Είναι καλοκαίρι του 1940 και ένα εξάχρονο παιδάκι βγαίνει από το σπίτι του στην Βούλα κρατώντας περήφανα ένα ξύλινο πλοίο, το οποίο σχεδίασε και και κατασκεύασε μόνο του από πεύκο.

Για φουγάρο έχει βάλει ένα καλάμι, στο οποίο ρίχνει γόπες που βρίσκει τις οποίες ανάβει με σπίρτα για να βγαίνει ο καπνός, αγνοώντας τότε ότι θα γίνει ναυπηγός χωρίς καν να σπουδάσει το αντικείμενο.

Ο πιτσιρικάς λέγεται Αρτέμης Αννίβας, είναι γιος του εφευρέτη Ευάγγελου Αννίβα και για όσους ασχολούνται με τη θάλασσα και τα ταχύπλοα, ένας οραματιστής που αδικήθηκε από τις καταστάσεις και έσβησε σε ένα δωμάτιο νοσοκομείου στις 8 Σεπτεμβρίου.

Η ζωή του ήταν άρρηκτα δεμένη με τη θάλασσα από τότε που μεγάλωνε στη Βούλα, τόσο που σε ηλικία 11 ετών, λίγο μετά το τέλος της Κατοχής έφτιαξε μόνος του ένα κανό μήκους δυόμιση μέτρων για να ψαρεύει.

Μεγαλώνοντας αρχίζει να σχεδιάζει πιο μεγάλα σκάφη με μήκος πέντε μέτρα στα οποία φοράει μια εξακύλινδρη μηχανή με την οποία πιάνει ταχύτητα 25 μιλίων, ρεκόρ πρωτόγνωρο για εκείνη την εποχή. Τελειώνοντας το γυμνάσιο, το ενδεχόμενο να σπουδάσει είναι ένα άπιαστο όνειρο για να τον νεαρό Αρτέμη.

Με πέντε αδέρφια οι γονείς του τα φέρνουν δύσκολα βόλτα και ο νεαρός με την βοήθεια του πατέρα του εντρυφεί στο σχέδιο, στα μαθηματικά και στη φυσική.

Παράλληλα σχεδιάζει συνέχεια ταχύπλοα και αναζητάει μια επαγγελματική ευκαιρία η οποία θα έρθει στα μέσα της δεκαετίας του ‘60, όταν μαζί με τον αδερφό του Απόλλωνα θα στήσουν την Hannibal.

Δείτε το βίντεο με τη συνέντευξη του Αρτέμη Αννίβα

Τα μυθικά σκάφη

Τα σκάφη του είναι απλά αλλιώτικα από τα άλλα, με μια αεροδυναμική και υδροδυναμική γάστρα που προσδίδει μικρότερη επαφή με το νερό, άρα μικρότερη αντίσταση και μεγαλύτερη ταχύτητα. Σαρώνουν στους αγώνες αλλά δεν θα κάνουν ποτέ το μεγάλο μπαμ στην αγορά, γιατί οι οικογενειάρχες της εποχής τα σνομπάρουν, όμως αποκτούν φανατικούς θαυμαστές.

Ο Αννίβας κατοχυρώνει την πατέντα του και την εμπορική ονομασία σε Ευρώπη και Αμερική ενώ δουλεύει με πάθος νέα μοντέλα και μάλιστα προτείνει ένα 25μετρο Hannibal στις Ένοπλες δυνάμεις. Πρόκειται για ένα σκάφος ταχείας επέμβασης που φέρει πυροβόλα ΠΑΟ, πυραύλους και τορπίλες, ενώ έχει την δυνατότητα να μεταφέρει κομάντος σε βραχονησίδες αλλά όπως πολλές άλλες ελληνικές προτάσεις δεν έγινε αποδεκτή από τις ένοπλες δυνάμεις για... ανεξήγητους λόγους (μπορείτε να δείτε το σχέδιο στο 1,39'' του βίντεο).

Παρόλο που η πρόταση του ήταν πρωτοποριακή δεν προχώρησε τελικά και εμπνευσμένος ναυπηγός ταυτίστηκε με την μοίρα του πατέρα του Ευάγγελου Αρτέμη, όταν σχεδίασε και πρότεινε πριν από τον Β΄ Παγκόσμιο στην κυβέρνηση την κατασκευή τηλεκατευθυνόμενου πυραύλου.

Παρόλο που ο πύραυλος ήταν λειτουργικός, ποτέ δεν μπήκε στην παραγωγή ενώ μια διάρρηξη στο σπίτι τους, δεν είχε στόχο παρά μόνο τα σχέδια του όπλου. Ο Αρτέμης Αννίβας συνέχισε να δημιουργεί τα πολύ ξεχωριστά του σκάφη, αφού απέκτησε φανατικούς αγοραστές, που κράτησαν ζωντανή την επιχείρηση του.

Μια ζωή στη θάλασσα

Η ζωή του ήταν απλή, ταυτισμένη πάντα με το υγρό στοιχείο. Έτρεξε σε αγώνες, διασκέδαζε με φίλους αλλά κάθε πρωί εμφανιζόταν στο ναυπηγείο στην Πρίγκιπος Πέτρου. Κάποιοι τον θυμούνται από την άνοιξη κιόλας να κυκλοφορεί με σορτς, σανδάλια και το πουκάμισό του δεμένο κόμπο στη μέση, ενώ στα χείλη του κρεμόταν πάντα ένα τσιγάρο.

Μαζί με φίλους ψάρευε σε ένα συγκεκριμένο σημείο κάτω από τον ναό του Ποσειδώνα στο Σούνιο όπου υπήρχαν στείρες, σαργοί και συναγρίδες, ενώ έκανε και σκι στον Αστέρα. Τα τελευταία χρόνια έμενε στην Ερμιόνη και πέρυσι είχε διοργανωθεί μια εκδήλωση ώστε να τιμηθεί για την προσφορά του, αυτός ο ιδιοφυής άνθρωπος.

Ο κορωνοϊός την ακύρωσε και ο Αννίβας Αρτέμης επέστρεψε στην συνήθη καθημερινότητα ενός ανθρώπου που διανύει την όγδοη δεκαετία της ζωής του. Τα προβλήματα υγείας τον ανάγκασαν να επιστρέψει στην Αθήνα και τελικά στις 8 του περασμένου Σεπτέμβρη, έφυγε από την ζωή στο κρεβάτι ενός νοσοκομείου, για το δικό του μεγάλο ταξίδι στις αιώνιες θάλασσες.