Το γιγαντιαίο χταπόδι του Ειρηνικού, το οποίο είναι το μεγαλύτερο είδος χταποδιού στον πλανήτη, με μέσο βάρος πάνω από 50 κιλά και μέσο μήκος 4,8 μέτρα, είναι στην πραγματικότητα δύο ξεχωριστά είδη, όπως αποκάλυψε έρευνα του φοιτητή του Πανεπιστημίου του Ειρηνικού της Αλάσκας (APU), Νέιθαν Χόλενμπεκ.
Οι επιστήμονες είχαν τη θεωρία ότι το γιγάντιο χταπόδι αποτελείται από περισσότερα από ένα είδη εδώ και δεκαετίες. Το 2012, επιστημονική ομάδα του πανεπιστημίου και της Γεωλογικής Υπηρεσίας των Ηνωμένων Πολιτειών ανακάλυψαν μια γενετικά διακριτή ομάδα του γιγαντιαίου χταποδιού, αλλά συγκέντρωσαν μόνο μικρά δείγματα ιστού από τα πλοκάμια προτού ελευθερώσουν τα χταπόδια πίσω στον ωκεανό, και έτσι δεν ήταν βέβαιοι εάν οι ομάδες είχαν επίσης διαφορετικό φαινότυπο. Ο Χόλενμπεκ αποφάσισε να ερευνήσει περισσότερο την υπόθεση για την διπλωματική του εργασία.
Ο Χόλενμπεκ ανακάλυψε κάποιες απαντήσεις σε αλιεύματα γαρίδας, όπου μερικές φορές εμφανίζονται χταπόδια. Σύντομα συνειδητοποίησε ότι μπορούσε να αναγνωρίσει δύο διαφορετικούς τύπους χταποδιών απλά παρατηρώντας τα. Το ένα ήταν το γνωστό γιγάντιο χταπόδι του Ειρηνικού, ενώ το άλλο είχε έναν κροσσό κατά μήκος του σώματός του, διαφορές στο δέρμα, και δύο λευκές κηλίδες στο κεφάλι του, αντί για μία όπως έχει καταγραφεί στα συνηθισμένα γιγάντια χταπόδια.
«Πιθανώς, οι αλιείς έπιαναν αυτά τα χταπόδια για χρόνια και κανείς δεν το είχε παρατηρήσει ή αναφέρει», δήλωσε ο Ντέιβιντ Σέελ, επιβλέπων καθηγητής του Χόλενμπεκ.
Ο Χόλενμπεκ έκοψε μικρά κομμάτια από πλοκάμια, και για να ελέγξει αν στο μέλλον οι ερευνητές μπορούν να αποφύγουν αυτήν την επεμβατική τεχνική, συνέλεξε DNA με βαμβάκι, για πρώτη φορά σε χταπόδι. Και τα δύο δείγματα επιβεβαίωσαν ότι το χταπόδι με τον κροσσό και τις δύο κηλίδες αποτελεί ένα διαφορετικό είδος.
Τα γιγάντια χταπόδια του Ειρηνικού συναντώνται από την Αλάσκα και την Καλιφόρνια ως την Ιαπωνία και την Κορέα, αλλά οι ερευνητές συγκέντρωσαν αξιόπιστες αναφορές για το νέο γιγαντιαίο χταπόδι μόνο από το Τζούνο της Αλάσκα ως τη Βερίγγειο Θάλασσα. Ωστόσο, είναι πιθανό να απαντάται και σε βαθύτερους βιοτόπους σε άλλες περιοχές.
