Έξοδος από τα Μνημόνια χωρίς να έχει υπάρξει πρώτα έτοιμη λύση για την επόμενη μέρα, δεν γίνεται, προειδοποιεί το Ευρωπαϊκό Ελεγκτικό Συνέδριο και καλεί «εδώ και τώρα» την Κομισιόν («Ημερομηνία – στόχος: αμέσως» όπως τονίζει) να συντάξει και να αναλύσει «ποιο είναι το καταλληλότερο πλαίσιο για την υποστήριξη και την εποπτεία μετά τη λήξη των προγραμμάτων».
Σε έκθεση 154 σελίδων που είναι αφιερωμένη εξ ολοκλήρου στα ελληνικά Μνημόνια, το Ευρωπαϊκό Ελεγκτικό Συνέδριο (δηλαδή ο γενικός ελεγκτής για την σωστή λειτουργία όλων των θεσμικών οργάνων της ΕΕ) διαπιστώνει αδυναμίες στο αφήγημα επιστροφής της Ελλάδας στις αγορές και, κυρίως, στον σχεδιασμό της επόμενης μέρας μετά το τέλος του 3ου Προγράμματος. Εμμέσως πλην σαφώς μάλιστα υπαινίσσεται ότι η καθαρή έξοδος στις αγορές βασίζεται σε μία παραδοχή υψηλών επιδόσεων για τα πρωτογενή πλεονάσματα, αφήνοντας να εννοηθεί ότι αυτό δεν μπορεί να συμβεί αν δεν συνδυάζεται με σχέδιο και δράσεις που έπρεπε να αρχίζουν ήδη να σχηματοποιούνται.
Αδράνεια και στασιμότητα
Αν και η έκθεση δεν επεκτείνεται στα πολιτικά ζητήματα της Ευρώπης και στον ρόλο του ΔΝΤ, ουσιαστικά το Ευρωπαϊκό Ελεγκτικό Συνέδριο (ΕΕΣ) πιστοποιεί την μεγάλη καθυστέρηση του πλαισίου της μετα-μνημονιακής εποχής (σσ: ενώ γενικά αποφεύγει να πει συγκεκριμένα πως ξεκινά τον Αύγουστο του 2018) και εγκαλεί τους εμπλεκομένους και ειδικά την Κομισιόν για την στασιμότητα.
Όπως αναφέρεται στην έκθεση, το 2014 είχε ξεκινήσει η προσπάθεια διαμόρφωσης πλαισίου για μετά τη λήξη του προγράμματος, αλλά το 2ο Μνημόνιο διεκόπη και δεν ολοκληρώθηκε ποτέ. Αντιθέτως τώρα (μέχρι την σύνταξη της έκθεσης τον Σεπτέμβριο) η διαδικασία αυτή «τώρα αρχίζει», αφήνοντας αμφιβολίες για τον χρονικό ορίζοντα ολοκλήρωσής του –ιδιαίτερα μάλιστα αν αναλογιστεί κανείς τις καθυστερήσεις και την πολιτική αδράνεια μετά τις εκλογές στη Γερμανία.
«Η ανάλυση αυτή» για την επόμενη μέρα, όπως τονίζεται στην έκθεση, «πρέπει να πραγματοποιείται αρκετό καιρό πριν από τη λήξη ενός προγράμματος και να λαμβάνει υπόψη τις χρηματοδοτικές ανάγκες της εκάστοτε χώρας».
Κίνδυνοι το 2019
Στο θέμα αυτό η έκθεση επισημαίνει ότι «στο διάστημα αμέσως μετά τη λήξη του προγράμματος, η Ελλάδα θα πρέπει να αποπληρώσει σημαντικά ποσά από το χρέος της . Το 2019 οι ακαθάριστες χρηματοδοτικές ανάγκες της χώρας ανέρχονται σε 21 δισεκατομμύρια ευρώ για την καταβολή κεφαλαίου και τόκων. Το πρόγραμμα βασίζεται στην παραδοχή ότι, μετά τη λήξη του, η αποπληρωμή του χρέους θα χρηματοδοτείται πλήρως από το πρωτογενές πλεόνασμα και πόρους αντλούμενους από τις αγορές. Για το δεύτερο πρόγραμμα, το 2014 πραγματοποιήθηκαν ορισμένες εργασίες ανάλυσης με αντικείμενο το πιθανό πλαίσιο μετά το πρόγραμμα, ενώ, για το τρίτο πρόγραμμα, οι εργασίες αυτές μόλις άρχισαν και, ως εκ τούτου, δεν αποτυπώνονται στα έγγραφα του Προγράμματος» αναφέρει το Ευρωπαϊκό Ελεγκτικό Συνέδριο.
