Η πολιτική ευθιξία στην Ελλάδα είναι ανάλογη και ισόποση της πολιτικής αλητείας που βρίσκεται στις καρέκλες εξουσίας.
Μετά τις φονικές πλημμύρες στη Μάνδρα, η λαίλαπα της φωτιάς στο Μάτι και σε όλη την Ελλάδα. Κανείς δεν παραιτείται.
Ούτε η Δούρου, ούτε ο Τόσκας. Εκεί βιδωμένοι στις καρέκλες.
Όσα φέρετρα και αν περάσουν μπροστά τους. Εκεί γατζωμένοι στην εξουσία όσες εθνικές καταστροφές, ό,τι και αν συμβαίνει επί των ημερών τους. Για όλα υπάρχουν δικαιολογίες.
Για όλες τις υποθέσεις υπάρχει η ίδια απάθεια.Υπάρχει πολιτική παχυδερμία.
Από τη μία το μνημόνιο και οι οικονομικές περικοπές – η τοκογλυφία και η ληστεία σε βάρος των Ελλήνων και από την άλλη η έλλειψη αντιπλημμυρικών έργων, αντιπυρικών λωρίδων και όλων των αναγκαίων μέτρων για την περιφρούρηση της ανθρώπινης ζωής και της περιουσίας των πολιτών.
Θα αποδειχθεί με κραυγαλέο τρόπο, ότι το δίδυμο Τσίπρα – Καμμένου οδηγεί τη χώρα σε μεγάλες εθνικές τραγωδίες και σε σμίκρυνση.
Είναι ό, τι χειρότερο έχει δει ο τόπος στη Μεταπολίτευση. Είναι η επιτομή της ανικανότητας, της υποτέλειας, της προχειρότητας και της μειοδοσίας.
Που ήταν χθες τα απαραίτητα μέσα διάσωσης ; Που ήταν τα απαραίτητα ελικόπτερα; Που ήταν στην καιόμενη περιοχή τα απαραίτητα πυροσβεστικά οχήματα; Που ήταν οι αντιπυρικές λωρίδες;
Τρία χρόνια στην εξουσία ο Τσίπρας για να έχει την καρέκλα παίρνει μόνο τα λεφτά των Ελλήνων και τα δίνει στη Μέρκελ. Το καλό παιδί των δανειστών.
Η μεγάλη μαριονέτα που καταστρέφει την Ελλάδα. Παράγουν μόνο δυστυχία, φτώχεια, ανεργία και πόνο.
Το χειρότερο είναι ότι εμφανίζονται ως δήμιοι του ελληνικού λαού μη έχοντες ουδεμία στοιχειώδη πολιτική ευθιξία.
Η Δούρου θα έπρεπε να είναι σπίτι της . Ο Τόσκας θα έπρεπε να έχει φύγει εδώ και καιρό.
Ωστόσο, ο Τσίπρας τους κρατάει γιατί είναι πιστά γραναζάκια του μνημονιακού άρματος. Τους έχει ακόμα στις καρέκλες γιατί έτσι διατηρεί και τη δική του.
Μέχρι στιγμής μετράμε εξηνταδύο φέρετρα χωρίς να γνωρίζουμε αν υπάρχουν άλλοι νεκροί καμμένοι και θαμμένοι στη στάχτη. Πενήντα τραγικά θύματα κοιτάνε στα μάτια τον Τσίπρα…
