Σε σπουδαία ανακάλυψη προχώρησε ομάδα αστρονόμων, στην οποία ανήκουν και έξι Έλληνες, καθώς βρήκε την ύπαρξη ενός δακτυλίου γύρω από τον εξωτικό νάνο πλανήτη Χαουμέια, ο οποίος βρίσκεται πέρα από τον Ποσειδώνα.

Από τους τέσσερις πλανήτες νάνους του ηλιακού μας συστήματος (Πλούτωνας, Έρις, Μακεμάκε, Χαουμέια), οι οποίοι έχουν τροχιές γύρω από τον Ήλιο σε μεγαλύτερη απόσταση από ό,τι ο Ποσειδώνας, το τελευταίο, που είχε ανακαλυφθεί το 2004, είναι το λιγότερο γνωστό αλλά το πιο ασυνήθιστο ουράνιο σώμα.

Έχει άκρως ελλειπτική τροχιά γύρω από τον Ήλιο, το έτος της δηλαδή διαρκεί 284 χρόνια και κάνει περιστροφή γύρω από τον άξονά του με ιδιαίτερα μεγάλη ταχύτητα (με διάρκεια μέρας μόνο 3,9 ώρες, είναι το ταχύτερο περιστρεφόμενο μεγάλο σώμα στο ηλιακό μας σύστημα). Το σχήμα του είναι άκρως επίμηκες , η μία διάμετρός του είναι τουλάχιστον διπλάσια από την άλλη, πράγμα που το κάνει να μοιάζει μάλλον με βότσαλο ή μπάλα του ράγκμπι παρά με πλανήτη.

Εν αντιθέσει με άλλους νάνους πλανήτες, οι επιστήμονες δεν είχαν μέχρι τώρα κατανοήσει αρκετά από τα χαρακτηριστικά του όπως το μέγεθος, το σχήμα, την ανακλαστικότητα και την πυκνότητά της Χαουμέια. Πλέον, οι αστρονόμοι έμαθαν περισσότερα γι’ αυτήν.

Με επικεφαλής τον Ισπανό,Χοσέ Λουίς Ορτέζ του Ινστιτούτου Αστροφυσικής της Ανδαλουσίας στη Γρανάδα,οι ερευνητές που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό «Nature», πραγματοποίησαν στην αρχή του 2017, από 12 διαφορετικά τηλεσκόπια σε διάφορα μέρη του κόσμου, παρατηρήσεις της Χαουμέια, καθώς αυτή περνούσε μπροστά από ένα μακρινό άστρο.

Οι παρατηρήσεις αποκάλυψαν ότι η Χαουμέια έχει πυκνότητα έως 1.885 κιλών ανά κυβικό μέτρο (μικρότερη από τις προηγούμενες εκτιμήσεις), ανακλαστικότητα (albedo) 0,51 και καμία ατμόσφαιρα αζώτου ή μεθανίου. Ακόμη ο μεγάλος άξονάς της έχει μήκος περίπου 2.320 χλμ. (σχεδόν όσο και ο Πλούτωνας) και είναι κατά 17% μεγαλύτερος από τις έως τώρα εκτιμήσεις.

Οι εκτιμήσεις των επιστημόνων αναφέρουν πως δύο είναι οι πιθανές αιτίες δημιουργίας του δακτυλίου: είτε δημιουργήθηκε μετά τη σύγκρουση της Χαουμέια με ένα άλλο σώμα και την εκτίναξη υλικών στο διάστημα, είτε προέκυψε σταδιακά με τη συνεχή διαρροή υλικών από την επιφάνειά της στο διάστημα, εξαιτίας της μεγάλης ταχύτητας περιστροφής της γύρω από τον εαυτό της.

Στην ερευνητική ομάδα συμμετείχαν οι Β.Χαρμανδάρης και Γ.Αλικάκος του Ινστιτούτου Αστρονομίας και Αστροφυσικής του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών, Κ.Γαζέας και Λ.Τζουγανάτος του Τομέα Αστροφυσικής και Αστρονομίας του Πανεπιστημίου Αθηνών, Ν.Πασχάλης του ερασιτεχνικού αστεροσκοπείου Nunki στη Σκιάθο και Β.Τσάμης του αστεροσκοπείου της Ελληνογερμανικής Αγωγής.