O εφιάλτης όλων των πιστών Ορθοδόξων βρίσκει τροχιά… Αυτό που απεύχονταν οι απανταχού πιστοί της Ορθοδοξία φαίνεται πως είναι στα σκαριά να γίνει πράξη. Η “ένωση” με τους Ρωμαιοκαθολικούς, για την οποία ένωση και την ανάγκης πολλάκις έχουμε ακούσει διάφορα από τις κεφαλές των δύο πλευρών.
Μοχλός για να καταστεί πραγματικότητα αυτό το κόλπο γκρόσο είναι το θέμα της ουκρανικής αυτοκεφαλίας.
Σύμφωνα με τον Αρχιεπίσκοπο των Ουνιτών στην Ουκρανία Svyatoslav Shevchuk είναι απαραίτητο να καταβληθεί κάθε δυνατή προσπάθεια για την αποκατάσταση της αρχικής ενότητας των καθολικών και ορθόδοξων «κλάδων» της Εκκλησίας του Κιέβου.
Βέβαια για τα προσχήματα διευκρινίζει πως είναι απαραίτητο να γίνει διάκριση μεταξύ των εννοιών της «ενότητας» και της «ενοποίησης».
Έτσι τα έθεσε επί τάπητος ο Σεβτσούκ σε πρόσφατη συνέντευξή του στον Glavkom.
«Αυτή είναι η θέση μας που προσπάθησα να κηρύξω κατά τη διάρκεια των εορτασμών για την 1.030η επέτειο του Βάπτισης των Ρως. Η «ενοποίηση» είναι αυτό που συνέβη σήμερα στην αγκαλιά της Ουκρανικής Ορθοδοξίας, όταν δημιουργήθηκε μια νέα δομή με τοπική ιδιότητα. Αλλά όταν μιλάμε για ένα «απλωμένο χέρι», μιλάμε για ενότητα, δηλαδή, ενώ παραμένουμε οι ίδιοι, μπορούμε και πρέπει να συνεργαστούμε στο όνομα του καλού του ουκρανικού λαού, στο όνομα της αλήθειας, στο όνομα της αναζήτησης της παγκόσμιας ενότητας με τους χριστιανούς, που ονομάζουμε οικουμενικό κίνημα. »
Είναι προφανές λοιπόν που το πάνε… Ενωμένοι μέσα στην διαφορετικότητά του ο καθένας….
Σύμφωνα με τον ίδιο, η Ουκρανική Ελληνική Καθολική Εκκλησία (Ουνίτες-UGCC) επιδιώκει έναν τρόπο να αποκαταστήσει την ενότητα με την «Εκκλησία του Κιέβου που γεννήθηκε κάποτε στα βαπτιστικά νερά του Δνείπερου», και αυτό είναι «εξ ολοκλήρου στο πλαίσιο του σύγχρονου οικουμενικού κινήματος για την αποκατάσταση της ενότητας όλων των Εκκλησιών του Χριστού, την προσέγγιση των Ορθοδόξων και Καθολικών Εκκλησιών ».
Καταλαβαίνει κανείς λοιπόν πως το πλάνο δεν είναι σε τοπικό επίπεδο αλλά στοχεύει πιο ψηλά για “ενότητα” σε παγκόσμιο επίπεδο Ρ.Καθολικών και Ορθοδόξων.
Ο Σεβτσούκ δήλωσε νωρίτερα ότι η ιδέα μιας αποκατασταθείσας ευχαριστιακής κοινωνίας μεταξύ των Ορθοδόξων και των Ουνιτών είναι η «χαρούμενη προοπτική» τους. Προς το παρόν, η νέα ουκρανική μην αναγνωρισμένη εκκλησία και οι Ουκρανοί Ουνίτες έχουν αναπτύξει έναν οδικό χάρτη για συνεργασία σε διάφορους τομείς.
Μετά την «Σύνοδο ενοποίησης» στις 15 Οκτωβρίου, ο Σεβτσούκ χαιρέτισε την ενοποίηση των δύο σχισματικών δομών ως ένα «δώρο του Θεού» στο δρόμο προς την «πλήρη ενότητα των Εκκλησιών του κοινού Βαπτίσματος». Σημείωσε ότι από τότε , οι δύο ομάδες «πηγαίνουν μαζί στην ιστορία, προς την ενότητα, προς την αλήθεια».
Κατά την άποψή του, η αποκατάσταση της ευχαριστιακής κοινωνίας μεταξύ Ορθοδόξων και Καθολικών θα ήταν «εκπλήρωση της εντολής του Χριστού. Και αυτό θα επιτευχθεί, πιστεύει, από τη νέα ουκρανική δομή που θα ενταχθεί οικουμενικό κίνημα!!!!
Τι χρείαν έχομεν μαρτύρων;;;
«Γνωρίζουμε ότι η μητρική εκκλησία του Κιέβου, η οποία είναι η κοινή ρίζα τόσο της Ουκρανικής Ορθοδοξίας όσο και της Ελληνικής Καθολικής Εκκλησίας, αντέδρασε οδυνηρά στο χάσμα μεταξύ Ρώμης και Κωνσταντινούπολης. Για πολλά χρόνια, οι προκαθήμενοι, οι επισκοπές, τα μοναστήρια και οι πιστοί της Εκκλησίας του Κιέβου το θεωρούσαν μια τοπική σύγκρουση, μια διαμάχη μεταξύ των Λατίνων και των Ελλήνων. Αλλά αργότερα, αυτό το χάσμα έκοψε το εσωτερικό της Εκκλησίας του Κιέβου σε τεμάχια. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο σήμερα είναι απαραίτητο να καταβάλουμε κάθε δυνατή προσπάθεια όχι μόνο για να ξεπεραστεί η διαίρεση μέσα στην Ουκρανική Ορθοδοξία αλλά και με σοβαρή θεολογία, προσευχή και εργασία για την αποκατάσταση της αρχικής ενότητας της Εκκλησίας του Κιέβου στους ορθόδοξους και καθολικούς κλάδους της. Και το UGCC φέρει την μυστικιστική μνήμη της Εκκλησίας για τον αδιαίρετο Χριστιανισμό της πρώτης χιλιετίας «, κατέληξε ο Σεβτσούκ.
Αν επομένως συμβούν όλα αυτά που περιγράφει σε ουκρανικό επίπεδο, μπορεί αυτό να αποτελέσει πιλότο για …ευρύτερη ενότητα; Άλλωστε οι συμπροσευχές, τα συλλείτουργα, οι συνεορτασμοί είναι τακτικό φαινόμενο οπότε το πρώτο βήμα έχει ήδη γίνει.
