Το σαλιγκάρι-κώνος που παράγει ένα ισχυρό, θανάσιμο δηλητήριο μπορεί να κρύβει θεραπείες για δεκάδες ασθένειες και να χρησιμοποιηθεί ακόμη και στην αντιμετώπιση του καρκίνου

Το να αποσπάσει κανείς το δηλητήριο από ένα σαλιγκάρι-κώνο (cone snail) απαιτεί υπομονή και δεξιοτεχνία.

Αρχικά, ο Frank Marí χρησιμοποιεί ένα ζεύγος λαβίδων για να κρατήσει ένα νεκρό χρυσόψαρο κοντά στο σαλιγκάρι. Το πλάσμα επεκτείνει μια στενή μύτη και οσμίζεται την προσφορά. Έπειτα ένας άλλος σωλήνας αναδύεται μέσα από το κέλυφος του σαλιγκαριού – η προβοσκίδα.

Αυτό το λαμπερό πορτοκαλί μέλος είναι μακρύ και εύκαμπτο, με ένα αιχμηρό δόντι στην άκρη και σε μερικά σαλιγκάρια περιέχει αρκετό δηλητήριο για να σκοτώσει έναν άνθρωπο μέσα σε λίγα λεπτά. Η προβοσκίδα προετοιμάζεται να χτυπήσει. Τότε ο Marí θα πρέπει γρήγορα να απομακρύνει το ψάρι και στη θέση του να βάλει μια παγίδα από υλικό λατέξ ώστε το σαλιγκάρι να αποθέσει το δηλητήριο σε ένα πλαστικό φιαλίδιο.

Ο ερευνητής παίρνει το δηλητήριο και τελικά ανταμείβει το σαλιγκάρι με τα ψάρια.

Ο Marí, βιοχημικός στο Εθνικό Ινστιτούτο Προτύπων και Τεχνολογίας, δεν κάνει αυτή την ανταλλαγή για διασκέδαση. Μελετώντας τα συστατικά του δηλητηρίου των σαλιγκαριών, ελπίζει να αποκαλύψει ενώσεις που θα μπορούσαν να βοηθήσουν στη θεραπεία ασθενειών.

Αυτή την εβδομάδα στο επιστημονικό περιοδικό Scientific Reports, ο Marí περιγράφει πώς αυτός και οι συνάδελφοί του χρησιμοποίησαν δηλητήριο σαλιγκαριού για να μελετήσουν υποδοχείς στο ανθρώπινο ανοσοποιητικό σύστημα.

Η έρευνα θα μπορούσε να οδηγήσει στην ανάπτυξη καλύτερων θεραπειών για τη φυματίωση και ορισμένα είδη καρκίνου, λένε οι επιστήμονες. Και αυτή είναι μόνο μία από τις δεκάδες πιθανές χρήσεις που μπορεί να έχει το δηλητήριο από το σαλιγκάρι.

Την περασμένη χρονιά, ο Marí και οι συνεργάτες του δημοσίευσαν άρθρα σχετικά με ένα ένζυμο του δηλητηρίου που μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να σπάσει τα τοιχώματα των κυττάρων και να μεταφέρει φάρμακα στο σώμα ενώ σε ένα άλλο άρθρο του περιγράφει πώς το δηλητήριο μπορεί να οδηγήσει σε μια νέα θεραπεία για τη νόσο του Πάρκινσον.

Ένας συνάδελφός του έχει ανακαλύψει μια μορφή ινσουλίνης του σαλιγκαριού που είναι ακόμα πιο ισχυρή από την ανθρώπινη ινσουλίνη.

Αυτή η συγκεκριμένη οικογένεια σαλιγκαριών είναι η ζωντανή μαρτυρία της σημασίας της βιολογίας σύμφωνα με τον ερευνητή που θεωρεί πως τα πλάσματα αυτά κρύβουν το μυστικό για πολλές θεραπείες καθώς μελετά αυτούς τους υποθαλάσσιους οργανισμούς για 15 χρόνια στο εργαστήριό του στο Τσάρλεστον της Νότιας Καρολίνας.

Στην φάρμα σαλιγκαριών που διεξάγονται όλες οι μελέτες υπάρχουν περισσότερα από 60 δείγματα από 10 είδη, αλλά το επίκεντρο της τελευταίας έρευνας είναι το «Conus purpurascens», ο μοβ κώνος.

Αυτό το πλάσμα έχει μια φοβερή φήμη. Αν και είναι από τα πιο αργά ζώα στον ωκεανό, το δηλητήριό του είναι τόσο γρήγορο ώστε να μπορεί να σκοτώσει ακόμη και μεγάλα ψάρια.

Αυτή η γνώση θα είναι χρήσιμη για τους επιστήμονες που αναζητούν θεραπείες για ασθένειες στις οποίες εμπλέκονται αυτοί οι υποδοχείς. «Η εφαρμογή δεν είναι μόνο για την ανάπτυξη φαρμάκων, αλλά για να περιγράψουμε τον μηχανισμό που μας επιτρέπει να κατανοήσουμε πώς τελικά θα έχει ιατρικούς σκοπούς», εξήγησε ο Marí.

Δείτε τον θανάσιμο μηχανισμό που κρύβει το σαλιγκάρι και πώς κυνηγά και σκοτώνει:

lifo.gr