Η συνήθεια είναι μεγάλη παιδαγωγική δύναμη και στο καλό και στο κακό. Οι γονείς να αρχίζουν την αγωγή του παιδιού τους από πολύ νωρίς, γιατί μπορεί πιο εύκολα το παιδί να δεχθή τους νόμους των γονέων και να συμμορφωθή προς αυτούς.

Όταν η ηλικία είναι μικρή, τότε και η ψυχή είναι μαλακή και τρυφερή. Εάν σε αυτήν την τρυφερή ψυχή εντυπωθούν καλές και άγιες συνήθειες, καμμιά δύναμη δεν θα μπορέση μετά να τις εξαλείψη.

Κανείς δεν είναι εκ φύσεως κακός. Παίζει πολύ μεγάλο ρόλο τι πρότυπα, τι παραδείγματα δίνεις στις μικρές ηλικίες. Εάν ξεκινήσης με καλά βιώματα από μικρός, τότε είναι πολύ εύκολο να γίνης καλός. Μεγαλώνοντας δεν χρειάζεται κόπος, το έχεις μέσα σου το καλό, το ζεις.

Δεν ευθύνεται μονάχα ο ίδιος ο άνθρωπος για τα παραπτώματά του. Τα λάθη, οι αμαρτίες και τα πάθη, δεν είναι μόνο προσωπικά βιώματα του εξομολογουμένου. Ο κάθε άνθρωπος έχει πάρει μέσα του και τα βιώματα των γονέων του και ειδικά της μητέρας. Υπάρχει όμως κάποιος τρόπος ν’ απαλλαγή ο άνθρωπος απ’ αυτό το κακό κι αυτός είναι η γενική εξομολόγηση. Πολλές φορές έχω μεταχειρισθή αυτή την γενική εξομολόγηση και είδα θαύματα. Την ώρα που τα λες στον εξομολόγο, έρχεται η θεία Χάρις και σε απαλάσσει από όλα τα άσχημα βιώματα, τις πληγές, τα ψυχικά τραύματα και τις ενοχές.

Οι γονείς αφήστε τα παιδιά σας, μην τα καταπιέζετε, μην τους κάνετε παρατηρήσεις, δεν είστε οι χωροφύλακες των παιδιών σας. (Ο Γέροντας είχε μια άλλη τακτική, ήθελε να κερδίση την ψυχή του παιδιού, με το να καταλάβη μόνο του το λάθος του και να το απορρίψη.)

Σε νέους μπλεγμένους με ανατολικές θρησκείες, έλεγε: «Να, βρε παιδιά, εσείς τώρα είστε καλά παιδιά, έχετε καλές ψυχές, πάτε εκεί, ας πούμε, από αγνότητα για να γνωρίσετε δήθεν το τέλειο, μπλέκετε με τον διάβολο και αρχίζει η δυστυχία μέσα στην ψυχή σας, ενώ ο Χριστός είναι όλος φως, είναι όλος γλυκύτητα και, εάν γνωρίσετε τον Χριστό, τότε θα καταλάβετε ότι αυτός είναι ο αληθινός Θεός, ότι εκεί είναι το μυστικό. Δεν συμφωνώ με αυτά που κάνετε, όμως σας αγαπώ».

Ο Γέροντας έλεγε στις μητέρες: «Όταν φεύγη το παιδί από το σπίτι, να πης του παιδιού σου: «Μπορείς να πας, παιδί μου, να διασκεδάσης, αλλά μέχρι να γυρίσης, εγώ θα προσεύχωμαι στην Παναγία για σένα»».

Να αγαπάς το παιδί σου και να μην το μαλώνης.

Ο αγιασμός αρχίζει με τον θηλασμό· να μιλάς στα παιδιά σου την ώρα που τα θηλάζεις και αυτά θα σε ακούν και, όταν τα βάζης για ύπνο, να κλείνεσαι να κάνης το Απόδειπνο.

Μην πνίγης το παιδί σου με την αγάπη σου. Μην το ξυπνάς την νύχτα και το φιλάς, γιατί το παιδί θα γίνη νευρικό.
Από το βιβλίο: «Ο Όσιος Πορφύριος (Μαρτυρίες – Διηγήσεις – Νουθεσίες)». Γ’. Νουθεσίες. Έκδοση «Ενωμένη Ρωμηοσύνη» (αποσπάσματα).