Ο Αλέξης Χαρίτσης, πρόεδρος της Νέας Αριστεράς άσκησε κριτική στην κυβέρνηση ενώ παράλληλα αναφέρθηκε στα εξοπλιστικά προγράμματα της χώρας, τον σιδηρόδρομο και την Παλαιστίνη.

Κατά την καθιερωμένη Κυριακάτικη ανάρτησή του, ο κ. Χαρίτσης τονίζει πως «συμπληρώνονται 6 χρόνια από την ολοκλήρωση των μνημονιακών προγραμμάτων, αλλά η κυβέρνηση επιμένει στην εφαρμογή μνημονιακών μέτρων, χωρίς να υπάρχει πλέον κανένας εξωτερικός καταναγκασμός».

Τόνισε πως «οι δημοσιονομικές δυνατότητες είναι υπαρκτές, είναι θέμα πολιτικής επιλογής και βούλησης». Παράλληλα διερωτήθηκε «ποια είναι ακριβώς η σκοπιμότητα της 4ης φρεγάτας Μπελαρά της οποίας το κόστος θα υπερβεί το 1 δισ;».

Ο πρόεδρος της Νέας Αριστεράς τόνισε ότι «εθνικός στόχος πρέπει να είναι τρένο παντού. Και για να τον πετύχουμε αυτό τον στόχο χρειαζόμαστε έναν αμιγώς δημόσιο σιδηρόδρομο». Για την Παλαιστίνη ο κ. Χαρίτσης επισήμανε πως «εμείς δεν πρόκειται να συνθηκολογήσουμε με τη γενοκτονία».

Όσα ανέφερε ο Αλέξης Χαρίτσης:

«Καλημέρα σε όλες και όλους.

Οι σημειώσεις μου για την εβδομάδα που πέρασε, προσπαθούν να ισορροπήσουν μεταξύ της πολιτικής και του πνεύματος των εορταστικών ημερών, το οποίο δεν μπορεί να μη σε συνεπάρει αυτές τις μέρες, ειδικά όταν έχεις μικρά παιδιά.

1. Οι μέρες των δώρων (όχι για παιδιά!). Συμπληρώνονται 6 χρόνια από την ολοκλήρωση των μνημονιακών προγραμμάτων, αλλά η κυβέρνηση επιμένει στην εφαρμογή μνημονιακών μέτρων, χωρίς να υπάρχει πλέον κανένας εξωτερικός καταναγκασμός.

Δεν στέκουν πλέον οι δικαιολογίες να μην επανέλθουν τα δώρα για τους εργαζόμενους στο Δημόσιο και τους συνταξιούχους που κόπηκαν μετά από απαίτηση της τρόικας.

Οι δημοσιονομικές δυνατότητες είναι υπαρκτές, είναι θέμα πολιτικής επιλογής και βούλησης.

2. Γιατί ενώ η κυβέρνηση μάς λέει ότι δεν υπάρχουν λεφτά για τους εργαζόμενους και τους συνταξιούχους, λεφτά βρίσκονται με πολύ εύκολο τρόπο για τους υπερ-εξοπλισμούς Μητσοτάκη. Στο όνομα της πατρίδας και μέσα σε πλήρη αδιαφάνεια, σέρνεται ένας χορός δισεκατομμυρίων.

Για παράδειγμα, ποια είναι ακριβώς η σκοπιμότητα της 4ης φρεγάτας Μπελαρά της οποίας το κόστος θα υπερβεί το 1 δισ;

Που θα σταματήσει αυτή η ξέφρενη κούρσα των εξοπλισμών, ειδικά τώρα που ο Τραμπ καλεί τις ευρωπαϊκές χώρες να ξοδέψουν περισσότερο από 5% του ΑΕΠ τους για πολεμικές δαπάνες;

Η πατρίδα είναι οι άνθρωποί της και οι ανάγκες τους.

3. Οι μέρες της γιορτής. Κάποια παιδιά όμως θα λείψουν από τη γιορτή…Όσο και αν πασχίζει ο κυβερνητικός μηχανισμός, κανείς δεν πρόκειται να ξεχάσει το έγκλημα των Τεμπών. Δεν πρόκειται να κάνουμε πίσω μέχρι να αποδοθεί δικαιοσύνη.

4. Προχτές στη Βουλή είπα τα εξής:

«Ο σιδηρόδρομος είναι το πιο ασφαλές, το πιο οικολογικό, το πιο οικονομικό μέσο μεταφοράς. Μπορεί μια χώρα να αποκαλείται ευρωπαϊκή το 2025, όταν οι πόλεις οι οποίες για δεκαετίες ήταν συνδεδεμένες με το σιδηρόδρομο σήμερα βλέπουν τους σταθμούς των τρένων να μετατρέπονται σε φαντάσματα;

Εμείς το λέμε καθαρά. Εθνικός στόχος πρέπει να είναι τρένο παντού. Και για να τον πετύχουμε αυτό τον στόχο χρειαζόμαστε έναν αμιγώς δημόσιο σιδηρόδρομο. Να αντιστραφεί η πολιτική της ιδιωτικοποίησης και της αποθέωσης της αγοράς. Και καλούμε όλα τα κόμματα της αριστερής και προοδευτικής αντιπολίτευσης σε αυτόν τον στόχο να πορευθούμε μαζί».

5. Οι μέρες της ειρήνης.

Της ειρήνης που δολοφονείται στη μαρτυρική Παλαιστίνη.

Με την Σία Αναγνωστοπούλου, καταθέσαμε κοινοβουλευτική ερώτηση προς τον Υπουργό Εξωτερικών για την θλιβερή αποχή της Ελλάδας από την ψηφοφορία για το ψήφισμα της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ που αφορά στις υποχρεώσεις του Ισραήλ ως κατοχικής δύναμης στα κατεχόμενα παλαιστινιακά εδάφη. Το ψήφισμα που υιοθετήθηκε χθες από 137 κράτη-μέλη του ΟΗΕ, καταδικάζει τις παραβιάσεις του διεθνούς δικαίου από το Ισραήλ και ζητά τον άμεσο τερματισμό της κατοχής, τη συμμόρφωση με το διεθνές δίκαιο και την αποκατάσταση ζημιών.

Εμείς δεν πρόκειται να συνθηκολογήσουμε με τη γενοκτονία. Και για αυτό ακούμε με σκεπτικισμό -για να το πω εύσχημα- τις κυβερνητικές ευχές για «Ειρήνη». Είναι υποκριτικές.

6. Δεν πρόκειται να δεχτούμε ως καθημερινή ρουτίνα τα συνεχή ναυάγια με νεκρούς μετανάστες και πρόσφυγες. Η Μεσόγειος δεν μπορεί να είναι θάλασσα νεκροταφείο. Η μεταναστευτική πολιτική δεν μπορεί να περιφρονεί τα στοιχειώδη ανθρωπιστικά καθήκοντα.

7. Οι μέρες που θα έχουμε τον χρόνο να διαβάσουμε τα βιβλία και θα δούμε τα έργα που θέλουμε. Με ενθουσίασε το Bee Sting του Paul Murray. Διασκεδαστικό και ταυτόχρονα τραγικό, ένα ακόμα βαθιά στοχαστικό μυθιστόρημα από την τόσο πλούσια λογοτεχνικά Ιρλανδία. Ελπίζω να μεταφραστεί και στα ελληνικά.

Θα πάω οπωσδήποτε να δω το Λεωφορείο ο Πόθος σε σκηνοθεσία του Δημήτρη Καραντζά για το οποίο ακούω τα καλύτερα. Επίσης, έχω στο πρόγραμμα τον Σπόρο της Ιερής Συκιάς του Μοχάμαντ Ρασούλοφ, μια ταινία για τον αγώνα για ελευθερία του λαού του Ιράν.

Μέρες χαλάρωσης και χαράς με τα αγαπημένα μας πρόσωπα. Το χρειαζόμαστε!».