Ιδιαίτερο ενδιαφέρον ωστόσο παρουσιάζει η προέλευση της «μετέωρης ψήφου», το ποσοστό της οποίας ανέρχεται σε 22,3%, μέγεθος που μπορεί να αλλάξει ριζικά την τελική εικόνα. Το 29% είναι άνθρωποι που στις προηγούμενες εκλογές είχαν ψηφίσει ΣΥΡΙΖΑ, γεγονός που εξηγεί και την χαμηλή συσπείρωση που έχει ο ΣΥΡΙΖΑ, η οποία βρίσκεται στο 49%, την ώρα που το αντίστοιχο ποσοστό της ΝΔ είναι 84%. Στην πίτα της «μετέωρης ψήφου» μόλις 6% προέρχεται από τη ΝΔ.
Με αυτά τα δεδομένα, στην εκτίμηση της εκλογικής επιρροής (μέσος όρος πολλαπλών αναγωγών), η διαφορά ΝΔ – ΣΥΡΙΖΑ περιορίζεται στις 5,5 μονάδες, 34% έναντι 28,5%. Το ΚΙΝΑΛ στον σχετικό πίνακα βρίσκεται στο 9%, το ΚΚΕ στο 7,5%, η Χρυσή Αυγή στο 5,5%, η Ελληνική Λύση στο 3,5% και η Ένωση Κεντρώων στο 3%. Ακολουθούν το Ποτάμι με 1,5% και οι ΑΝΕΛ με 1%.
Στην καταλληλότητα για πρωθυπουργός, ο Κυριάκος Μητσοτάκης (36%) έχει ένα οριακό προβάδισμα τεσσάρων ποσοστιαίων μονάδων έναντι του Αλέξη Τσίπρα (32%), ενώ αυθόρμητα «κανένας από τους δύο» απάντησε το 30%. Στην παράσταση νίκης, η εικόνα είναι πιο ξεκάθαρη καθώς το 70%, ανεξάρτητα από την κομματική του προτίμηση, εκτιμά πως πρώτο κόμμα στις επόμενες εκλογές θα είναι η ΝΔ.
Τέλος ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζουν και τα ευρήματα σχετικά με την προτιμότερη κυβερνητική λύση σε περίπτωση που δεν προκύψει κυβέρνηση αυτοδυναμίας από τις βουλευτικές εκλογές. Το 38% δηλώνει πως επιθυμεί νέες εκλογές με απλή αναλογική, το 26% θα επιθυμούσε μια κυβέρνηση συνεργασίας με κορμό τη ΝΔ, ενώ το 16% μια κυβέρνηση με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ. Μόλις το 3% δήλωσε πως θα επιθυμούσε μια οικουμενική κυβέρνηση με τη συμμετοχή όλων των κομμάτων.