Οι σιγαστήρες έχουν αλλάξει για πάντα το πως κινούνται οι δυνάμεις του Πεζικού σ’ ένα θέατρο πολέμου.
Τόσο ο Στρατός αλλά και οι Πεζοναύτες των ΗΠΑ έχουν αποφασίσει την επέκταση της χρήσης σιγαστήρων και ακόμα και πέρα από τα ημιαυτόματα τυφέκια ώστε να περιλαμβάνονται και τα πολυβόλα – ακόμα και αυτά των .50 χιλιοστών – δίνοντάς τους stealth χαρακτηριστικά. Μερικοί μάλιστα χαρακτηρίζουν τους σιγαστήρες ως την stealth τεχνολογία του Πεζικού.
Ειδικοί από τα δυο σώματα των Ενόπλων Δυνάμεων των ΗΠΑ τονίζουν ότι οι σιγαστήρες προσδίδουν πολλά πλεονεκτήματα σε μια εμπλοκή.
Καταστέλλουν το φως της κάννης όταν βάλουν την νύχτα το οποίο και δυσκολεύει τους στρατιώτες στο να στοχεύσουν. Επίσης βοηθά στο να αποφευχθούν τυχόν απώλειες ακοής απ’ τις συνεχόμενες χρήσεις στο στράτευμα.
Αλλά οι σιγαστήρες έρχονται με κάποιο κόστος. Χρειάζονται περισσότερο χρήμα και συντήρηση και υπάρχουν σοβαρά ερωτηματικά σχετικά με την υπηρεσιακή τους ζωή.
Το πλεονέκτημα της μάχης
Οι σιγαστήρες δεν είναι μια νέα τεχνολογία. Ο πρώτος εμπορικά κατασκευασμένος σιγαστήρας κατασκευάστηκε στις αρχές της δεκαετίας του 1900 από τον Hiram Percy Maxim, γιο του εφευρέτη του πρώτου πρακτικού, πλήρως αυτόματου πολυβόλου. Η Maxim εφευρέθηκε επίσης το σιγαστήρα εξάτμισης του αυτοκινήτου.
Το Γραφείο Στρατηγικών Υπηρεσιών, προκάτοχος της CIA, χρησιμοποίησε σιγαστήρες σε πιστόλια για μυστικές επιχειρήσεις. Οι ελεύθεροι σκοπευτές διαφόρων Ενόπλων Δυνάμεων κατά την διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου χρησιμοποιούσαν σιγαστήρες. Κατά την διάρκεια του πολέμου του Βιετνάμ, στρατεύματα των ΗΠΑ χρησιμοποιούσαν σιγαστήρες με επιτυχία σε εμπλοκές.
Μάλιστα στελέχη των Ειδικών Δυνάμεων αλλά και ελεύθεροι σκοπευτές χρησιμοποιούν σιγαστήρες εδώ και δεκαετίες.
Ανησυχίες για τις επιδόσεις
Στο παρελθόν τα μειονεκτήματα των σιγαστήρων περιελάμβαναν το έξτρα βάρος, το μήκος του όπλου και την περιορισμένη διάρκεια ζωής με τους ειδικούς να εκφράζουν αμφιβολίες σχετικά με την μείωση της ακρίβειας και της εμβέλειας.
Ωστόσο νέες τεχνολογίες έχουν μειώσει το βάρος δραματικά διατηρώντας όμως ορισμένες ανησυχίες όπως την αυξημένη συντήρηση των σιγαστήρων κατά την διάρκεια της επιχειρησιακής ζωής τους. Οι τωρινοί κοστίζουν περί τα 700 δολάρια και σε μια περίοδο στενών στρατιωτικών προϋπολογισμών είναι σημαντικό να προσφέρουν όσα περισσότερα μπορούν. Εκτιμήσεις των ειδικών αναφέρουν ότι είναι «καλοί» για 1.500 με 2.000 βολές.
