Η Θεσσαλονίκη είναι μια πόλη γνωστή για την ομορφιά της. Το λιμάνι, ο Λευκός Πύργος, η μεγάλη της παραλία και φυσικά το καλό της φαγητό, σε συνδυασμό με τη νυχτερινή ζωή που έχει, την κάνουν τον ιδανικό τόπο για μικρούς και μεγάλους.
Αν κάποιος θέλει να αγναντεύει τη θέα της, δεν έχει παρά να ανέβει στην Παλιά Πόλη ή κοινώς τα Κάστρα και αφού βρει το κατάλληλο σημείο, να περάσει ώρες ρεμβάζοντας.
Μέσα όμως στις τοποθεσίες με την καλύτερη θέα, συγκαταλέγεται και ένας δρόμος που περιβάλλεται από έναν τρομακτικό και συνάμα αξιοπερίεργο μύθο.
Η οδός της Μαύρης Πέτρας, είναι ένα μικρό δρομάκι που θα το συναντήσετε καθώς περνάτε την οδό Ακροπόλεως στην Άνω Πόλη. Βρίσκεται λίγο πιο πάνω από τους «Κήπους του Πάσα» και η μυστικιστική ενέργεια που αποπνέει, ενίσχυσε τη διάδοση του μύθου της.
Το εν λόγω δρομάκι περιβάλλεται από σπίτια δεξιά και αριστερά, ενώ στο τέλος του, καταλήγει σε ένα ανοιχτό σημείο με μια από τις πιο φανταστικές θέες της πόλης. Όσο για τον μύθο του, αναφέρει πως κάθε τρεις ημέρες εκεί ή 15, καθώς υπάρχουν παραλλαγές σε αυτό το στοιχείο, στις 12 το βράδυ ανοίγει μια πύλη, η οποία δεν οδηγεί πουθενά και φυλακίζει όποιον τύχει να περάσει εκεί.
Οι άτυχοι που θα παγιδευτούν σε αυτό το παράλληλο σύμπαν, θα περιφέρονται για πάντα σε αυτόν το δρόμο και δε μπορεί κανείς να τους δει ή να του ακούσει.
Ο μύθος αυτός όμως, δεν είναι ριζωμένος στα βαθύ των χρόνων όπως θα νόμιζαν οι περισσότεροι, αλλά γεννήθηκε μέσα από ένα σύγχρονο μυθιστόρημα, με τον τίτλο «Πέρα από τα Βάθη της Νύχτας».
Συγγραφέας του βιβλίου, ο Παντελής Γιαννουλάκης, ο οποίος συμπεριλαμβάνει αυτήν την ιστορία στις σελίδες του έργου του.
Ανάμεσα στις πολλές υποθέσεις για τον μύθο της οδού Μαύρης Πέτρας, μια από τις πιο ενδιαφέρουσες εξηγεί το λόγο της δημιουργίας του μαγνητικού πεδίου εκεί. Όπως αναφέρει, το 1917 η πόλη κάηκε και στο σημείο εκείνο βρέθηκε μια μαύρη πέτρα, η οποία έπεσε από ψηλά με πολύ μεγάλη δύναμη. Η πέτρα αυτή ήταν φτιαγμένη από σίδερο και μάλλον ήρθε από το διάστημα.
Και μπορεί σήμερα αυτό το δρομάκι να έχει τη δική του, γραφική ομορφιά, παλαιότερα όμως ήταν κακοτράχαλο και τριγυρισμένο από χαμόσπιτα που είχαν φτιάξει οι πρόσφυγες που εγκαταστάθηκαν εκεί.
e-daily.gr
