Ο πόλεμος στην Ουκρανία και ο ορατός πλέον κίνδυνος για την ασφάλειά της που είναι η Ρωσία, αφύπνισε την ΕΕ η οποία μέσω της Ευρωπαϊκής επιτροπής αποφάσισε να ρίξει ζεστό χρήμα για την ενίσχυση της άμυνάς της, στηριζοντας μεταξύ άλλων και την αναβάθμιση υποδομών των χωρών της ,όπως αυτοκινητόδρομους,γέφυρες, κλπ.
Ευκαιρία λοιπόν να απωφεληθούμε ως χώρα, προκειμένου να βελτιώσουμε κατά προτεραιότητα οδικές αρτηρίες κρίσιμες για την Εθνική ασφάλεια, πρωτίστως σε παραμεθόριες περιοχές και κυρίως σε νησιά μας στο Αιγαίο αλλά και στον Έβρο.
Η σημασία της Αλεξανδρούπολης για τις ΗΠΑ θα φθίνει όταν τερματιστεί ο πόλεμος στην Ουκρανία
Τα τελευταία χρόνια και κυρίως μετά την αξιοποίηση της Αλεξανδρούπολης από τις ΗΠΑ, ως λιμένα προώθησης σε Βαλκάνια-Ανατολική Ευρώπη και πρωτίστως σε Ουκρανία, πολεμικού υλικού τους, θεωρήθηκε όχι άδικα ότι ο τομέας του Έβρου είναι περισσότερο ασφαλής από εκείνον των νησιών μας στο Αιγαίο έναντι της τουρκικής επιθετικότητας.
Παράλληλα εφόσον τελικά ο Τράμπ καταφέρει να τερματίσει τον πόλεμο στην Ουκρανία, η Αλεξανδρούπολη δεν θα έχει την ίδια σημασία για ΗΠΑ-ΝΑΤΟ που είχε τα τελευταία χρόνια.
Με δεδομένο δε τις πολλές πολεμικές συγκρούσεις που βρίσκονται σε εξέλιξη στη Μ.Ανατολή, την αναβαθμισμένη Κινεζική απειλή έναντι της Ταϊβάν και αυτή της Β.Κορέας έναντι της Ν. Κορέας, αναμένουμε μια αμερικανική στρατιωτική άμπωτι στην Ευρωπαϊκή Ήπειρο και την ΕΕ να αναλαμβάνει τα του "οίκου της".
Τα παραπάνω αποτελούν και τον κυριότερο λόγο αφύπνισης της ΕΕ για την αμυντική της ολοκλήρωση.
Ωστόσο ο δρόμος είναι ακόμη μακρύς και μέχρι να συμβεί αυτό το βάρος της άμυνάς μας εξακολουθεί να πέφτει αποκλειστικά στους ώμους των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων.
Το τουρκικό σχέδιο επίθεσης Egemen/Ertugrul
Από την πλευρά της η Τουρκία το 2010 φρόντισε μέσω των Σχεδίων επιχειρήσεων Egemen/Ertugrul που διέρρευσαν να μας δείξει ότι επωφθαλμιά όχι μόνο το Αιγαίο, αλλά και ολόκληρη τη Θράκη, προκειμένου να υλοποιήσει τον "Μυστικό της όρκο".
Τα εν λόγω σχέδια αποτελούν μια σύγχρονη παραλλαγή του σχεδίου επιθέσως του Κεμάλ Αττατούρκ κατά του Ελληνικού στρατού τον Αύγουστο του 1922, με αποτέλεσμα την Μικρασιατική καταστροφή.
Υπενθυμίζουμε ότι το σχέδιο του Κεμάλ περιελάμβανε τεράστα συγκέντρωση τουρκικών δυνάμεων σε στενό σημείο του μετώπου, στα όρια μεταξύ των δύο Ελληνικών Σωμάτων Στρατού, με σκοπό την διάσπαση του μετώπου, τον διαχωρισμό των δύο Σωμάτων στρατού, την κύκλωση και την καταστροφή τους, με προεξέχουσα αυτή της κοιλάδας του Αλή Βεράν.
Σκοπός του ήταν να μας νικήσει μια και μοναδική φορά, καταστρέφοντας τον Ελληνικό στρατό σε τέτοιο βαθμό, ώστε να μην μπορέσει να αντιτάξει αποτελεσματική άμυνα στη συνέχεια αυτός αλλού, ανοίγοντας έτσι το δρόμο για να φθάσει αμαχητί σχεδόν ο τουρκικός στρατός μέχρι τα μικρασιατικά παράλια στο Αιγαίο.
Το σύγχρονο σχέδιο επίθεσης Egemen/Ertugrul του τουρκικού στρατού στον Έβρο, έχει το ίδιο σκεπτικό με το προαναφερθέν του Κεμάλ, αφού προέβλεπε μεγάλη συγκέντρωση δυνάμεων για επιθετική ενέργεια στην περιοχή μεταξύ Διδυμοτείχου και Σουφλίου, στα όρια 50 Μηχανοκίνητης Ταξιαρχίας Πεζικού με την 16η Μηχανοκίνητη Μεραρχία, με σκοπό την ταχεία διάσπαση του μετωπου και ταχεία κίνηση μέχρι τα Ελληνοβουλγαρικά σύνορα όπισθεν Σουφλίου, όπου η απόσταση είναι πολύ μικρή μόλις λίγων χιλιομέτρων.
Με τον τρόπο αυτό θα αποκοπτόταν μεταξύ τους οι δύο Μηχανοκίνητες Μεραρχίες μας στον Έβρο, η 16η στο Βορρά και η 12η στο νότο, με σκοπό στη συνέχεια την κύκλωση και καταστροφή τους.
Η Ελληνική απάντηση
Φραγμό στους παραπάνω σχεδιασμούς δύναται να αποτελέσουν η διαπλάτυνση-επέκταση της αντιαρματικής τάφρου, δυσχεραίνοντας την προχώρηση των τουρκικών Mηχανοκίνητων-τεθωρακισμένων Σχηματισμών, αλλά και η βελτίωση του οδικού δικτύου στον Έβρο, ειδικότερα στη γραμμή Σάπες-Μέγα Δέρειο-Μικρό Δέρειο-Μεταξάδες-Κυπρίνος-Ορμένιο.
Ερχόμενοι στην αντιαρματική τάφρο, θα προτείναμε για περαιτέρω ενίσχυσή της, την δημιουργία κρατήρων σχήματος σβούρας, με μεγάλο άνοιγμα στο ύψος του εδάφους (δύο φορές το μήκος του άρματος) και διαρκώς μειωμένο σε βάθος (να καταλήγει στο μισό του μήκους του άρματος), έτσι ώστε να μην μπορεί ένα τουρκικό άρμα διερχόμενο την τάφρο να συνεχίσει την κίνηση του, αλλά να παγιδευθεί μέσα στον ιστό των εν λόγω κρατήρων και να αποτελεί σταθερό στόχο για τα αντιαρματικά, το πυροβολικό, τα ΕΕ/Π, drones μας.
Επίσης πρίν και μετά από τους εν λόγω κρατήρες η κατασκευή οδόντων δράκοντος ανομοιόρφου ύψους θα έκανε αδύνατη τη ζεύξη τους από γεφυροφόρα άρματα και γέφυρες του τουρκικού Μηχανικού.
Τέλος αναφορικά με την βελτίωση του οδικού δικτύου από Σάπες έως Ορμένιο, αυτή θα ήταν ζωτικότατης σημασίας για την ευχερή κίνηση- αποστολή εφεδρικών δυνάμεων-πολεμικού υλικού και εφοδίων προς υποστήριξη των εμπρός μαχομένων δυνάμεων.
Αυτό κρίνεται επιτακτικό αφού το υπάρχον οδικό δίκτυο που είναι παράλληλο με τον Έβρο είναι πτωχό,με εξαίρεση του υπάρχοντος κατά μήκος των συνόρων με την Τουρκία, το οποίο αντιλαμβανόμαστε ότι σε καιρό πολέμου είναι αδύνατον να χρησιμοποιηθεί, αφού ότι κινείται θα καταστρέφεται αυτόματα, ακόμη και με όπλα ευθυτενούς τροχιάς.
