Το ανθρώπινο DNA μοιάζει πολύ με αυτό του χιμπατζή, που εξελικτικά είναι ο πιο κοντινός μας συγγενής. Τώρα, ερευνητές βλαστοκυττάρων στο Lund της Σουηδίας, βρήκαν ένα τμήμα του DNA μας που παραβλέφθηκε προηγουμένως, το λεγόμενο μη κωδικοποιημένο DNA, το οποίο φαίνεται να συμβάλλει στη διαφορά που, παρά τις ομοιότητες μας, μπορεί να εξηγήσει γιατί ο εγκέφαλός μας λειτουργεί διαφορετικά.

Ο χιμπατζής είναι ο πιο στενός μας συγγενής εξελικτικά και η έρευνα πιστεύει ότι η σχέση μας βασίζεται σε έναν κοινό πρόγονο. Περίπου πέντε έως έξι εκατομμύρια χρόνια πριν, οι δρόμοι της εξέλιξής μας χωρίστηκαν σε αυτό που είναι σήμερα ο σύγχρονος χιμπατζής και ο Homo Sapiens, ο άνθρωπος στον εικοστό πρώτο αιώνα.

Οι ερευνητές βλαστοκυττάρων στο Λουντ σε μια νέα μελέτη διερεύνησαν τι είναι στο DNA μας που κάνει τους εγκεφάλους ανθρώπων και χιμπατζήδων διαφορετικούς και βρήκαν τις συγκεκριμένες απαντήσεις:

- «Αντί να μελετήσουμε ζωντανούς ανθρώπους και χιμπατζήδες, χρησιμοποιήσαμε βλαστοκύτταρα που αναπτύχθηκαν στο εργαστήριο κυτταρικής καλλιέργειας. Τα βλαστοκύτταρα έχουν επαναπρογραμματιστεί από τα κύτταρα του δέρματος από τους συνεργάτες μας στη Γερμανία, τις ΗΠΑ και την Ιαπωνία. Μετά από αυτό, εξετάσαμε τα βλαστοκύτταρα που καλλιεργήσαμε σε εγκεφαλικά κύτταρα», λέει ο Johan Jakobsson, καθηγητής νευροεπιστήμης στο Πανεπιστήμιο Lund, ο οποίος ηγήθηκε της μελέτης στο Lund.

Από τα βλαστικά κύτταρα, οι ερευνητές έχουν αναπτύξει ειδικά ανθρώπινα κύτταρα και κύταρρα χιμπατζήδων, και συνέκριναν τους δύο τύπους κυττάρων. Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι οι άνθρωποι και οι χιμπατζήδες χρησιμοποιούν μέρος του DNA τους με διαφορετικούς τρόπους, κάτι που φαίνεται να παίζει σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη του εγκεφάλου μας.

- «Το τμήμα που διαφέρει στο DNA μας ήταν απροσδόκητο, πρόκειται για τις λεγόμενες δομικές παραλλαγές του DNA που στο παρελθόν αναφέρονταν ως "junk DNA", ένα μακρύ σκέλος DNA που επαναλαμβάνεται και το οποίο έχει κριθεί εδώ και καιρό ότι δεν λειτουργεί. Συνήθως, εμείς οι ερευνητές αναζητήσαμε απαντήσεις στο τμήμα του DNA όπου βρίσκονται τα γονίδια που παράγουν πρωτεΐνη - το οποίο αποτελεί μόνο το 2 % του συνολικού DNA μας - και εξετάσαμε τις ίδιες τις πρωτεΐνες για να βρούμε παραδείγματα διαφορών», λέει ο Johan Jakobsson.

Τα νέα ευρήματα δείχνουν έτσι ότι οι διαφορές φαίνεται να βρίσκονται έξω από τα γονίδια που κωδικοποιούν πρωτεΐνες, σε αυτό που έχει ονομαστεί "junk DNA", το οποίο πιστεύεται ότι δεν έχει καμία λειτουργία και που αποτελεί την πλειοψηφία του συνόλου του DNA μας.

Ο Johan Jakobsson πιστεύει ότι τα νέα ευρήματα στο μέλλον μπορεί επίσης να δώσουν απαντήσεις σε ερωτήσεις σχετικά με ψυχιατρικές ασθένειες, όπως η σχιζοφρένεια,  που φαίνεται να είναι μοναδική στους ανθρώπους.

- «Αλλά ο δρόμος εκεί μπορεί να είναι μακρύς, καθώς αντί να ερευνήσουμε περαιτέρω το κωδικοποιημένο DNA, ίσως χρειαστεί τώρα να εμβαθύνουμε σε όλο, κάτι που αποτελεί ένα πολύ πιο πολύπλοκο έργο για την έρευνα», καταλήγει ο Σουηδός ερευνητής.