Το Υπουργικό Συμβούλιο του Λιβάνου ενέκρινε την Πέμπτη την οριοθέτηση των θαλάσσιων συνόρων με την Κυπριακή Δημοκρατία, ένα ζήτημα που παρέμενε σε εκκρεμότητα για σχεδόν δύο δεκαετίες. Η απόφαση αυτή σηματοδοτεί μια κρίσιμη εξέλιξη στην προσπάθεια του Λιβάνου να ενισχύσει τη θέση του στον ενεργειακό χάρτη της Ανατολικής Μεσογείου. Το επόμενο βήμα είναι η κύρωση της συμφωνίας από το Κοινοβούλιο, διαδικασία που αναμένεται να ανοίξει τον δρόμο για περαιτέρω διπλωματικές και τεχνικές κινήσεις.
Σύμφωνα με την ανεξάρτητη πλατφόρμα «Observe Lebanon», η εξέλιξη αυτή ενδέχεται να έχει σημαντικές επιπτώσεις στην περιφερειακή συνεργασία και εξερεύνηση ενεργειακών πόρων. Η εδραίωση των θαλάσσιων συνόρων θεωρείται στρατηγικής σημασίας, καθώς ο Λίβανος αντιμετωπίζει σοβαρές οικονομικές προκλήσεις και η σαφής οριοθέτηση μπορεί να ενισχύσει τη διαπραγματευτική του θέση σε μελλοντικές συμφωνίες για εξόρυξη φυσικών πόρων.
Η συμφωνία για την ΑΟΖ μεταξύ των δύο χωρών είχε αρχικά διαμορφωθεί το 2007, βασισμένη σε μια «γραμμή μέσου» που όριζε έξι σημεία. Ωστόσο, η εφαρμογή της παρέμεινε ανεφάρμοστη λόγω ασαφειών, κυρίως γύρω από τα σημεία 1 και 6, καθώς και εξαιτίας της ανάγκης να ολοκληρωθούν πρώτα οι οριοθετήσεις με άλλες γειτονικές χώρες, όπως η Συρία και το Ισραήλ. Το θέμα είχε τεθεί προσωρινά «σε αναμονή», με την προοπτική να επανεξεταστεί όταν οι συνθήκες το επέτρεπαν.
Η Επιτροπή Έργων του Λιβάνου είχε προτείνει την πρόσκληση ξένων εμπειρογνωμόνων και νομικών ειδικών, καθώς και ειδικών σε θέματα φυσικών πόρων, ώστε να διευκρινιστούν κρίσιμα τεχνικά και νομικά ζητήματα που αφορούν τον υπολογισμό των θαλάσσιων επιφανειών. Η πολυπλοκότητα του θέματος απαιτούσε εξειδικευμένη γνώση και αντικειμενική προσέγγιση, προκειμένου να διασφαλιστεί η ακρίβεια και η νομιμότητα της συμφωνίας.
Η κυβέρνηση του Λιβάνου τόνισε την ανάγκη για προσεκτική τεχνική και νομική επανεξέταση πριν από οποιαδήποτε νέα δέσμευση ή υπογραφή με την Κύπρο. Το ζήτημα έχει σαφή κυριαρχική διάσταση, καθώς ενδέχεται να επηρεάσει και τις μελλοντικές διαπραγματεύσεις για την οριοθέτηση με τη Συρία. Η στάση αυτή υποδηλώνει την πρόθεση του Λιβάνου να κινηθεί με στρατηγική σύνεση, διασφαλίζοντας τα εθνικά του συμφέροντα σε μια ιδιαίτερα ευαίσθητη γεωπολιτική περιοχή.
