Τουλάχιστον 237 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους ενώ δεκάδες αγνοούνται μετά τον φονικό σεισμό των 7,1 Ρίχτερ που συγκλόνισε το Μεξικό. Τα σωστικά συνεργεία προσπαθούν να εντοπίσουν επιζώντες στα συντρίμμια. 

Σε «Ground Zero» για τη χώρα έχει εξελιχθεί το δημοτικό σχολείο στο οποίο 21 παιδιά ηλικίας από 7 έως 13 ετών έχασαν τη ζωή τους. Εκεί τα σωστικά συνεργεία δουλεύουν σε πλήρη σιγή καθώς προσπαθούν να ανιχνεύσουν έστω και το παραμικρό σημάδι ότι κάποιο παιδί από τα 30 που αγνοούνται είναι ακόμα ζωντανό. 
Είναι συγκλονιστικό ότι τις πρώτες ώρες ορισμένοι από τους εγκλωβισμένους έστελναν μηνύματα στους συγγενείς τους ότι είναι ζωντανοί.

«Κάποιοι λένε ότι τα παιδιά που είναι εγκλωβισμένα είναι ακόμα ζωντανά, αλλά αυτό είναι απίθανο. Είναι πολύ επικίνδυνα εκεί. Πηγαίνουμε πέτρα-πέτρα» περιγράφει με απαισιόδοξο τόνο ένας από τους διασώστες.

Η στιγμή της κατάρρευσης του σχολείου

Διασώστες προσπαθούν να εντοπίσουν επιζώντες στο σχολείο

Η εκκλησία που κατέρρευσε

Συγκλονστική είναι και η ιστορία με την εκκλησία η οροφή της οποίας κατέρρευσε στην περιοχή Πουέμπλα. Την ώρα του σεισμού μέσα στο ναό βαφτιζόταν ένα παιδί. Όταν η στέγη κατέρρευσε, 11 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους.

Στα θύματα περιλαμβάνονται τέσσερα παιδιά που ήταν παρόντα στην τελετή στην πόλη Αζτάλα εκ των οποίων το ένα ήταν το δύο μηνών βρέφος που επρόκειτο να βαφιστεί και η 8χρονη αδερφή του.

«Ήταν σαν σκηνή από ταινία τρόμου καθώς οι περισσότεροι από όσους ήταν μέσα στην εκκλησία πέθαναν» δήλωσε ο βοηθός του ιερέα.

Σύμφωνα με τον ίδιο αυτοί που γλίτωσαν ήταν όσοι πρόλαβαν να μετακινηθούν στις πτέρυγες του ναού όταν το κτήριο άρχισε να ταρακουνιέται από τα 7,1 Ρίχτερ.

Οι σοροί των νεκρών έξω από την εκκλησία που κατέρρευσε

«Με γλίτωσε η πιο σημαντική απόφαση στη ζωή μου»

Τυχερός ήταν αντίθετα ο μικρός Luis Carlos Tomé, ένας από τους επιζήσαντες μαθητές του δημοτικού που κατέρρευσε. Αν και βρίσκεται σε κατάσταση σοκ, είναι ζωντανός στην αγκαλιά της μητέρας του. «Κάναμε αγγλικά, όταν το έδαφος άρχισε να τρέμει» διηγείται κλαίγοντας και τρέμοντας όσα έζησε. 

Ήταν εκείνος που φώναξε στους συμμαθητές του πως κάνει σεισμό, κανένας συναγερμός δεν ακούστηκε, λέει. «Τότε πήρα την πιο σημαντική απόφαση της ζωής μου, που ήταν να μην πάω προς τα αριστερά, που το κτήριο κατέρρευσε πρώτα. Πήγα δεξιά με τους φίλους μου», είναι η συγκλονιστική περιγραφή του.  
Κατέβηκαν γρήγορα τα σκαλιά όταν ξαφνικά τα πάντα άρχισαν να καταρρέουν γύρω του: «Εβλεπα ανθρώπους γύρω μου την μια στιγμή και την άλλη δεν υπήρχαν... μόλις βγήκαμε έξω είδαμε ότι όλο το σχολείο είχε πέσει».

«Βλέπαμε μόνο σκόνη και το μόνο που κάναμε ήταν να καλυφθούμε. Έψαξα για τη δασκάλα μου αλλά δεν την έβλεπα πουθενά», λέει το παιδί. 

«Σε 30 δευτερόλεπτα το σχολείο μου είχε καταρρεύσει και δεν ξέρω ούτε πώς σώθηκα» είναι ο σπαρακτικός λυγμός του..