Πρώτη υποψήφια χώρα για έξοδο από το ευρώ είναι η Ελλάδα σύμφωνα με έκθεση του καναδικού οίκου αξιολόγησης DBRS επειδή το ελληνικό χρέος θα μπορούσε να αποτελέσει πηγή σύγκρουσης μεταξύ Αθήνας και δανειστών την στιγμή που το ελληνικό ομόλογο φτάνει στα δυσθεώρητα επίπεδα του 4,68% καθιστώντας αδύνατο τον δανεισμό της χώρας.
Έτσι λοιπόν όπως φαίνεται από τα γεγονότα των τελευταίων ημερών οι αγορές βρήκαν πάλι αυτούς που θεωρούν «αδύναμους κρίκους» στην ευρζώνη και τους κτυπούν με σκοπό το κέρδος.
Το ιταλικό δεκαετές ομόλογο έφτασε στο 3,68% διαμορφώνοντας το μεταξύ τους spread με το ελληνικό στις 100 μονάδες βάσης.
Τα ελληνικά ομόλογα παρασέρνονται αυτομάτως από τα ιταλικά.
Μάλιστα, στην ανάλυση για τις κατηγορίες κινδύνου στην Ευρωζώνη, η Ελλάδα τοποθετείται στην κατηγορία «μεσαίου» κινδύνου, γεγονός που την καθιστά την πιο πιθανή υποψήφια για αποχώρηση από την Ευρωζώνη επειδή εκεί βρίσκεται μόνη της
Οι υπόλοιπες χώρες βρίσκονται στο low risk (χαμηλός κίνδυνος) ενώ στην κατηγορία υψηλού κινδύνου (high risk) δεν βρίσκεται καμία χώρα.
Εάν η Ελλάδα συνεχίσει να έχει μια ασθενική ανάπτυξη, σύμφωνα με τον DBRS, μια μελλοντική κυβέρνηση θα μπορούσε να καταλήξει στο συμπέρασμα ότι η χώρα έχει εξαντλήσει όλες τις επιλογές και το κόστος παραμονής εντός της ζώνης του νομίσματος, είναι υπερβολικά υψηλό.
«Ο κύριος παράγοντας είναι το υψηλό απόθεμα του επίσημου εξωτερικού χρέους, το οποίο η Ελλάδα θα χρειαστεί να αποπληρώσει σταδιακά μέσω πρωτογενών πλεονασμάτων. Παρά τις ευνοϊκές συνθήκες για το επίσημο χρέος της Ελλάδας, η DBRS θεωρεί ότι το χρέος αυτό θα μπορούσε πάλι να αποτελέσει πηγή έντασης μεταξύ της Ελλάδας και των κυριότερων πιστωτών της.
Εάν η Ελλάδα αδυνατεί να διατηρήσει τις πρωτογενείς πλεονασματικές της δεσμεύσεις, οι πιστωτές της ενδέχεται να είναι λιγότερο πρόθυμοι να προβλέψουν πρόσθετη ελάφρυνση του χρέους.
Το πρόβλημα είναι ακιρβώς αυτό: Η Ελλάδα δεν έχει ανάπτυξη τέτοια που να της επιτρέπει να σκέφτεται πως θα παράγει ικανά πλεονάσματα για... δεκαετίες για να ξεπληρώνει τα χρέη.
Παράλληλα, τονίζεται ότι 3 είναι οι κύριοι παράγοντες για τον προσδιορισμό του κινδύνου μιας εξόδου: οι πολιτικές ικανότητες, οι μακροοικονομικές ανισορροπίες και τα τρωτά σημεία και η πολιτική προθυμία.
«Κάθε κυβέρνηση που σχεδιάζει να εγκαταλείψει το ευρώ κινδυνεύει από μια τραπεζική κρίση, με αποτέλεσμα οικονομικές και οικονομικές αναταράξεις που προκαλούν το αίτημα για ένα πρόγραμμα αντιστροφής και σταθεροποίησης στην Ευρώπη.
Ομοίως, η εισαγωγή ενός παράλληλου νομίσματος, ακόμη και σε σχετικά μικρή κλίμακα, πιθανώς θα υποχρέωνε την κυβέρνηση είτε να επιβάλει ελέγχους καταθέσεων και κεφαλαίου είτε αντίστροφη πορεία.
Ακόμα κι αν μια κυβέρνηση διατυπώσει ένα σχέδιο με αυστηρή μυστικότητα, αυτό θα μπορούσε να εγείρει ερωτήματα σχετικά με τη νομιμότητα των πράξεων της κυβέρνησης και δεν θα μείωνε αναγκαστικά τη σχετική οικονομική και χρηματοπιστωτική αναταραχή», συμπληρώνει ο οίκος
Το πρόβλημα στην Ελλάδα είναι οι τράπεζές της. Έχουν ανακεφαλαιοποιηθεί τρεις φορές και είναι ακόμα.. άδειες. Δεν μπορούν να χρηματοδοτήσουν την ελληνική οικονομία.
Το δεύτερο επίσης μεγάλο πρόβλημα είναι η υπερφορολόγηση που δεν επιτρέπει την παραγωγή κερδών. Κανείς δεν έχει όρεξη να δουλέψει σε αυτή την χώρα και κανείς δεν θέλει να επενδύσει.
Ο κίνδυνος των τραπεζών να προσφύγουν στο κράτος για να καλύψουν τις κεφαλαιακές τους ανάγκες καθώς είναι αδύνατον να βρεθούν κεφάλαια μέσω νέων αυξήσεων ή εναλλακτικά μέσω ομολογιακών εκδόσεων tier 2 είναι μεγάλος και σημαίνει ότι αυτό αποτελεί απόδειξη αδυναμίας.
Από την άλλη εάν το κράτος εγγυηθεί τα τραπεζικά ομόλογα σε ένα σχέδιο συλλογικής λύσης των NPEs…το κεφαλαιακό μαξιλάρι των 30 δισεκ. θα «εξατμιστεί» αυτομάτως και τότε για άλλη μια φορά το ελληνικό τραπεζικό σύστημα θα «βουλιάξει» τα δημόσια οικονομικά όπως ορθώς υποστηρίζει η Fitch.
Η κρίση μεταξύ της Ιταλικής κυβέρνησης και της Κομισιόν θα εξακολουθήσει να επηρεάζει αρνητικά για αρκετή περίοδο τις αποδόσεις των ομολόγων, όπως και τα Ευρωπαϊκά Χρηματιστήρια
Αλλά μη γελιόμαστε: Βρίσκουν και τα κάνουν οι αγορές. Εδώ είναι η χώρα των «νεκρών», αυτονόητο είναι πως θα ήταν η πρώτη υπό οικονομική κατάρρευση
Δεν είναι τυχαίο ότι κτυπούν Ελλάδα και Ιταλία στα ομόλογα επειδή έχουν το κοινό ευρωπαϊκό νόμισμα ενώ την Τουρκία την κτυπούν στο νόμισμα, ακριβώς επειδή έχει το δικό της.
Το ζήτημα είναι πως θα πορευτεί η χώρα στα «εκτός» μνημονίου χρόνια. Έχει τελικά πάρα πολλά προβλήματα κρυμένα κάτω από το «χαλί»
