Το να πούμε ότι η μεγαλύτερη ηφαιστειακή συγκέντρωση στον κόσμο βρίσκεται κάτω από τον πάγο της Ανταρκτικής μπορεί να μοιάζει με επιστημονική φαντασία, αλλά η αλήθεια είναι ότι αυτό είναι ήδη γνωστό και έχει αποδειχτεί, καθώς οι επιστήμονες ανακάλυψαν 91 ηφαίστεια, όπως αναφέρει το με στοιχεία πιθανής δραστηριότητας.

Πόσο πιθανό και φυσιολογικό θα μπορούσε να ακούγεται ότι υπάρχουν ενεργά ηφαίστεια που, ενδεχομένως, να βγάζουν ζεστούς καπνούς ενώ η λάβα σιγοβράζει μέσα τους, σαν τα καζάνια της Κόλασης, αλλά ταυτόχρονα να είναι “καπακωμένα” από πάγο; Κι όμως! Γεωλόγοι, μαζί με μια πολυεπιστημονική ομάδα εμπειρογνωμόνων, ανακάλυψαν βασικά υποστρώματα που επιβεβαιώνουν ότι αυτές οι θεωρίες είναι αληθινές. Η ύπαρξη ορισμένων από αυτά τα ηφαίστεια ήταν ήδη γνωστή, ενώ 50 κορυφές τους έχουν ανακαλυφθεί κάτω από ένα παχύ στρώμα κρύου πάγου στην Ανταρκτική.

Αυτό που εξέπληξε τους περισσότερους επιστήμονες είναι ότι κάτω από τον παγετώνα του νησιού Pine, διαπιστώθηκε ότι η θερμότητα προέρχεται πιθανότατα από μάγμα ενεργού ηφαιστειακής ζώνης, σύμφωνα με το . Αυτό το “αλλόκοτο” ή “παράδοξο” γεγονός, όπως καταλαβαίνετε ανοίγει την πόρτα σε ατελείωτες θεωρίες και πιθανότητες που φαίνεται να διαμορφώνονται. Πάντως, αυτή η θερμότητα δεν θεωρείται και τόσο υπεύθυνη για το λιώσιμο του παγετώνα περισσότερο από ότι η θερμοκρασία της θάλασσας τον αποσταθεροποιεί, όπως αναφέρει στην o Brice Loose του Πανεπιστημίου Rhode Island’s Graduate School of Oceanography.

Η θερμοκρασία που μετρήθηκε κάτω από τον γαλάζιο πάγο έχει φτάσει τους 25 βαθμούς, βρίσκοντας ζεστό υγρό νερό και με ενδείξεις για πλάσματα που δεν τα έχει δει ο σύγχρονος άνθρωπος ποτέ ως τώρα. Και αυτό είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου – μιας και μιλάμε για πάγους.

Με βάση αυτά τα δεδομένα, αναπτύσσεται μια εναλλακτική θεωρία η οποία στοιχειοθετείται από ορισμένα γνωστά δεδομένα. Εάν υπάρχει ηφαιστειακή δραστηριότητα κάτω από τον πάγο, υπάρχει θερμότητα. Γνωρίζουμε επίσης ότι υπάρχει μια μεγάλη λίμνη γλυκού νερού κάτω από το έδαφος της Ανταρκτικής και γνωρίζουμε ακόμα ότι το φως του ήλιου μπορεί να διεισδύσει στα στρώματα πάγου, όπου αυτός είναι πιο λεπτός.

Όλα αυτά δείχνουν την πιθανή ύπαρξη ζωής εκεί κάτω. Μιας διαφορετικής, όμως, ζωής από εκείνη που θα περιμέναμε. Μας οδηγούν να σκεφτούμε σοβαρά την πιθανότητα ύπαρξης ενός άγνωστου κόσμου ο οποίος έχει εγκλωβιστεί στον πάγο ή μάλλον κάτω από αυτόν και… που μπορεί να έχει εξελιχθεί με διαφορετικό ρυθμό και τρόπο από ό,τι έχει συμβεί στην υπόλοιπη Γη. Αλλά, ποιος θα μπορούσε να είναι αυτός ο κόσμος;

Εάν θυμηθούμε το μυθιστόρημα που γράφτηκε από τον Ιούλιο Βερν “Ταξίδι στο Κέντρο της Γης”, είναι σαν να μπαίνουμε κρυφά σε ένα φανταστικό και άγνωστο κόσμο που άνοιξε μπροστά στα μάτια μας, για να διαπιστώσουμε ότι στη Γη μπορεί να υπάρχουν ασυνήθιστες μορφές ζωής που, προφανώς, δεν γνωρίζουμε ακόμη.

Η πιθανή ανακάλυψη νέων πλασμάτων που δεν γνωρίζαμε, ανοίγει την πόρτα σε όλα τα είδη και μορφές ζωής, καθώς έχουν βρεθεί υπολείμματα λαχανικών και ζώων τα οποία, όπως φαίνεται, δεν έχουν καμία “συγγένεια” με την επιφάνεια στην οποία ζούμε εμείς και όλες οι γνωστές μορφές ζωής…

Άραγε, θα μπορούσαν αυτές οι πιθανότητες από τα ηφαίστεια στην Ανταρκτική, να οδηγούν σε έναν κόσμο σαν κι αυτό που προσπάθησε να μας περιγράψει ο Ιούλιος Βερν στο πασίγνωστο και πολυαγαπημένο του βιβλίο; Και, αν το πάμε λίγο ακόμα πιο πέρα, θα μπορούσαν να υπάρχουν και να ζουν νοήμονες πολιτισμοί που τρέφονται και ζουν από αυτές τις πιθανές μορφές ζωής, όπως ζώα και φυτά; Θα μπορούσαν να είναι εγκατεστημένοι φυλές ανθρώπων που προτίμησαν να ζήσουν στο εσωτερικό της γης; Ή φυλές εξωγήινων σαν κι αυτές που αναφέρονται στο , όπου υποτίθεται έφτασε ως το κατώφλι της Κούφιας Γης;