Το ημερολόγιο έδειχνε 23 Απριλίου 2010 όταν ξεκινούσε ο «γολγοθάς» της Ελλάδας.
Με φόντο το πανέμορφο Καστελλόριζο, ο τότε πρωθυπουργός κ. Γιώργος Α. Παπανδρέου όντας κατά πολλούς σε «εντεταλμένη υπηρεσία» για τη σωτηρία (;) της Ελλάδος, παρέδιδε τη χώρα στην αγκαλιά του ΔΝΤ, αν και τις προηγούμενες ημέρες διερρήγνυε τα ιμάτιά του ότι δεν υπήρχε καμία συννενόηση για υπαγωγή της χώρας σε μνημόνια.
Αργότερα, αποδείχθηκε ότι ο κ. Παπανδρέου μαζί με τον τότε υπουργό Οικονομικών Γιώργο Παπακωνσταντίνου έπαιξαν την τύχη της χώρας κορώνα – γράμματα, μέσα σ’ ένα υπόγειο ξενοδοχείου στο Νταβός, μαζί με τον τότε ισχυρό άνδρα του ΔΝΤ, Στρος Καν.
Αμέσως μετά, ο «εγκέφαλος» του ΠΑΣΟΚ, Γιώργος Παπανδρέου είχε τη φαεινή ιδέα να προαναγγήλει την παράδοση της χώρας από το πιο ευαίσθητο σημείο της Ελλάδας, από τη νήσο Μεγίστη.
«Είναι ανάγκη, ανάγκη εθνική και επιτακτική, να ζητήσουμε επισήμως από τους εταίρους μας την ενεργοποίηση του μηχανισμού στήριξης, που από κοινού δημιουργήσαμε στην Ε.Ε.», ανέφερε στο διάγγελμά του ο «πρωθυπουργός της τρόικας».
Αν οι Έλληνες γνώριζαν εκείνη την ημέρα τι ακριβώς σήμαινε η ένταξή μας στο Μηχανισμό Στήριξης και τι θα επακολουθούσε, τότε είναι πιθανό πως ο κ. Παπανδρέου δεν θα γυρνούσε ποτέ στην Αθήνα. Αν ο ψαράς που φαίνεται στο video γνώριζε τι έλεγε ο τότε πρωθυπουργός είναι δεδομένο πως δεν θα ψάρευε αμέριμνος, αλλά ενδεχομένως να πετούσε τον κ. Παπανδρέου στη θάλασσα για να αποτρέψει το «έγκλημα».
Η 23η Απριλίου αποτελεί πλέον «μαύρη» επέτειο για τη χώρα μας, την οποία θα θέλουν σχεδόν όλοι να ξεχάσουν – πλην ίσως των ηθικών και φυσικών αυτουργών της.
Τα αποτελέσματα εκείνης της τραγικής ημέρας είναι ακόμα και σήμερα ορατά.