Οργανώσεις που συστάθηκαν αρχικά από ελάχιστα μέλη, που αργότερα πολλαπλασιάστηκαν και έδρασαν μυστικά για την απελευθέρωση κρατών και τη γέννηση ιδεολογιών που οδήγησαν σε πολέμους και ειρήνη και συνεχίζουν να διαδίδονται μέχρι και σήμερα.

10. Η Germanenorden, Γερμανία

Η Germanenorden συστάθηκε το 1812 και ήταν η οργάνωση που πίστευε στην ύπαρξη μιας ανώτερης Άριας Φυλής, ενώ παράλληλα εκτιμούσε ότι η κοινωνία βίωνε την απόλυτη καταπίεση από τους Εβραίους. Με λίγα λόγια, ήταν η μυστική οργάνωση που ενέπνευσε τις θεωρίες του Ναζισμού.

Μάλιστα, το 1916 υιοθέτησαν σαν σύμβολό τους την σβάστικα, ενώ προσπαθούσαν μέσω πιστοποιητικών γέννησης να αποδείξουν την ανώτερη τους καταγωγή και την ύπαρξη μια καθαρής, Άριας φυλής. Για να ενταχθούν στην συγκεκριμένη οργάνωση τα μέλη της έπρεπε να δοκιμαστούν και να έχουν αποδεχθεί πλήρως την ιδεολογία της ομάδας. Η οργάνωση μετονομάστηκε το 1918 σε Thule Society και αγωνίστηκε κατά του κοινοτισμού. Λίγα χρόνια αργότερα μετονομάστηκε σε Εργατικό Κόμμα και το 1920 ανέδειξε τον Αδόλφο Χίτλερ, τον οποίο έχρισε και ηγέτη.

9. Afrikaner Broederbond, Νότια Αφρική

Η οργάνωση Afrikaner Broederbond ιδρύθηκε το 1918 και στόχος της ήταν να καταλάβει τον έλεγχο της Νότιας Αφρικής. Μέλη της ήταν μόνο λευκοί άνδρες, άνω των 25 ετών που πρέσβευαν εθνικιστικές ιδεολογίες, ενώ προσπαθούσαν να ελέγξουν την οικονομία της περιοχής στην οποία δραστηριοποιούνταν. Η δράση τους, η οποία ήταν ισχυρή, άρχισε να προκαλεί την ανησυχία της ηγεσίας του κράτους με αποτέλεσμα να απομονώσει την οργάνωση και να την κηρύξει παράνομη.

Παράλληλα, ήταν η οργάνωση που ευθυνόταν για την εξάπλωση των ιδεολογιών για τις φυλετικές διαφορές, ενώ τα μέλη της κατάφερνα να ανακηρυχθούν σε σημαντικές θέσεις εξουσίας. Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός ότι μέχρι το 1994, όταν δηλαδή εξελέγη πρόεδρος ο Νέλσον Μαντέλα, ο οργάνωση συνέχιζε να εξουσιάζει τη Νότια Αφρική.

8. Οι Καρμπονάροι

Οι Καρμπονάροι ήταν μυστικές επαναστατικές οργανώσεις-εταιρείες που ιδρύθηκαν το 19ο αιώνα στην Ιταλία και επηρέασαν πολλές άλλες επαναστατικές ομάδες στην Ισπανία, τη Γαλλία, τη Ρωσία καθώς και τη Φιλική Εταιρεία. Οι στόχοι των καρμπονάρων είχαν πατριωτικό και γενικότερα φιλελεύθερο-δημοκρατικό σκοπό, σε μια Ευρώπη που μετά την ήττα του Ναπολέοντα, τα μηνύματα της γαλλικής επανάστασης είχαν ατονήσει και οι αντιδραστικές δυνάμεις της φεουδαρχίας και του συντηρητισμού είχαν επανακτήσει τα πρωτεία. Με τον αυστριακό καγκελάριο Κλέμενς φον Μέττερνιχ στο τιμόνι, οι δυνάμεις αυτές σύμπηξαν την Ιερή Συμμαχία του 1815 και κατέπνιγαν κάθε κίνημα που μπορούσε να διαταράξει το υπάρχον στάτους κβο και να αναζωπυρώσει τα μηνύματα της Γαλλίας του 1789, μηνύματα περί ενός νέου κοινωνικού συμβολαίου με την παροχή συντάγματος και γενικότερες δημοκρατικές ελευθερίες.

Η Ιταλία, κατακερματισμένη εκείνη την περίοδο σε πόλεις-κράτη, αποτέλεσε το πρόσφορο έδαφος για την ένωση σε μυστικές εταιρείες Ιταλών πατριωτών που ονειρεύονταν μια πατρίδα ενωμένη και ανεξάρτητη καθώς και δημοκρατική. Οι Καρμπονάροι σημάδεψαν μια ολόκληρη επαναστατική εποχή και μέλη τους έφτασαν περί τους 60.000 ανθρώπους.

7. La Trinitaria, Δομινικανή Δημοκρατία

Η La Trinitaria, ή Η Αγία Τριάδα ιδρύθηκε τον Ιούλιο του 1838 στα Δομινικανή Δημοκρατία η οποία ήταν υπό την Αϊτή. Οι Ρεπουμπλικανού επιθυμούσαν την ανεξαρτησία τους με αποτέλεσμα να προχωρήσουν στην σύσταση της μυστικής οργάνωσης, με αρχηγό τον 25χρονο Juan Pablo Duarte, που αναδείχθηκε σε εθνικό ηγέτη και είχε μόλις 8 μέλη.

Η ομάδα είχε σκοπό τη διάδοση του εθνικού φρονήματος και την εξέγερση του λαού για να προχωρήσει σε επανάσταση. Για την επίτευξη αυτού του στόχου τα μέλη επικοινωνούσαν μυστικά, μέχρι που υπήρξε σύσταση και άλλων αντάρτικων ομάδων, που συμμετείχαν στον αγώνα. Η πρώτη απόπειρα επανάστασης έγινε το 1843 και απέτυχε, με τα μέλη της οργάνωσης να φυλακίζονται και τον αρχηγό να εγκαταλείπει την χώρα. Παρόλα αυτά, ο στόχος της οργάνωσης είχε επιτευχθεί, καθώς είχαν καταφέρει να ξεσηκώσουν τον λαό που προχώρησε σε μια οργανωμένη επανάσταση το 1844, διακηρύσσοντας την ανεξαρτησία της χώρας.

6. Η λίγκα της Χαβάης

Η λίγκα της Χαβάης δημιουργήθηκε από 200 Ευρωπαίους και Αμερικανούς εμπόρους που ήταν δυσαρεστημένοι με τον βασιλιά της Χαβάης Kalakaua. Στόχος της οργάνωσης ήταν, έχοντας τη στήριξη των Αμερικανών επιχειρηματιών, να ανατρέψουν τον εκκεντρικό μονάρχη.

Επίσημα, η οργάνωση δημιουργήθηκε το 1887 με επισφαλή τον Lorrin A. Thurston και προχώρησε στη σύσταση Συντάγματος. Τα μέλη της ξεπερνούσαν τα 405 και με μια συμμαχία που είχαν με τη Χονολουλού κατάφεραν να εκθρονίσουν τον βασιλιά το 1893. Για περίπου 5 χρόνια η Χαβάη ήταν ανεξάρτητη, έως ότου προσαρτήθηκε στις ΗΠΑ το 1898, το 1959 αναγνωρίστηκε και επίσημα ως η 50η πολιτεία της Ένωσης.

5. Η Φιλική Εταιρεία

Η Φιλική Εταιρεία ήταν η σημαντικότερη από τις μυστικές οργανώσεις που σχηματίστηκαν για την προετοιμασία επανάστασης για την απελευθέρωση των Ελλήνων από την Οθωμανική Αυτοκρατορία. Ιδρύθηκε το 1814 στην Οδησσό, και σύμφωνα από τους παλαιότερους ιστορικούς, από τον Εμμανουήλ Ξάνθο, το Νικόλαο Σκουφά, Αθανάσιο Τσακάλωφ. Τέταρτο μέλος της, μυήθηκε ο Αντώνιος Κομιζόπουλος από τη Φιλιππούπολη.

Επίσης από τα πρώτα μέλη που μυήθηκαν ήταν και ο Παναγιώτης Αναγνωστόπουλος και μάλιστα κατά ορισμένες πηγές συνιδρυτής, πριν τον Ξάνθο που μυήθηκε αργότερα. Οι Φιλικοί αφού μυούνταν στην Εταιρεία έδιναν όρκο πίστης και επικοινωνούσαν με κώδικες, ψευδώνυμα και συνθηματικές λέξεις.«Ο μυστικός χαρακτήρας της εξηγεί εν μέρει τον περιορισμένο και αμφίσημο χαρακτήρα των τεκμηρίων που άφησε πίσω της.

Σκοπός της Φιλικής Εταιρείας είναι η γενική επανάσταση των Ελλήνων για την ανέγερση και απελευθέρωση του Ελληνικού Έθνους και της Πατρίδας.

4. Katipunan, Φιλιππίνες

Η οργάνωση Katipunan ιδρύθηκε στις Φιλιππίνες το 1892 με στόχο να φρενάρει την ισπανική εξάπλωση στην χώρα. Το όνομα της οργάνωσης σημαίνει "Ανώτατος Σεβάσμιος Σύλλογος των Υιών του Λαού". Μέλη της ήταν κατ' αποκλειστικότητα οι άνδρες και συγκεκριμένα όσοι κληρονομούσαν τη θέση από τους πατέρες τους. Τα μέλη της είχαν μυστικούς κώδικες επικοινωνίας, ενώ οι τελετουργίες τους ποικίλουν, σημαντικό χαρακτηριστικό τους ήταν ότι υπέγραφαν όλα τα έγγραφα με αίμα.

Για δεκαετίες τα μέλη της κατάφεραν να διατηρήσουν την μυστικότητά τους και η δράση τους να μην γίνει αντιληπτή από τις ισπανικές αρχές. Κατάφεραν αθόρυβα να οργανώσουν την επανάσταση που έλαβε χώρα τον Ιούνιο του 1989.

3. Η Ιρλανδική Ρεπουμπλικανική Αδελφότητα

Ο James Stephens μαζί με άλλου Ιρλανδούς αποφάσισε να ιδρύσει την Ιρλανδική Ρεπουμπλικανική Αδελφότητα το 1858 την Ημέρα του Αγίου Πατρικίου. Η αδελφότητα είχε κέντρα σε επτά διαφορετικές χώρες, τον Καναδά, τις ΗΠΑ, την Αγγλία, την Αυστραλία και τη Νέα Ζηλανδία, δηλαδή οπουδήποτε διέμεναν Ιρλανδοί.

Η δομή τους ήταν μοναδική, αφού κάθε κέντρο είχε έναν συνταγματάρχη με εννέα κυβερνήτες, εννέα λοχίες και εννέα φαντάρους. Κάθε νεοσύλλεκτος γνώριζε μόνο τον προϊστάμενό του, προκειμένου να διατηρήσουν κρυφή την ταυτότητά τους. Μέχρι το 1910, η αδελφότητα είχε αρκετούς Ιρλανδοί βουλευτές στους κόλπους της και υπό την ηγεσία του Thomas Clarke ξεσηκώθηκαν σε επανάσταση το 1916, η οποία απέτυχε.

Λίγα χρόνια αργότερα η δράση της Ιρλανδικής Ρεπουμπλικανικής Αδελφότητας οδήγησε στον αγγλο-ιρλανδικό πόλεμο και τελικά στην απελευθέρωση του κράτους το 1921.

2. Το μαύρο χέρι, Σερβία

Η οργάνωση  «Ένωση ή Θάνατος» ή «Μαύρο Χέρι» ιδρύθηκε την 9η Μαΐου 1911 για την καταπολέμηση της οθωμανικής κυριαρχίας. Είχε περισσότερα από 2.500 μέλη, που ορκίστηκαν να προστατεύσουν με την ζωή τους τη μυστική δράση της οργάνωσης.

Κάθε μέλος δρούσε σε διαφορετικό πεδίο και δεν είχε ιδιαίτερη επαφή με τα άλλα μέλη, προκειμένου αν συλλαμβάνονταν να μην αποκαλύψει καμία πληροφορία για τη δράση των άλλων μελών και αν ήταν δυνατό για την ταυτότητά τους. Ηγέτης της οργάνωσης ήταν ο Ντράγκουτιν Ντιμιτρίεβιτς ή Άπις, που ήταν αξιωματικός και περιώνυμος συνωμότης. Το όνομά του συνδέθηκε με τις μεγαλύτερες συνωμοσίες και δολοφονίες της εποχής του.

1. Ένωση της Σωτηρίας- Δεκεμβριστές, Ρωσία

Οι Δεκεμβριστές ήταν Ρώσοι επαναστάτες, οι οποίοι πήραν μέρος στις εξεγέρσεις που ξέσπασαν τον Δεκέμβριο του 1825 στην Αγία Πετρούπολη και στη νότια Ρωσία. Με τον ίδιο όρο χαρακτηρίστηκαν επίσης και τα μέλη των μυστικών ενώσεων που είχαν προετοιμάσει την εξέγερση. Ηγέτης τους ήταν ο Πάβελ Ιβάνοβιτς Πέστελ, που αποτέλεσε και τον ιδεολογικό νου του κινήματος.

Εξαιτίας της καθυστερημένης πολιτικής και κοινωνικής οργάνωσης στη Ρωσία την εποχή εκείνη, ήταν διαδεδομένη η αντίληψη -κυρίως μεταξύ των αξιωματικών που είχαν πάρει μέρος στις ευρωπαϊκές εκστρατείες - ότι ήταν αναγκαία μια βίαιη εξέγερση για τον μετασχηματισμό και τον εκσυγχρονισμό της χώρας. Εκείνοι που υποστήριζαν αυτή τη θέση συγκρότησαν την Ένωση της Σωτηρίας, η οποία μετονομάστηκε σε Ένωση του κοινού Καλού, το 1818.

Αργότερα, η μυστική αυτή οργάνωση χωρίστηκε σε δύο ενώσεις: του Βορρά και του Νότου, από τις οποίες η δεύτερη, που ήταν πιο ριζοσπαστική, συγχωνεύτηκε με τη νέα οργάνωση που εμφανίστηκε στο μεταξύ, τον Μυστικό Σύνδεσμο των Ενωμένων Σλάβων. Αυτή η εξέγερση όμως ήταν ο σπόρος για την επόμενη επανάσταση, 100 χρόνια αργότερα, το 1917, όταν η Ρωσική Αυτοκρατορία έπεσε.