Το σκεπτικό της απόφασης
«Πάντα την Κυριακή» ανοιχτά τα καταστήματα σε τουριστικές περιοχές λέει το Συμβούλιο της Επικρατείας.
Το Δ’ Τμήμα του Ανωτάτου Δικαστηρίου επικύρωσε ως συνταγματική την υπουργική απόφαση που απελευθερώνει τη λειτουργία των καταστημάτων όλες τις Κυριακές, από το Μάιο ως τον Οκτώβριο, σε ορισμένες τουριστικές περιοχές.
Η απόφαση του Δ΄ Τμήματος έρχεται ακριβώς 2 χρόνια μετά την ακριβώς αντίθετη απόφαση της Ολομέλειας του ΣτΕ που έλεγε «ποτέ την Κυριακή» ανοιχτά καταστήματα.
Τότε, οι ανώτατοι δικαστές είχαν κρίνει αντισυνταγματική προγενέστερη υπουργική απόφαση για ανοιχτά καταστήματα σε τουριστικές περιοχές, προτάσσοντας τα συνταγματικά δικαιώματα των εργαζομένων σε σχέση με την αργία της Κυριακής, όπως «το δικαίωμα ελεύθερου χρόνου και της απόλαυσης του με την οικογένεια τους, ως τακτικό διάλειμμα της εβδομαδιαίας εργασίας. Το διάλειμμα αυτό υπηρετεί την υγεία και την ομαλή ανάπτυξη της προσωπικότητας του ατόμου με τη φυσική και ψυχική ανανέωση που προσφέρει η τακτική αργία στον εργαζόμενο άνθρωπο εντός της κάθε εβδομάδας (άρθρο 5 και 21 Συντάγματος)».
Το σκεπτικό των δικαστών
Με ένα διαφορετικό σκεπτικό οι δικαστές του Δ’Τμήματος του ΣτΕ απέρριψαν τις προσφυγές της Εθνικής Συνομοσπονδίας Ελληνικού Εμπορίου, της Γενικής Συνομοσπονδίας Επαγγελματιών – Βιοτεχνών – Εμπόρων Ελλάδος και άλλων φορέων της αγοράς, που ζητούσαν την ακύρωση της σχετικής υπουργικής απόφασης.
Ηπλειοψηφία έκρινε ότι η εν λόγω υπουργική απόφαση δεν παραβιάζει την συνταγματική αρχή της αναλογικότητας καθώς η εξαίρεση λειτουργίας των καταστημάτων κατά τις Κυριακές δεν εισήχθη αδιακρίτως, αλλά μόνο στο αναγκαίο και ικανό μέτρο, δηλαδή σε περιφέρειες και περιοχές στις οποίες διαπιστωμένα υφίσταται αξιόλογη –σε εθνική κλίμακα- τουριστική κίνηση.
Οι προσφεύγοντες επικαλούνταν, μεταξύ άλλων και την απόφαση 100/2017 της Ολομέλειας του ΣτΕ.
Από την πλευρά του το Δημόσιο υποστήριζε οτι το άνοιγμα των καταστημάτων τις Κυριακές στις συγκεκριμένες περιοχές εμπίπτει στις εξαιρέσεις της απόφασης 100/2017, που επιτάσσονται από λόγους δημοσίου συμφέροντος.
