Ένα από τα μεγαλύτερα πλεονεκτήματα του στρατού των ΗΠΑ είναι το σύστημα πλοήγησης που χρησιμοποιείται από τις μηχανοκίνητες δυνάμεις του, το οποίο του επιτρέπει να αναγνωρίζει τις φίλιες δυνάμεις στο πεδίο της μάχης, το λεγόμενο “Blue Force Tracking”.

Τα πλεονεκτήματα αυτής της ικανότητας είναι πολλά, αφού οι διοικητές μπορούν γρήγορα να αντιδράσουν στις όποιες μεταβολές στο πεδίο της μάχης, επειδή θα ξέρουν που βρίσκονται τα στρατεύματά τους, ενώ υπάρχει μεγαλύτερη ευελιξία στους ελιγμούς που μπορούν να πραγματοποιηθούν.

Δεδομένων των πλεονεκτημάτων αυτών των συστημάτων, θα πίστευε κανείς ότι η Ρωσία έχει μια παρόμοια ικανότητα στα πιο πρόσφατα και εξελιγμένα άρματα μάχης. Ωστόσο, η πραγματικότητα είναι διαφορετική και αυτό μπορεί να εξηγηθεί εν μέρει από τις περικοπές στον προϋπολογισμό των αμυντικών δαπανών, που δεν επιτρέπει την ανάπτυξη ενός παρόμοιου, με το αμερικανικό, συστήματος πλοήγησης.

Η καρδιά κάθε δικτύου πεδίου μάχης είναι το ραδιόφωνο.Τα περισσότερα ρωσικά άρματα μάχης διαθέτουν το ραδιόφωνο R-168, το οποίο παρέχει φωνητική σύνεδση και μεταφορά δεδομένων μεταξύ του συνόλου των αρμάτων μάχης του σχηματισμού σε αποστάσεις μέχρι και τριάντα χιλιομέτρων.

Ένα άλλο βασικό σύστημα πλοήγησης είναι το “Azimuth” που αποτελείται από δέκτη GLONASS, ηλεκτρονική πυξίδα και μερικούς άλλους αισθητήρες, ενώ έχει τη δυνατότητα να διασυνδέεται με το R-168 για να μεταδίδει την τοποθεσία και άλλες πληροφορίες και δεδομένα του άρματος, στο πεδίο της μάχης.

Ο συνδυασμός του Azimuth και της δυνατότητας μετάδοσης δεδομένων του R-168 δίνει στη Ρωσία μια περιορισμένη ικανότητα ανίχνευσης δυνάμεων και αναγνώρισής τους, αν ληφθεί ως δεδομένο ότι και τα δύο συστήματα είναι εγκατεστημένα στα άρματα μάχης.

Αυτό ταιριάζει καλά με το ρωσικό δόγμα διοίκησης και ελέγχου “top-down”, όμως δεν διαθέτει την ευελιξία που έχει ο αμερικανικός στρατός χάρη στα συστήματα πλοήγησης που είναι εγκατεστημένο σε κάθε άρμα μάχης, κάτι που στην περίπτωση της Ρωσίας δεν συμβαίνει.

Έτσι, σχεδόν κάθε άρμα μάχης τύπου Abrams στον στρατό των Η.Π.Α. έχει εγκατεστημένο σύστημα BFT με τη δυνατότητα να δει τη θέση άλλων φιλικών οχημάτων σε χάρτη με ζωντανή εικόνα, κάτι που προσφέρει μεγαλύτερο βαθμό συντονισμού, πλοήγησης, σε αντίθεση με ένα ρωσικό άρμα μάχης το οποίο βασίζεται σε ραδιοφωνικές εντολές και χάρτες.

Εικόνα που προσφέρει το BlueTrackingSystem

Αν και η Ρωσία προσπάθησε να αλλάξει αυτή την κατάσταση, οι πρόσφατες εξελίξεις φαίνεται να είναι λιγότερο φιλόδοξες. Το άρμα μάχης T-90M λέγεται ότι έχει οθόνη με ζωντανή εικόνα χάρτη του πεδίου της μάχης,, οπότε είναι πιθανό να παρακολουθεί και να αναγνωρίζει την θέση παρόμοιων αρμάτων μάχης ν που είναι εξοπλισμένα με το σύστημα Azimuth

Και πάλι όμως, το δίκτυο θα εξακολουθεί να λειτουργεί σε πολύ μικρότερο εύρος και εμβέλεια συγκριτικά με το αμερικανικό BFT, το οποίο χρησιμοποιεί uplink σύνδεση με δορυφόρο, κάτι που ακόμα στα ρωσικά άρματα μάχης είναι πολύ δύσκολο να ενσωματωθεί.

Ενώ έχουν ειπωθεί πολλά για τον οπλισμό, την θωράκιση και την ευκινησία και ευελιξία των μελλοντικών αρμάτων μάχης, η διοίκηση και ο έλεγχος αποτελούν μεταβλητές αν όχι σημαντικές ίσως και καθοριστικές για τη νίκη στο πεδίο της μάχης.

. Οι Ηνωμένες Πολιτείες φαίνεται ότι διατηρούν σημαντικό πλεονέκτημα σε αυτόν τον τομέα, καθώς τα περισσότερα ρωσικά άρματα μάχης δεν είναι ακόμη εξοπλισμένα με το σύστημα Azimuth, δεν έχουν σημαντική ικανότητα αναγνώρισης και και ούτε έχουν ενσωματωμένα συστήματα δορυφορικής επικοινωνίας.

Ωστόσο, δεδομένου ότι ο ρωσικός στρατός διατηρεί σε μεγάλο βαθμό το δόγμα διοίκησης και ελέγχου “top-down” και βρίσκεται σε αρκετά προχωρημένο στάδιο ηλεκτρονικού πολέμου, ίσως αυτές οι πιο “παραδοσιακές” μεθόδους να είναι πιο κατάλληλες για μηχανοκίνητες δυνάμεις του.

Δείτε βίντεο:

onalert.gr