
Η Ελλάδα ετοιμάζει ένα σημαντικό πακέτο βοήθειας για το Κίεβο, που περιλαμβάνει δεκάδες συστήματα βαρέος πυροβολικού και εκατοντάδες χιλιάδες πυρομαχικά σχεδιασμένα για να ενισχύσουν σημαντικά την ισχύ πυρός της Ουκρανίας, αναφέρει ο επικαλούμενος και τον ελληνικό.
Σύμφωνα με το σχέδιο του Υπουργείου Άμυνας της Ελλάδας, 60 αυτοκινούμενα οβιδοβόλα M110A2 των 203 mm και περίπου 150.000 βλήματα για αυτά θα δρομολογηθούν στην Ουκρανία μέσω της Τσεχικής Δημοκρατίας.
Η αποστολή περιλαμβάνει επίσης χιλιάδες πυραύλους 70 mm και 127 mm (τύπου Zuni).
Τα οπλικά αυτά συστήματα κάνουν και περισσεύουν για την Ουκρανία αλλά όχι για την ελληνική πολεμική μηχανή, όπως όλα δείχνουν.
Το πακέτο αποτιμάται σε περισσότερα από 199 εκατομμύρια ευρώ. Όλα τα όπλα έχουν χαρακτηριστεί επίσημα στην Ελλάδα ως «μη επιχειρησιακά απαραίτητα» (MEASE), που σημαίνει ότι αντλούνται από αποθέματα και διαγράφονται ως παρωχημένα για τις ίδιες τις ελληνικές δυνάμεις.
Το M110A2 είναι ένα ισχυρό αλλά γερασμένο πυροβόλο, και ένα μόνο βλήμα μπορεί να ζυγίζει περισσότερο από 100 κιλά.
Το σύστημα αυτό με πυραύλους HERA μπορεί να φτάσει σε βεληνεκές έως και 30 χλμ. Το σετ πυρομαχικών περιλαμβάνει διάφορους τύπους βλημάτων: M106, M650 HERA, M404 ICM και M509A1 DPICM.
Το τελευταίο περιέχει υποπυρομαχικά διπλής χρήσης, αυξάνοντας σημαντικά τη θνησιμότητα εναντίον θωρακισμένων στόχων και οχυρωμένων θέσεων.
Η τελική απόφαση πρέπει να εγκριθεί από την κυβερνητική επιτροπή ΚΥΣΕΑ, υπό την προεδρία του πρωθυπουργού της Ελλάδας.
Στρατιωτικοί αξιωματούχοι επιμένουν ότι η εξαγωγή δεν θα αποδυναμώσει την άμυνα της χώρας, ενώ θα διατεθούν κεφάλαια για τον εκσυγχρονισμό και την αναπλήρωση του ελληνικού οπλοστασίου.
Επίσης σύμφωνα με διπλωματικές πηγές, ΗΠΑ, Γαλλία και χώρες της ανατολικής πτέρυγας του ΝΑΤΟ έχουν απευθύνει αίτημα προς την Αθήνα να εξετάσει το ενδεχόμενο μεταπώλησης ορισμένων από τα 24 Mirage 2000-5 που διαθέτει η Πολεμική Αεροπορία. Ο στόχος είναι να καταλήξουν στην Ουκρανία, στο πλαίσιο μιας πιο δίκαιης κατανομής του βάρους της στρατιωτικής βοήθειας μεταξύ των κρατών-μελών της Συμμαχίας. Η ελληνική πλευρά καλείται να ζυγίσει τις εθνικές επιχειρησιακές ανάγκες απέναντι στις συμμαχικές της υποχρεώσεις.
Ωστόσο, η στάση της Αθήνας είναι αρνητική. Η ελληνική κυβέρνηση δεν επιθυμεί να δει συστήματα υψηλής τεχνολογίας να χρησιμοποιούνται εναντίον της Ρωσίας, κάτι που θα μπορούσε να έχει γεωπολιτικές συνέπειες. Επειδή τα Mirage είναι γαλλικής τεχνολογίας, υπήρξαν εντατικές συζητήσεις με το Παρίσι για το ενδεχόμενο μεταπώλησης. Μάλιστα, στο πλαίσιο της ελληνικής πρόθεσης να αποκτήσει 6 έως 12 επιπλέον Rafale, εξετάστηκε αν η πώληση των Mirage θα μπορούσε να συμβάλει στη μείωση του κόστους απόκτησης των νέων μαχητικών.
Από την άλλη πλευρά, έχουμε χορτάσει ως χώρα από υποσχέσεις, συμμαχίες, κοινή ευρωπαϊκή αμυντική πολιτική δήθεν, και άλλα κουραφέξαλα των Γερμανών, Βρετανών, και λοιπών εταίρων μας, που αναζητούν ευκαιρία για μπίζνες, και τίποτε άλλο.
Οι εταίροι μας δεν ενδιαφέρονται ούτε για σύνορα της Ευρώπης, ούτε για την ασφάλεια της, αλλά θέλουν μόνο οι μικρές χώρες να αγοράζουν όπλα από αυτούς και μόνο αυτούς, και με μπαμπούλα τον Πούτιν, (ο οποίος έχει μεγάλα οικονομικά προβλήματα με Τρία χρόνια πολέμου στην Ουκρανία), έστησαν την μπίζνα αξία εκατοντάδων δις ευρώ.
Οι καιροί είναι πονηροί και λίαν επικίνδυνοι και ο Ερντογάν, δέχεται τεράστια πίεση στο εσωτερικό του, την οποία δυστυχώς δεν έχουν κατανοήσει πολλοί, και πιθανότατα να την εξάγει προς Αιγαίο μεριά, όπως κάνουν πάντα οι Τούρκοι.