Τελικά μόνο τυχαία θέτοντας προ των ευθυνών της, την  κυβέρνηση Μακρόν, σχετικά με την παράδοση πυραύλων αέρος-αέρος METEOR στην Τουρκία.

Γενικά όμως τα πράγματα είναι πολύ άσχημα, σχετικά με την αμυντική συμφωνία Ελλάδος και Γαλλίας, αφού μερίδα Γάλλων Γερουσιαστών και μελών της αμυντικής βιομηχανίας, πιέζουν την γαλλική κυβέρνηση, να προσεγγίσει πολύ στενά την Τουρκία, η οποία ετοιμάζει ένα οθωμανικών διαστάσεων εξοπλιστικό πρόγραμμα.

Επίσης οι ίδιοι φοβούνται τις στενές στρατιωτικές σχέσεις των Τούρκων με Βρετανία, Γερμανία, και Ισπανία, και τρέχουν να προλάβουν, να πουλήσουν όπλα στην Τουρκία, στέλνοντας περίπατο συμφωνίες και κυρίως τις ανησυχίες για την τουρκική επεκτατική πολιτική σε Μέση Ανατολή και Ανατολική Μεσόγειο.      

Από τον Ιανουάριο του 2018, κατά τη διάρκεια επίσκεψης του Προέδρου Ερντογάν στο Παρίσι, η Τουρκία, είχε υπογράψει με την την γαλλο-ιταλική κοινοπραξία Eurosam [Thales and MBDA] μια σύμβαση μελέτης για ένα μελλοντικό σύστημα αεράμυνας, βασισμένο στο SAMP/T [Sol-Air Moyenne Portée / Terrestre] στο πλαίσιο του προγράμματος LORAMID [Long-Range Air and Missile Defense System], αναφέρει η γαλλική ιστοσελίδα opex360.com.

«Σχεδιασμένη να διαρκέσει 18 μήνες, η μελέτη ορισμού στοχεύει στην προετοιμασία της σύμβασης ανάπτυξης και παραγωγής για το μελλοντικό σύστημα ώστε να καλύψει τις επιχειρησιακές ανάγκες της τουρκικής Πολεμικής Αεροπορίας», είχε αναφέρει ανακοίνωση της Eurosam.

Από τότε το σύστημα υποτίθεται ότι θα "εγγυόντανε” την πλήρη αυτονομία της Τουρκίας στον τομέα της αεράμυνας.

Ωστόσο, τα πράγματα δεν προχώρησαν περισσότερο, καθώς οι διαφωνίες μεταξύ Παρισιού και Άγκυρας στη συνέχεια πολλαπλασιάστηκαν, σε σημείο που, η σύμμαχη χώρα Τουρκία, ήταν  «ανταγωνιστής» της Γαλλίας, κυρίως λόγω του «πληροφοριακού πολέμου» που διεξήγαγε κατά των γαλλικών δυνάμεων στην Αφρική, της στάσης της απέναντι στην Ελλάδα και της Κυπριακής Δημοκρατίας, των στρατιωτικών επεμβάσεων κατά των Συριακών Δημοκρατικών Δυνάμεων [SDF], της υποστήριξης της στο Αζερμπαϊτζάν κατά της Αρμενίας, και των δραστηριοτήτων της στη Λιβύη.

Τον Ιούνιο του 2020, η στοχοποίηση της Γαλλικής φρεγάτας «Courbet», που ήταν σε αποστολή του ΝΑΤΟ στη Μεσόγειο, από το ραντάρ ελέγχου πυρός τουρκικής Φρεγάτας, ήταν το σοβαρότερο περιστατικό μεταξύ των δύο χωρών.

Ταυτόχρονα, η Γαλλία παρείχε στήριξη στην Ελλάδα, η οποία είχε ως αποτέλεσμα την υπογραφή στρατιωτικής συμφωνίας που προβλέπει αμοιβαία αμυντική ρήτρα καθώς και την πώληση είκοσι τεσσάρων αεροσκαφών Rafale και τριών Φρεγατών [FDI].

Στην συνέχεια όμως και μέχρι πέρυσι, οι γαλλοτουρκικές σχέσεις σταδιακά «αναθερμάνθηκαν»

Τον περασμένο Νοέμβριο 2024, η γαλλική φρεγάτα Courbet κατέπλευσε στην Κωνσταντινούπολη, σαν να είχε «ξεχαστεί» το περιστατικό που συνέβη τέσσερα χρόνια νωρίτερα.

Προχθές, η Αθήνα ζήτησε εξηγήσεις από το Παρίσι σχετικά με την πιθανή πώληση πυραύλων αέρος-αέρος Meteor στην Άγκυρα, κάτι που θα μπορούσε να εξαλείψει το πλεονέκτημα της ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας της έναντι των Τούρκων ομολόγων της, χάρη στα  αεροσκάφη Rafale.

Στη συνέχεια, δημοσιεύθηκε στα τέλη Ιανουαρίου, μια έκθεση που εκπονήθηκε από πέντε Γάλλους Γερουσιαστές της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων και Άμυνας που είχαν επισκεφθεί πρόσφατα την Τουρκία [δηλαδή τους  Christian Cambon, Olivier Cigolotti, Nicole Duranton, Sylvie Goy-Chavent και Jean-Marc Vayssouze-Faure], οι οποίοι υποστήριξαν την «ενίσχυση των σχέσεων με την Τουρκία».

«Τα μέλη της γαλλικής αντιπροσωπείας θεωρούν ότι η ενίσχυση της εμπιστοσύνης μεταξύ των δύο χωρών ( Γαλλίας-Τουρκίας) πρέπει να αποτελεί στόχο προτεραιότητας στη συνέχιση του πολιτικού διαλόγου που ανανεώθηκε κατά τη διάρκεια αυτής της επίσκεψης γερουσιαστών», υποστήριξαν οι εισηγητές.

«Αυτή η απαραίτητη εμπιστοσύνη, που βασίζεται στον αμοιβαίο σεβασμό και την αναγνώριση του ουσιαστικού ρόλου των δύο χωρών στον μεσογειακό κόσμο, πρέπει να εδραιωθεί με ισχυρές αποφάσεις όσον αφορά την οικονομική, στρατιωτική, πολιτιστική, εκπαιδευτική και αποκεντρωμένη συνεργασία, αλλά και με την επιβεβαίωση κοινών πεποιθήσεων σχετικά με το σεβασμό του διεθνούς δικαίου και την επιθυμία επίλυσης περιφερειακών συγκρούσεων για δίκαιη αναζήτηση”.

Συνεχίζοντας η έκθεση ανέφερε ότι «η εμπιστοσύνη μεταξύ Γαλλίας και Τουρκίας,] πρέπει επίσης να μπορεί να ενισχυθεί με διμερή στρατιωτική συνεργασία που απαιτεί το υψηλότερο επίπεδο εμπιστοσύνης, και αποτελεί προτεραιότητα για τους Τούρκους συνομιλητές που συναντήθηκαν οι ίδιοι».

Αυτή είναι η περίπτωση του Τούρκου Στρατηγού Ikay Altındağ, Γενικού Διευθυντή Ασφαλείας του Υπουργείου Άμυνας

Σύμφωνα με τους εισηγητές, ο ίδιος υπενθύμισε ότι «η Τουρκία είχε συμμετάσχει σε πολλά έργα συνεργασίας με ευρωπαϊκά κράτη,  ιδίως με την Ισπανία για ελικοπτεροφόρο, και με τη Γερμανία για υποβρύχια, ενώ πρόσθεσε ότι σχεδιάζει να ξεκινήσει νέα προγράμματα που αφορούν ιδιαίτερα τα υποβρύχια drones».

Επιπλέον, οι Γάλλοι Γερουσιαστές τόνισαν ότι ο Τούρκος Στρατηγός Altındağ «ζήτησε επανάληψη των συζητήσεων με την γαλλική Γενική Διεύθυνση Εξοπλισμών [DGA] προκειμένου να εξεταστεί ο βαθμός στον οποίο θα μπορούσαν να ξεκινήσουν συνεργασίες μεταξύ τουρκικών και γαλλικών εταιρειών λαμβάνοντας υπόψη τα έργα που προβλέπει η Τουρκία».

Η έκθεση των Γάλλων Γερουσιαστών, θεωρεί επίσης ότι θα ήταν "ιδιαίτερα σημαντικό να πραγματοποιηθεί μια κοινή στρατηγική αναθεώρηση προκειμένου να εξεταστούν θέματα κοινού ενδιαφέροντος και να υποδειχθεί ότι όντως έχει γυρίσει μια σελίδα". Το μέλλον της πολεμικής αεροπορίας θα μπορούσε να είναι ένα από αυτά τα «θέματα κοινού ενδιαφέροντος».

Τουλάχιστον, αυτό πρότειναν οι αξιωματούχοι της Προεδρίας των Τουρκικών Αμυντικών Βιομηχανιών [το αντίστοιχο της γαλλικής GA] που συναντήθηκαν από αυτήν την γαλλική αντιπροσωπεία.

Η έκθεση περιγράφει συζητήσεις που «επέτρεψαν να αξιολογήσουμε την ποικιλομορφία και την τεχνογνωσία των τουρκικών εταιρειών όπλων, οι οποίες παρέχουν στη χώρα μια ευρεία επιλογή από drones, πυραύλους, και τεθωρακισμένα οχήματα», αναφέρει η γαλλική πλευρά.

Οι Γάλλοι αξιωματούχοι, «έδειξαν επίσης ότι η Τουρκία είχε την επιθυμία να αναπτύξει ένα μαχητικό 5ης ή και 6ης γενιάς» και ότι «ενδιαφερόταν να συνεισφέρει στο SCAF [Future Combat Air System], υπενθυμίζοντας ότι ήταν εταίρος στα προγράμματα Cougar και A400M».

Δεδομένου ότι αυτή τη στιγμή αναπτύσσει ένα υποτιθέμενο μαχητικό αεροσκάφος 5ης γενιάς [το «Kaan»] με βρετανική υποστήριξη, μέσω της συμμετοχής της BAE Systems και της Rolls-Royce, η Τουρκία πιθανότατα θα ήθελε να κληθεί να λάβει μέρος στο Παγκόσμιο Πρόγραμμα Combat Air [GCAP], με επικεφαλής το Ηνωμένο Βασίλειο, την Ιταλία και την Ιαπωνία.

"Έτσι το ενδιαφέρον του για το SCAF μπορεί να φαίνεται εκπληκτικό. Αλλά το γεγονός ότι ο Τούρκος Στρατηγός Altýndað ανέφερε την συνεργασία με την Ισπανία και τη Γερμανία, αφού αυτές οι δύο χώρες συμμετέχουν στην ανάπτυξη του αεροσκάφους 6ης γενιάς SCAF μαζί με τη Γαλλία”, καταλήγει το γαλλικό άρθρο.

Το παρασκήνιο λοιπόν αφορά αμυντικά προγράμματα για τα επόμενα 40 χρόνια, και οι Γάλλοι, όπως οι Γερμανοί, Ισπανοί, Ιταλοί, δεν έχουν καμία ευαισθησία να συμπράξουν με τους Τούρκους, που τους σκάβουν όμως πολύ βαθιά το λάκκο τους.