Πράξη πρώτη:

Η επιχειρησιακή διευθύντρια που μάλιστα προσλήφθηκε επί …αειμνήστου Εθνάρχου (!), μετά από πορεία δεκαετιών στην Υπηρεσία, έφθασε να συνταξιοδοτηθεί στο τέλος του 2016.

Οργάνωσε λοιπόν εσωτερικά ένα «πάρτι αποχαιρετισμού», με έξοδα της Υπηρεσίας, όπου κάλεσε ολίγους κι εκλεκτούς. Απορία δημιουργεί πώς είναι δυνατόν να προΐστασαι στην πιο νευραλγική (επιχειρησιακή) Διεύθυνση και να έχεις χωρίσει τους ανθρώπους σου σε εκλεκτούς και μη, αφού είναι γνωστό ότι η λειψανδρία είναι τόση που δεν περισσεύει κανείς. Κι εν πάση περιπτώσει, αν δεν μπορείς να φανείς μεγαλόψυχος την ώρα της αποχώρησης, τι να υποθέσουμε για τον τρόπο άσκησης διοίκησης όσο είχες τη δύναμη και την ευθύνη;

Πράξη δεύτερη:

Κυρία είναι και η διάδοχος της διευθύντριας που αποχώρησε. Από τη νεώτερη γενιά και πολλά υποσχόμενη. Θέλησε να μιμηθεί (;) την προκάτοχο κι έτσι οργάνωσε κι αυτή «πάρτι» αλλά με άλλο «concept»: εκτός των τειχών (κάτι άκουσα για high class νυχτερινό κέντρο, όπισθεν γηπέδου Παναθηναϊκού), όπου κλήθηκαν ολίγοι κι εκλεκτοί Έλληνες αλλά κι εκλεκτοί …αλλοδαποί!

Οι τελευταίοι εκπροσωπούν τις Υπηρεσίες τους στη χώρα μας υπό το κάλυμμα του διπλωματικού υπαλλήλου. Κι εδώ η Υπηρεσία (βλέπε το ελληνικό δημόσιο) έβαλε βαθιά το χέρι στην τσέπη για να χρηματοδοτήσει το ξεφάντωμα των κατασκόπων!

Οι οποίοι… κατάκοποι αποχώρησαν μετά από ώρες γλεντιού και ζυμώσεων. Κι αναρωτιέται κάποιος: υπάρχουν τελικά λεφτά; Κι ακόμη περισσότερο: τι γυρεύουν οι «μυστικοί» σε δημόσια μέρη για να διασκεδάσουν; Μας θυμίζει το περιστατικό ανάλογες πρωτοβουλίες προ ετών, όταν άνθρωποι της Υπηρεσίας εξέδραμαν ομαδικώς για «συνέδρια» σε νησιά, ξενοδοχεία και νυχτερινά κέντρα!

Συμπέρασμα: Η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει! Ούτε από την οικονομική κρίση!