Τρεις μήνες μετά την έναρξη του γενικευμένου πολέμου της κατά της Ουκρανίας, η Ρωσία ξεμένει σιγά-σιγά από τανκς.

Ή μάλλον, από άρματα μάχης τα οποία να λειτουργούν. Στην πραγματικότητα, το Κρεμλίνο διατηρεί χιλιάδες παλιά τεθωρακισμένα οχήματα σε μακροχρόνια αποθήκευση. Πολλά από αυτά, ωστόσο, δεν μπορούν πλέον να χρησιμοποιηθούν.

Του David Axe

Πηγή: Forbes από το

Η έλλειψη αποθεμάτων υλικού θωράκισης, σε συνδυασμό με προβλήματα παραγωγής νέων αρμάτων μάχης, θα μπορούσε να αρχίσει να επιβαρύνει τη ρωσική πολεμική προσπάθεια. Καθώς οι χειριστές ουκρανικών βλημάτων και πυραύλων συνεχίζουν να πλήττουν εχθρικά άρματα μάχης κατά εκατοντάδες, οι ρωσικές μονάδες όλο και περισσότερο θα μπαίνουν στη μάχη με όσα παλιά και απαρχαιωμένα άρματα μάχης διαθέτουν, ακόμη και σε κατάσταση στοιχειώδους λειτουργίας.

Και αυτό θα μπορούσε να εκτοξεύσει το ποσοστό των απωλειών, καθώς οι Ουκρανοί καταναλώνουν λιγότερη προσπάθεια και λιγότερους πυραύλους και βλήματα πυροβολικού, αχρηστεύοντας όλο και περισσότερα “γηραλέα” ρωσικά άρματα μάχης.

Το αποτέλεσμα, με τον καιρό, θα μπορούσε να είναι ένα “σπιράλ θανάτου” για το ρωσικό σώμα των τεθωρακισμένων. Το ερώτημα είναι πόσο γρήγορα μπορεί να συμβεί κάτι τέτοιο. Μπορούν οι Ουκρανοί να καταστρέψουν τη ρωσική δύναμη αρμάτων μάχης αρκετά γρήγορα ώστε να αποτρέψουν τους Ρώσους από το να επεκτείνουν το έδαφος που ελέγχουν στην περιοχή του Ντονμπάς της ανατολικής Ουκρανίας – και να οχυρωθούν εκεί;

Η “επάνοδος” των T-62

Το γενικό επιτελείο των ουκρανικών ενόπλων δυνάμεων σημείωνε πριν από λίγες ημέρες τα πρώτα σημάδια κατάρρευσης στο ρωσικό σώμα τεθωρακισμένων. “Ως αποτέλεσμα των απωλειών κατά τη διάρκεια των εχθροπραξιών, ο Ρώσος εχθρός αναγκάστηκε να ανασύρει από την αποθήκευση άρματα μάχης τύπου T-62 για να συγκροτήση τακτικές ομάδες εφεδρικού τάγματος που σχηματίζονται για αποστολή στην Ουκρανία”, σημείωνε το ουκρανικό επιτελείο.

Το T-62 είναι ένα ξεπερασμένο άρμα μάχης. Το τανκ 41 τόνων με το κύριο πυροβόλο όπλο των 115 χιλιοστών και τη θωράκιση από χάλυβα παραγόταν στη Σοβιετική Ένωση από το 1961 έως το 1975. Ήταν το πιο σημαντικό τανκ της ΕΣΣΔ έως ότου το T-72 τέθηκε σε χρήση το 1969.

Ο σοβιετικός στρατός τη δεκαετία του 1980 άρχισε να μετατοπίζει το T-62 σε μονάδες δεύτερης γραμμής. Ο ρωσικός στρατός απέσυρε πλήρως το μοντέλο τη δεκαετία του 2010, όταν πια το T-62 – σύγχρονο του Μ-60 του στρατού των ΗΠΑ – είχε απελπιστικά ξεπεραστεί από τα σύγχρονα δυτικά τανκς.

Χιλιάδες T-62 μπήκαν σε αποθήκες, πολλά από αυτά απλά το ένα δίπλα στο άλλο σε μεγάλα υπαίθρια πάρκινγκ οχημάτων, όπου δεν υπάρχει προστασία από τη βροχή και το χιόνι. Εάν ο Ρώσος Πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν είχε επιλέξει να μην επεκτείνει τον πόλεμο στην Ουκρανία, αυτά τα τανκς μπορεί απλώς να είχαν σκουριάσει.

Όμως ο Πούτιν διεύρυνε τον πόλεμο. Και τώρα ο ουκρανικός στρατός καταστρέφει, κατά μέσο όρο, τουλάχιστον τέσσερα ρωσικά τανκς την ημέρα – ενώ “τραυματίζει” ή αιχμαλωτίζει κι άλλα. Σε 91 ημέρες μάχης, οι Ουκρανοί έχουν πλήξει τουλάχιστον 391 τανκς, σε πλήγματα που μπορούν να επιβεβαιώσουν και εξωτερικοί προς τις δύο αντιμαχόμενες πλευρές αναλυτές.

Αυτός ο αριθμός μπορεί να μην φαντάζει μεγάλος για έναν στρατό που, στα χαρτιά, διέθετε περισσότερα από 2.800 ενεργά άρματα μάχης πριν από την εισβολή στην Ουκρανία στις 23 Φεβρουαρίου. Δεν ήταν όμως όλα τα ενεργά τανκς σε καλή κατάσταση. Υπολογίστε τη ζημιά στις μάχες σε πολλές εκατοντάδες T-64, T-72, T-80 και T-90 και είναι προφανές γιατί οι Ουκρανοί άρχισαν να παρατηρούν T-62 να φτάνουν κοντά στην πρώτη γραμμή.

Αυτή την εβδομάδα κυκλοφόρησαν βίντεο και φωτογραφίες στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης που επιβεβαιώνουν τον ισχυρισμό του ουκρανικού γενικού επιτελείου. Τα παλιά T-62 όντως κινούνται σιδηροδρομικά προς την κατεχόμενη από τη Ρωσία Μελιτόπολη, στη νότια Ουκρανία.

Το γεγονός ότι οι Ρώσοι επανενεργοποιούν τα T-62 προσδίδει αξιοπιστία σε αυτό που εξήγησε ο ιστορικός Chris Owen σε ένα πρόσφατο νήμα αναρτήσεών του στο Twitter: πολλά, αν όχι τα περισσότερα, από τα περίπου 10.000 άρματα μάχης που βρίσκονται αποθηκευμένα στη Ρωσία δεν είναι πλέον σε λειτουργική κατάσταση λόγω καταστροφών που έχουν υποστεί εξαιτίας του καιρού και του χρόνου.

Μερικά T-62 μπορούν να χρησιμοποιηθούν επειδή είναι απλούστερα σε λειτουργικό επίπεδο από τους πιο σύγχρονους τύπους αρμάτων, με λιγότερα ευαίσθητα ηλεκτρονικά. Επίσης, υπάρχουν περισσότερα από αυτά και έτσι υπάρχει μεγαλύτερη πιθανότητα μέρος των T-62 να έχει γλιτώσει από την καταστροφική σκουριά.

Δυσκολίες και μισθοφόροι

Η στροφή προς τα T-62 συμβαίνει καθώς η ρωσική βιομηχανία δυσκολεύεται σοβαρά να εισάγει από τις δυτικές χώρες τα εξαρτήματα υψηλής τεχνολογίας που απαιτούν τα σύγχρονα άρματα μάχης. Ο μοναδικός κατασκευαστής αρμάτων μάχης της Ρωσίας, η Uralvagonzavod, διέκοψε την παραγωγή της τον Μάρτιο.

Η εμφάνιση των T-62 κοντά στο ουκρανικό μέτωπο δεν είναι το μόνο σημάδι απελπισίας του Κρεμλίνου. Έχοντας χάσει έως και 15.000 στρατιώτες, ναύτες και σμηνίτες στις μάχες μέσα σε τρεις μήνες, οι ρωσικές ένοπλες δυνάμεις έχουν επίσης έλλειψη σε εκπαιδευμένο προσωπικό.

Το Κρεμλίνο δεν πληρώνει χωρίς λόγο την ομάδα Wagner, μια σκιώδη ρωσική μισθοφορική εταιρεία, για να συμπληρώνει τους εξαντλημένους σχηματισμούς του στρατού, ακόμη και για να πιλοτάρει αεροσκάφη της αεροπορίας.

Την Κυριακή, ουκρανικές δυνάμεις αεράμυνας στην ανατολική Ουκρανία κατέρριψαν ένα ρωσικό επιθετικό αεροσκάφος Su-25. Το BBC επιβεβαίωσε ότι ο άνδρας που βρισκόταν πίσω από τα χειριστήριά του και έχασε τη ζωή του ήταν ο Kanamat Botashev.

Ο 63χρονος Μποτάσεφ ήταν συνταξιούχος. Αποστρατεύθηκε από τη ρωσική αεροπορία ως πτέραρχος το 2012, αφού “δανείστηκε” ένα μαχητικό Su-27 – έναν τύπο αεροσκάφους που δεν είχε τα προσόντα να πιλοτάρει – και το συνέτριψε μετά από μια σύντομη, ακροβατική “βόλτα”. Μετά τη συνταξιοδότησή του, ο Μποτάσεφ φέρεται να υπέγραψε συμβόλαιο με την Wagner, η οποία τον προσέλαβε και τον παρέδωσε προς χρήση στη ρωσική πολεμική αεροπορία.

Παλιά τανκς. Μισθοφόροι πιλότοι. Αυτά είναι σημάδια βαθιάς υποβάθμισης για τον ρωσικό στρατό, καθώς συγκεντρώνει τις καλύτερες δυνάμεις του για μια νέα επίθεση στην ανατολική Ουκρανία με στόχο να περικυκλώσει την πόλη Σεβεροντονέτσκ.

Αυτή η επίθεση πετυχαίνει, αν και με μεγάλο κόστος. Σε μια εβδομάδα σκληρών μαχών, οι Ρώσοι έχουν προχωρήσει σχεδόν 16 χιλιόμετρα βορείως της Ποπάσνα. Εάν τα ρωσικά τάγματα μπορέσουν να προχωρήσουν άλλα 24 χλμ. περίπου, μπορεί να είναι σε θέση να αποκόψουν πλήρως το Σεβεροντόνετσκ και τους χιλιάδες Ουκρανούς στρατιώτες που βρίσκονται εκεί.

Παρ’ όλα αυτά, δεν είναι δύσκολο να δούμε την τρέχουσα επίθεση ως μια τελευταία προσπάθεια για τη Ρωσία. Δεν είναι διόλου ξεκάθαρο ότι ένας στρατός που εξαρτάται όλο και περισσότερο από τα “αρχαία” άρματα μάχης T-62 θα είναι σε θέση να συνεχίσει τις επιθετικές επιχειρήσεις για πολύ ακόμη.

Μια παρατεταμένη σε χρόνο επίθεση, ωστόσο, μπορεί να μην είναι καν το σχέδιο του Κρεμλίνου. Μετά την κατάληψη του Σεβεροντονέτσκ, ο ρωσικός στρατός θα μπορούσε να οχυρωθεί – και να επικεντρωθεί στην υπεράσπιση των τεράστιων περιοχών της ανατολικής και νότιας Ουκρανίας που έχει ήδη καταλάβει. Η άμυνα, άλλωστε, απαιτεί λιγότερα σύγχρονα άρματα μάχης.