάριο πέρσι του συντηρητικού δικαστή Άντονιν Σκαλία.
Ο Γκόρσιτς είναι ο νεότερος υποψήφιος για το ανώτατο δικαστήριο εδώ και τουλάχιστον εικοσιπέντε χρόνια, και θα μπορούσε να επηρεάσει την κατεύθυνση του δικαστηρίου επί δεκαετίες.
