Σπάνιο φαινόμενο σε έκταση και ένταση χαρακτηρίζει το κύμα πολικού ψύχους που σαρώνει τις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής ο ακαδημαϊκός, καθηγητής Φυσικής της Ατμόσφαιρας, Χρήστος Ζερεφός, μιλώντας στον ραδιοφωνικό σταθμό του ΑΠΕ-ΜΠΕ.
«Αυτό το φαινόμενο δεν είναι συχνό, είναι σπάνιο και μάλιστα στην έκταση και στην ένταση που είναι, διότι συνήθως οι θερμοκρασίες π.χ. στη Βόρεια Ντακότα είναι της τάξεως του -20. Φέτος πήγε στους -38 που με τους ανέμους κατεβαίνει περίπου στο -50 περίπου», ανέφερε χαρακτηριστικά ο κ. Ζερεφός.
Σημείωσε, δε, ότι «αυτό είναι καμπανάκι, με τη λογική ότι έχουμε πιο συχνά τα τελευταία 50 χρόνια ψυχρές εισβολές, όπως έχουμε και πιο συχνά καύσωνες σε πολλές περιοχές, όπως και στην Ευρώπη και στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής».
Εξηγώντας το φαινόμενο, ο καθηγητής επισήμανε πως «υπάρχει ένας μεγάλος πολικός στρόβιλος που παρατηρείται τον χειμώνα στο νότιο και το βόρειο ημισφαίριο, ο οποίος μερικές φορές διαταράσσεται κατά τρόπο, έτσι ώστε να μπορεί να παροχετεύει πολικό αέρα σε μικρότερα γεωγραφικά πλάτη» κι αυτό ακριβώς είναι που έχει συμβεί και φέτος.
Εξήγησε, ωστόσο, πως έχει ξανασυμβεί αρκετές φορές στην ιστορία των ΗΠΑ. «Ήδη από τους πρώτους προσκυνητές (pilgrims), η Γιορτή των Ευχαριστιών (Thanksgiving Day) ορίστηκε έτσι ώστε να θυμούνται πώς γλίτωσαν από ένα φοβερό κατέβασμα του πολικού μετώπου, το οποίο οδήγησε σε απώλεια χιλιάδων μεταναστών της εποχής εκείνης» ανέφερε.
Σύμφωνα με τον κ. Ζερεφό, «ένα μεγάλο μέρος του (30-35%) οφείλεται στην ανθρωπογενή παρέμβαση» και για τα υπόλοιπα ευθύνεται η φύση. «Είναι φαινόμενα που εξελίσσονται και δυστυχώς ο άνθρωπος, ιδίως μετά το 1950, έχει αρχίσει να επηρεάζει την πορεία εξέλιξης αυτών των ακραίων καταστάσεων και τις κάνει να εμφανίζονται όλο και πιο συχνά. Και γι’ αυτό ανησυχούν οι επιστήμονες, διότι υπάρχει απώλεια ζωής, υπάρχει κόστος οικονομικό και γενικά δεν είναι ευχάριστο να έχουμε τέτοια ακραία φαινόμενα, είτε αυτά είναι στο πολύ κρύο είτε στην πολλή ζέστη», εξήγησε.
Υπογράμμισε, δε, ότι μπορεί να πλήξει «οποιαδήποτε περιοχή, οποιαδήποτε στιγμή, αλλά κυρίως τις περιοχές που είναι πιο ευάλωτες» και εξήγησε γιατί η Μεσόγειος π.χ. είναι μια ευάλωτη περιοχή στην εμφάνιση ακραίων καιρικών καταστάσεων. «Η Μεσόγειος είναι μια κλειστή θάλασσα, σαν μια κλειστή λίμνη, η οποία μερικές φορές υπερθερμαίνεται και η εποχική μεταβολή αυτής της υπερθέρμανσης της τοπικής ξεσπάει σε ξεσπάσματα ακραίας βροχής, καταιγίδων κ.λπ».
