Πρόκειται για ένα project, που υλοποιήθηκε από τη γαλλική ENGIE και τις τουρκικές κατασκευαστικές, Kolin και Kalyon.
Ο σταθμός FSRU βρίσκεται κοντά στο Τσαμακλί της Σμύρνης και για την ταχύτατη παράδοσή του -το έργο ολοκληρώθηκε μέσα σε 6,5 μήνες- οι Γάλλοι δέσμευσαν το 145.000 κυβικών μέτρων Neptune, που αποτελεί ένα από τα δύο FSRU του στόλου τους.
Τη fast track διαδικασία βοήθησε και η ταχύτητα, με την οποία εκδίδονται στην Τουρκία οι σχετικές άδειες πάσης φύσεως (περιβαλλοντολογικές, επικινδυνότητας, εγκατάστασης) για τέτοια έργα.
Η συνολική υποδομή περιλαμβάνει μια προβλήτα και ένα χερσαίο αγωγό φυσικού αερίου, ώστε να επιτυγχάνεται η σύνδεση του σταθμού με το εθνικό δίκτυο μεταφοράς φυσικού αερίου της Botas.
Έχει δυνατότητα αποστολής έως 20 εκατομμυρίων κυβικών μέτρων ημερησίως και αναμένεται να συμβάλλει σημαντικά στην ασφάλεια εφοδιασμού του φυσικού αερίου της Τουρκίας τους χειμερινούς μήνες (αφού η χώρα ενισχύει κατά 7,5 δισ. κυβικά μέτρα φυσικό αέριο την αγορά της).
Στην ουσία, με αυτό το έργο, η γειτονική χώρα επιχειρεί να εκμεταλλευθεί το momentum της κατασκευής από την Gastrade του πλωτού τερματικού σταθμού LNG στην Αλεξανδρούπολη (στο οποίο επένδυσε πρόσφατα και ο εφοπλιστής, Πήτερ Λιβανός).
Σημαντικό ρόλο στην κίνηση αυτή διαδραμάτισαν και οι εκτιμήσεις ότι στο μέλλον το υγροποιημένο φυσικό αέριο θα κυριεύσει τις αγορές και θα ανταγωνιστεί πολύ δυναμικά το Φυσικό Αέριο του Σωλήνα. Κι αυτό, διότι η ήδη υπάρχουσα υπερεπάρκεια LNG θα πιέσει προς τα κάτω τις τιμές.
Το φυσικό αέριο μέσω παλαιών αγωγών θα συνεχίσει μεν να είναι ανταγωνιστικό, οι καινούριοι, όμως, αγωγοί έχουν πολύ μεγάλο επενδυτικό κόστος, πολύ μεγαλύτερο από τα LNG Terminals και αντιμετωπίζουν σημαντικά θέματα ασφάλειας, λόγω τρομοκρατίας.
Σε αυτό το πλαίσιο, η τουρκική πλευρά σχεδιάζει τη δημιουργία άλλων τριών πλωτών σταθμών υγροποιημένου φυσικού αερίου, ένας εκ των οποίων θα βρίσκεται σε απόσταση λίγων χιλιομέτρων από αυτόν της Gastrade, στην Αλεξανδρούπολη.
