Ενα σύστημα του ελληνικού οπλοστασίου, ελάχιστα διαφημισμένο, αλλά εξαιρετικής στρατηγικής σημασίας αφού μπορεί να "νεκρώσει" τις τουρκικές αεροπορικές βάσεις, ειδικά αυτές που βρίσκονται κοντά στα παράλια του Αιγαίου, το AFDS (Autonomous Free Flight Dispenser System), που εξοπλίζει πλέον μόνο την 338 Μοίρα κρούσης των F-4E Peace Icarus της 117 ΠΜ, αναμένεται να παίξει κρίσιμο ρόλο σε περίπτωση ελληνοτουρκικής "θερμής" κρίσης.
Η κίνηση προς το στόχο γίνεται με ανεμοπορία και η ακτίνα του ανάλογα με το ύψος άφεσης του όπλου είναι 10-17 χλμ.
Για την μειωμένη α/α προστασία των τουρκικών αεροπορικών βάσεων, αφού βασικά προστατεύονται από συστήματα SHORADS Rapier (τώρα εισέρχονται σε υπηρεσία τα τουρκικής κατασκευής α/α συστήματα) η ακτίνα είναι ικανοποιητική με την προϋπόθεση ότι θα υπάρξει διάτρηση της τουρκικής αεροπορικής ασπίδας.
Από την στιγμή που αφεθεί το όπλο, είναι δύσκολα εντοπίσιμο λόγω μηδενικού υπέρυθρου ίχνους αφού δεν έχει κινητήρα. Εν συνεχεία το όπλο διανέμει περίπου 120 βομβίδια που καταστρέφουν τον αεροδιάδρομο και ουσιαστικά εξουδετερώνουν για κρίσιμο χρονικό διάστημα την αεροπορική δραστηριότητα της βάσης.
Το σύστημα αναπτύχθηκε από τη σουηδική Bofors, με κωδικό MW1, ενώ η εμπορική ονομασία της ήταν DWS-39. Στην έκδοση που υπηρετεί στην σουηδική και γερμανική Αεροπορία υπάρχει και κινητήρας στο τελευταίο μοντέλο, ενώ στο αρχικό ήταν προσαρμοσμένο στο αεροσκάφος, μια τακτική που άλλαξε μετά τον πρώτο πόλεμο του Κόλπου, όταν τα ιρακινά α/α "θέρισαν" πέντε Tornado IDS που επιχειρούσαν να αφήσουν τα υποπυρομαχικά επάνω από τα ιρακινά αεροδρόμια..
Σύστημα καθοδήγησης INS / GPS, εξασφαλίζει την επίτευξης CEP μόλις 10 μέτρων για τον κυρίως διανομέα, ο οποίος στην ελληνική έκδοση "καρφώνει" στον εχθρικό διάδρομο αποπροσγείωσης 120 βομβίδια ΑΤΜ 3,4 κιλών το καθένα, τα οποία εκρύγνυνται αφού διεισδύσουν περίπου 50 εκατοστά στο εσωτερικό του διαδρόμου.
Μία πηγή αναφέρει ότι υπάρχει σε ελληνική υπηρεσία και η έκδοση με τα 96 AMS ή ADS 4,2 κιλών το καθένα.
Το Α-7Η/Ε Corsair ήταν βασικός χρήστης του όπλου μαζί με τα F-4E της 338 Μοίρα που πλέον αποτελούν τον μοναδικο χρήστη του συστήματος.
Δυστυχώς το όπλο ουδέποτε πιστοοποιήθηκε στα ελληνικά F-16, παρά το γεγονός ότι έχει τις απαραίτητες καλωδιώσεις.
