Ένα… πράσινο μήλο βρέθηκε στο επίκεντρο πολιτικής αντιπαράθεσης στην Αλγερία, μετά τις δηλώσεις του Μοντέρ Μπούντεν, αντιπροέδρου του Κοινοβουλίου και γενικού γραμματέα του κόμματος RND, ο οποίος συνέδεσε το φρούτο με την «εθνική αξιοπρέπεια».
Τα σχόλιά του προκάλεσαν έντονες αντιδράσεις στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, όπου χρήστες χλεύασαν τη ρητορική του, ενώ πολιτικοί αντίπαλοι μίλησαν για μια πολιτική τάξη «αποκομμένη από την πραγματικότητα».
Το μήλο που έγινε… σύμβολο
Κατά τη διάρκεια δημόσιας συγκέντρωσης στην πόλη Arris της επαρχίας Batna, ο Μπούντεν παρουσίασε ένα πράσινο μήλο ως ένδειξη της επιτυχούς τοπικής παραγωγής, ευχαριστώντας τους αγρότες και τονίζοντας ότι το φρούτο αποτελεί «σύμβολο εθνικής αξιοπρέπειας».
Υπενθύμισε ότι στο παρελθόν η Αλγερία εισήγαγε μήλα από τη Γαλλία, ενώ σήμερα παράγει ποιοτικά προϊόντα στα Όρη Aurès.
Χλευασμός και κριτική
Οι αντιδράσεις ήταν άμεσες:
Πολλοί σχολίασαν ότι η συσχέτιση ενός μήλου με την εθνική αξιοπρέπεια είναι ανεδαφική, ενώ αρκετοί επισήμαναν ότι:
οι τιμές των μήλων έχουν αυξηθεί,
οι ελλείψεις βασικών αγαθών παραμένουν,
και τα πραγματικά προβλήματα δεν λύνονται με «συμβολισμούς».
Άλλοι κατηγόρησαν το RND ότι προσπαθεί να φτιάξει «ψεύτικες επιτυχίες» σε περίοδο οικονομικών πιέσεων.
Το μήλο φτάνει μέχρι το Κοινοβούλιο
Η διαμάχη δεν έμεινε στα social media.
Στη συνεδρίαση για τον προϋπολογισμό του 2026, ο βουλευτής Ζακαρία Μπέλκχιρ σήκωσε κι αυτός ένα πράσινο μήλο μέσα στο Κοινοβούλιο, απαντώντας στον Μπούντεν:
«Η οικονομία μετριέται με αριθμούς και επιτεύγματα, όχι από τη γεύση ενός μήλου».
Οι διευκρινίσεις του RND
Μπροστά στη διαρκώς αυξανόμενη πίεση, το RND επιχείρησε να εξηγήσει τις δηλώσεις.
Ο πολιτικός σύμβουλος Χασίμ Σάσι έκανε λόγο για «κακόβουλη εκστρατεία», υποστηρίζοντας ότι:
τα λόγια του Μπούντεν αποσπάστηκαν από τα συμφραζόμενα,
η παραγωγή μήλων στην περιοχή αποτελεί «πρωτοφανές οικονομικό και κοινωνικό άλμα»,
και ότι οι δηλώσεις έγιναν σε ορεινή περιοχή όπου η γεωργία είναι καθοριστική.
Το μήλο ως καθρέφτης της πολιτικής κρίσης
Το «Μήλο Aures» εξελίχθηκε σε σύμβολο της κρίσης στον πολιτικό λόγο της Αλγερίας.
Αποκαλύπτει:
μια πολιτική τάξη που συχνά μιλά με αποκομμένους συμβολισμούς,
μια κοινωνία που απαντά με σάτιρα,
και ένα κλίμα όπου η επικοινωνία υπερκαλύπτει την ουσία.
Η υπόθεση αναδεικνύει την ανάγκη για ριζική επαναξιολόγηση του πολιτικού λόγου και της σχέσης των πολιτικών με τους πολίτες.
