«Μοναδική» προϊστορική δομή από βαθιά πηγάδια που σχηματίζουν έναν τεράστιο κύκλο διαμέτρου δύο χιλιομέτρων γύρω από αρχαίο οικισμό κοντά στο Στόουνχεντζ (Stonehenge) ανοίγει νέους δρόμους έρευνας για την προέλευση και το νόημα του μυστηριώδους προϊστορικού μνημείου, ανακοίνωσε σήμερα το πανεπιστήμιο του St Andrews.
Πρόσφατες έρευνες και αναλύσεις ομάδας αρχαιολόγων από πολλά πανεπιστήμια αποκάλυψαν την παρουσία 20 ή περισσότερων προϊστορικών πηγαδιών, διαμέτρου άνω των 10 μέτρων και βάθους 5 μέτρων που περικυκλώνουν τον νεολιθικό οικισμό στο Ντέρινγκτον Γουόλς (Durrington Walls) και τον κυκλικό του φράκτη κατασκευασμένο από ξύλινους στύλους.
Τα πηγάδια αυτά σχηματίζουν έναν κύκλο διαμέτρου 2 χιλιομέτρων γύρω από τον περίβολο του οικισμού του Ντέρινγκτον Γουόλς και του Γούντχεντζ (Woodhenge), σε απόσταση 3,2 χιλιομέτρων από το Στόουνχεντζ. Η εκσκαφή τους έγινε πριν από 4.500 χρόνια περίπου, την εποχή της ανέγερσης του Ντέρινγκτον Γουόλς.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Σύμφωνα με τους αρχαιολόγους, ο κύκλος αυτός των πηγαδιών είναι ενδεχομένως το όριο μίας ιερής ζώνης της νεολιθικής εποχής, που συνδέεται με την εμφάνιση των πρώτων γεωργών στην Βρετανία και την ανέγερση επιβλητικών λατρευτικών δομών.
«Ωστόσο, καμία προϊστορική δομή στο Ηνωμένο Βασίλειο δεν ορίζει μία τόσο εκτεταμένη περιοχή, όπως ο κύκλος των πηγαδιών του Ντέρινγκτον, και αυτή η δομή είναι μέχρι σήμερα μοναδική», αναφέρεται στην ανακοίνωση.
Για τον Ρίτσαρντ Μπέιτς (Richard Bates) της σχολής Περιβαλλοντικών Επιστημών του Πανεπιστημίου του St Andrews, η ανακάλυψη αυτή «μας δίνει μία εικόνα του παρελθόντος που δείχνει μία κοινωνία πολύ πιο πολύπλοκη από αυτήν που θα μπορούσαμε ποτέ να φαντασθούμε».
«Προδήλως εξελιγμένες πρακτικές δείχνουν ότι οι άνθρωποι βρίσκονταν σε αρμονία με τα φυσικά φαινόμενα σε τέτοιο βαθμό που μόλις μπορούμε να συλλάβουμε στον σύγχρονο κόσμο όπου ζούμε», δηλώνει ο Νικ Σνάσαλ (Nick Snashall) αρχαιολόγος του Νational Trust, που διαχειρίζεται το μνημείο του Στόουνχεντζ.
Η ανακάλυψη έγινε χωρίς ανασκαφές, με την χρήση τεχνολογίας εξ αποστάσεως.
Σύμφωνα με τους αρχαιολόγους, ο ακριβής και εξελιγμένος τρόπος με τον οποίο έχουν τοποθετηθεί τα πηγάδια δείχνει ότι οι κάτοικοι της Βρετανίας στη νεολιθική εποχή χρησιμοποιούσαν ένα σύστημα υπολογισμού, σχεδιασμού και χάραξης σε μεγάλες αποστάσεις.
