
Πριν καλά καλά η Τουρκία αφήσει πίσω της την οικονομική και νομισματική κρίση των τελευταίων ετών ο πρόεδρος Ερντογάν μιλά για επιτυχίες της κυβέρνησής του στην οικονομική πολιτική.
Σε πρόσφατη ομιλία στην κοινοβουλευτική ομάδα του κυβερνώντος ΑΚΡ έκανε έναν απολογισμό των τελευταίων 17 χρόνων, στα οποία το Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης βρίσκεται στην εξουσία, κάνοντας λόγο για ιστορία επιτυχίας. Ισχυρίστηκε μάλιστα ότι από τότε που το κόμμα του ανέλαβε τα ηνία της χώρας δημιούργησε 9 εκατομμύρια νέες θέσεις εργασίας αυξάνοντας τους εργαζόμενους στην Τουρκία στα 29 εκατομμύρια.
Ο καθηγητής Σερντάρ Σάιεν από το Οικονομικό Πανεπιστήμιο TOBB τονίζει ότι ο αριθμός των εργαζομένων αποκτά καθοριστική σημασία μόνο σε συνάρτηση με την αύξηση του πληθυσμού. Κατά συνέπεια ο αριθμός των απασχολούμενων θα έπρεπε να είχε αυξηθεί κατά 12 με 13 εκατομμύρια και όχι μόνο κατά 9 εκατομμύρια, δηλώνει ο τούρκος οικονομολόγος.
«Θα έπρεπε να μιλάμε για ιστορία αποτυχίας και όχι επιτυχίας»
Ο Μουράτ Κουμπιλάι, εκπρόσωπος της «Πλατφόρμας κατά της Νεανικής Ανεργίας», θεωρεί ότι μια από τις μεγαλύτερες προκλήσεις μιας χώρας, της οποίας ο πληθυσμός αυξάνεται γοργά, είναι η ανεργία: «Ακόμα κι αν η απασχόληση αυξάνεται θα πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι με την μεγάλη ενίσχυση του πληθυσμού χειροτερεύουν οι συνθήκες διαβίωσης».
Η ανεργία δεν είναι ωστόσο το μοναδικό μεγάλο πρόβλημα της τουρκικής οικονομίας. Τόσο η υπερχρέωση όσο και ο καλπάζων πληθωρισμός συμβάλλει στην κρίση που βιώνει η Τουρκία τα τελευταία χρόνια.
H τουρκική οικονομία δείχνει να ανακάμπτει με αργούς ρυθμούς. Προφανώς και για αυτούς τους λόγους προξενεί εντύπωση στου ειδικούς όταν ο πρόεδρος Ερντογάν μιλά για ιστορία επιτυχίας. Αν δούμε τα ποσοστά νεανική ανεργίας στην Τουρκία θα έπρεπε να μιλάμε για ιστορία αποτυχίας και όχι επιτυχίας, λένε τούρκοι οικονομολόγοι.