Αυτό είναι ένα κολάζ από διάφορα βίντεο που δείχνουν παιδιά να επιδεικνύουν δημόσια τις υπερφυσικές τους ικανότητες που σχετίζονται με το άνοιγμα του τρίτου ματιού, ικανότητες όπως το να διαβάζουν, να κάνουν ποδήλατο, να παίζουν τρίλιζα και κυνηγητό, όλα αυτά με καλυμμένα μάτια, άρα βλέποντας με το «τρίτο μάτι».
Το «τρίτο μάτι» ή «πνευματικός οφθαλμός» θεωρείται πως είναι η όραση κατευθείαν από την ψυχή. Στους περισσότερους ανθρώπους όμως είναι ανενεργή γιατί, όπως φαίνεται, η ψυχή κοιμάται. Η αφύπνιση του τρίτου ματιού ισοδυναμεί λοιπόν με την αφύπνιση της ψυχής. Αυτή η δυνατότητα καθρεπτίζεται σε φράσεις όπως: «Αυτός ο άνθρωπος έχει ψυχή!»
Το γεγονός πως όλα αυτά τα παιδιά ζουν στην Ινδία και έχουν σχετιστεί με κάποιο είδος πνευματικής διδασκαλίας ή διαλογιστικής πρακτικής, δεν είναι τυχαίο. Τα παιδιά αυτά δεν γεννήθηκαν με αυτή την ικανότητα αλλά τους ήρθε στην πορεία. Θα περίμενε κανείς από τα δικά μας παιδιά, που, λόγω πολιτισμικού περιβάλλοντος, ενδιαφέρονται μόνο για κινητά, για ηλεκτρονικά και στο να αποκτήσουν τέτοιες ικανότητες;
Αν και αμφιβάλλω ότι τέτοιες ικανότητες μεταφράζονται σε χρήμα και κοσμική επιτυχία, ωστόσο, αν είναι αλήθεια ότι ο άνθρωπος έχει μια ψυχή, είναι αυτά ο μόνος στόχος που θα έπρεπε να έχει η εκπαίδευση ενός παιδιού;
Λοιπόν αυτό το βίντεο αγγίζει παράλληλα δύο περιοχές:
α) το αν η ψυχή του ατόμου είναι ξύπνια,
β) το τι κάνει μια κοινωνία ώστε η ψυχή των μελών της να ξυπνήσει. Ένα παράδειγμα αυτού του κοινωνικού περιβάλλοντος, το οποίο έχω συμπεριλάβει στο βίντεο, είναι εκπομπές στην ινδική τηλεόραση που δείχνουν τα παιδιά αυτά και την εκπαίδευση που ακολούθησαν.
Συγκρίνετέ το με παρόμοιου τύπου εκπομπές στην Ελληνική τηλεόραση και προσέξτε τη διαφορετική θεματολογία. Ίσως δεν έχουν λοιπόν λάθος όσοι λένε πως ο άνθρωπος είναι προϊόν του περιβάλλοντός του…
