Εκβιασμό για τα θέματα της ασφάλειας, των εγγυήσεων και της συνέχισης της διάσκεψης της Γενεύης, θεωρεί ο πρόεδρος Αναστασιάδης τη θέση ‘Αγκυρας και Ακιντζί για «a priori» αποδοχή από την ελληνοκυπριακή πλευρά της απόλαυσης των τεσσάρων θεμελιωδών ελευθεριών (διακίνηση προσώπων, αγαθών, υπηρεσιών και κεφαλαίων) της ΕΕ στους Τούρκους υπηκόους, μετά από ενδεχόμενη λύση του Κυπριακού.
Αυτό επισημαίνει ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας σε επιστολή του, ημερομηνίας 30 Ιανουαρίου 2017, προς τον πρόεδρο της Κομισιόν Ζαν Κλοντ Γιούνκερ.
Την επιστολή Αναστασιάδη αποκαλύπτει αυτούσια η εφημερίδα «ΣΗΜΕΡΙΝΗ», η οποία δημοσιεύει φωτοτυπία της και σημειώνει ότι ο ακόμη ο κ. Γιούνκερ δεν έχει απαντήσει στον κ. Αναστασιάδη.
«Η τουρκική πλευρά θέτει τώρα εμφαντικά ως προϋπόθεση για τη συνέχιση των συζητήσεων στο μείζον θέμα της ασφάλειας εγγυήσεων, το αίτημά της για επέκταση στην Τουρκία των τεσσάρων θεμελιωδών ελευθεριών της ΕΕ (ελεύθερη διακίνηση προϊόντων, κεφαλαίων, υπηρεσιών και προσώπων), οι οποίες αποτελούν τον ακρογωνιαίο λίθο της Ευρωπαϊκής αρχιτεκτονικής για τα κράτη μέλη, μέσω της συνολικής επίλυσης του Κυπριακού προβλήματος» επισημαίνει στην επιστολή του.
Μεταξύ άλλων, ο κ. Αναστασιάδης στην επιστολή του εκφράζει τη βεβαιότητα ότι ο κ. Γιούνκερ αντιλαμβάνεται πως η τουρκική απαίτηση είναι τέτοια που «θα προκαλέσει σοβαρές και πρωτοφανείς επιπτώσεις, όχι μόνο για την Κύπρο, αλλά και για την ΕΕ και τα κράτη μέλη της» και υπογραμμίζει ότι ως τέτοια, η απαίτηση «πρέπει να τύχει άμεσης συλλογικής προσοχής».
Αφού αναπτύσσει την επιχειρηματολογία του, ο πρόεδρος Αναστασιάδης αναφέρει στον κ. Γιούνκερ ότι «αυτό το θέμα είναι αδιαπραγμάτευτο και χρήζει συλλογικής απάντησης». Καλεί, δε, τον πρόεδρο της Κομισιόν να τον στηρίξει, εν μέσω των διαπραγματεύσεων για λύση του Κυπριακού, σε ένα θέμα που θα πλήξει κάθε χώρα μέλος, αλλά και την ίδια τη συλλογικότητα της ΕΕ.
Επίσης, ο Κύπριος πρόεδρος εκτιμά πως αποδοχή της τουρκικής απαίτησης «θα είχε ως αποτέλεσμα να επιτραπεί στην Τουρκία να έχει ένα στάτους πάνω από αυτό που ορίζεται μέσα από το υφιστάμενο πλαίσιο των σχέσεών της με την ΕΕ» και προσθέτει: «ουσιαστικά κάτι τέτοιο θα προσομοίαζε με το άνοιγμα της πίσω πόρτας της ΕΕ στην Τουρκία, ένα ΜΗ- κράτος μέλος, 75 εκατομμυρίων κατοίκων, μέσω της Κύπρου (που είναι πολύ κοντά γεωγραφικά), που έχει λιγότερο από ένα εκατομμύριο κατοίκους και πολύ μικρή οικονομία».
