Έκδηλη είναι η ανησυχία στην Ουάσιγκτον για την πιθανότητα ενός «ατυχήματος» το οποίο θα μπορούσε να οδηγήσει σε ανεξέλεγκτες καταστάσεις. Αυτή είναι η πρώτη αίσθηση που έχει δημιουργηθεί στο Στειτ Ντιπάρτμεντ αλλά τα αντανακλαστικά των ΗΠΑ σε ένα «θερμό» επεισόδιο θα είναι αργά.
Τη συγκεκριμένη περίοδο το ενδιαφέρον της αμερικανικής Διοίκησης φαίνεται να βρίσκεται σε άλλα θέματα. Παράλληλα στο αμερικανικό υπουργείο Εξωτερικών αυτή την περίοδο στελεχώνει τις διάφορες υπηρεσίες του με πρόσωπα μακριά από το «βαθύ» κράτος που έχει αφήσει πίσω του Μ.Ομπαμα.
Για παράδειγμα η θέση βοηθού υπουργού Εξωτερικών αρμόδιου για την Ευρώπη, την οποία είχε η Βικτόρια Νούλαντ, (του FU EU) παραμένει κενή. Φυσικά καλύτερη κενή παρά την Β.Νούλαντ αναφωνούν πολλοί.
Η αλήστου μνήμης Αμερικανή διπλωμάτης είχε αναλάβει ουσιαστικά να εκβιάσει την Κυπριακή Δημοκρατία προκειμένου να έρθει σε συμφωνία με τους Τ/Κ.
Στόχος; Το πέρασμα του κυπριακού φυσικού αερίου μέσω Τουρκίας στην Ευρώπη, καθιστώντας την Τουρκία ενεργειακό κόμβο και την Κύπρο όμηρο.
Ίσως επομένως η απουσία επάνδρωσης της θέσης να μην είναι και τόσο κακή ιδέα.
Το μήνυμα που βγαίνει από το Στέιτ Ντιπάρτμετ είναι ότι αναγνωρίζουν τον υπαρκτό κίνδυνο μιας περαιτέρω κλιμάκωσης, ακόμη και ενός «ατυχήματος», και διαμηνύουν ότι παρακολουθούν τις εξελίξεις, ζητώντας παράλληλα «αυτοσυγκράτηση» και από τις δυο πλευρές.
Στα θετικά είναι το γεγονός ότι αναγνωρίζεται από τον αμερικανικό παράγοντα η στάση των χαμηλών τόνων που κρατά η Αθήνα ενώ αντίθετα είναι η βόλτα των Τούρκων Αρχηγών των Επιτελείων στα Ίμια, έγινε δεκτή με «δυσφορία».
Το πρόβλημα, για την Ελλάδα, έγκειται στο γεγονός ότι η προσοχή της αμερικανικής Διοίκησης στην περιοχή είναι στραμμένη προς το παρόν περισσότερο στην καταπολέμηση της ISIS σε Ιράκ και Συρία, αλλά και το θέμα του Ιράν.
Έτσι είναι λογικό η Τουρκία να προηγείται της Ελλάδας στις επαφές με Αμερικανούς αξιωματούχους, στους οποίους βέβαια τίθεται μετ΄ επιτάσεως και το θέμα της έκδοσης στην Τουρκία του Φετουλάχ Γκιουλέν.
Ο πρωθυπουργός της Τουρκίας έχει συναντηθεί με τον Αμερικανό αντιπρόεδρο Μάκι Πενς, ο Τούρκος υπουργός Άμυνας Fikri Işik με τον Αμερικανό ομόλογό του Jim Mattis, ο γενικός επιτελάρχης της Τουρκίας με τον αρχηγό του αμερικανικού Γενικού Επιτελείου Τζόζεφ Ντάνφορντ στη βάση Ιντζιρλίκ.
Από την άλλη πλευρά όμως ο ο βίαιος εκδιωγμός δεκάδων αν όχι εκατοντάδων Τούρκων διπλωματών και, αξιωματικών, από το ΝΑΤΟ, έχει δυσχεράνει την επικοινωνία μεταξύ Ουάσιγκτον και Άγκυρας.
Η έλλειψη ικανών επαφών Ελλήνων και Αμερικανών επισήμων σερ αυτή τη φάση είναι αντιμετωπίσιμη. Η Ελλάδα έχει φροντίσει ώστε να εκμεταλλευθεί τις άριστες σχέσεις με Ισραήλ και Αίγυπτο. Μέσω αυτών θα μπορέσει να βρει ικανούς και χρήσιμους διαύλους επικοινωνίας με την Ουάσιγκτον, η οποία με τη σειρά της διατηρεί επίσης άριστες με τις δύο αυτές χώρες.
Μάλιστα όπως έχουμε η συνεργασία Ελλάδας και Ισραήλ σε επίπεδο υπηρεσιών πληροφοριών αλλά και αντίστοιχων στρατιωτικών Επιτελείων είναι στενότατη με το Τελ Αβίβ να παρέχει σημαντικό όγκο πληροφοριών στην ελληνική πλευρά για τις κινήσεις της Αγκύρας και ενδιαφέρουσες αναλύσεις σε πολιτικό και στρατιωτικό επίπεδο.
Παράλληλα σημαντικό «ατού» στην φαρέτρα της ελληνικής διπλωματίας θεωρείται η παρουσία του ελληνικής καταγωγής προσωπάρχη Ρέινς Πρίμπους στον Λευκό Οίκο ο οποίος είναι πλήρως ενήμερος για τις ελληνο-τουρκικές σχέσεις.
Όσοι μάλιστα στην Ελλάδα ηλιθιωδώς, συνεπαρμένοι από την πολεμική τους εναντίον του Ντόναλντ Τραμπ, έσπευσαν να προδικάσουν την "εκπαραθύρωσή" του διαψεύστηκαν πανηγυρικώς.
Μπορεί ο Πρίμπους να αντιμετωπίζει πολεμική από ένα μέρος των ρεπουμπλικανών η θέση του παραμένει ισχυρή στο Λευκό Οίκο. Αντίθετα η απομάκρυνση του Μάικλ Φλιν από τη θέση του συμβούλου εθνικής ασφαλείας, θεωρείται ένα ακόμη υπέρ για την Ελλάδα εξαιτίας των πολύ καλών επαφών που είχε με την Τουρκία.
Ταυτόχρονα ο ρόλος του Αμερικανού πρεσβευτή στην Αθήνα είναι ιδιαίτερα αναβιβασμένος και εξαιτίας της έλλειψης του «τοποτηρητή» του Στέιτ Ντιπάρτμεντ για τη νότια Ευρώπη. Πρόκειται για ένα έξοχο διπλωμάτη ο οποίος, αναμένεται να αναλάβει σημαντικές πρωτοβουλίες.
Ο ρόλος της Τουρκίας είναι ενισχυμένος ή τουλάχιστον έτσι δείχνει. Για παράδειγμα στη συνάντηση των μελών της Λέσχης Bilderberg.στις 17-19 Φεβρουαρίου βασικό θέμα συζήτησης ήταν η θέση της Τουρκίας στη νέα παγκόσμια τάξη, αλλά και η αλλαγή πλεύσης στις ΗΠΑ λόγω εκλογής του Τραμπ.
Αυτό δε είναι απαραίτητα καλό. Το ότι υπάρχει ενδιαφέρον για την Τουρκία και πως προς ποια κατεύθυνση αυτό θα είναι αποτέλεσμα πολλών παραγόντων μεταξύ αυτών και το αποτέλεσμα του τουρκικού δημοψηφίσματος για τα σύνταγμα.
Την ίδια ώρα το φλερτ του Ερντογάν με τν Πούτιν και η αγορά των συστημάτων S-400 αότη Ρωσία μπορεί να ξυπνήσει αντανακλαστικά τω ΗΠΑ που αυτή την περίοδο βρίσκονται εν υπνώσει.
