H απόληξη της Μάνης, ανάμεσα στον Λακωνικό και το Μεσσηνιακό κόλπο, επιφυλάσσει μεγάλες συγκινήσεις σε όσους θα ταξιδέψουν ως εκει...
Δεν είναι μόνο η ατμόσφαιρα της περιοχής, με τις πύλες του Άδη και το νεκρομαντείο να σηματοδοτούν το πέρασμα στον Κάτω Κόσμο, το τέλος. Στην επιβλητική «ενέργεια» της εντυπωσιακής αυτής γωνιάς της Ελλάδας, συμβάλλουν και οι αυστηρές γραμμές του τοπίου, η άνυδρη γη και η συναρπαστική διχρωμία της με το μπλε της θάλασσας.
Εκεί που ο μύθος θέλει τον Ηρακλή να έπιασε τον Κέρβερο, στον 12ο άθλο του, εκεί που οι ψυχές περνούσαν στον Άδη, ο ταξιδιώτης αντικρίζει τοπίο βουβό και συνάμα συναρπαστικό, με την ολόγυμνη άγρια γη και φόντο τη θάλασσα.
Το μονοπάτι αρχίζει από το εκκλησάκι των Αγίων Ασωμάτων και οδηγεί στο σπήλαιο όπου ο συνοδός παραλάμβανε τις ψυχές για να τις μεταφέρει στον Κάτω Κόσμο. Η πορεία καταλήγει στον φάρο, που λειτούργησε για πρώτη φορά στα τέλη του 19ου αιώνα.
Αναφορές για το νεκρομαντείο του Ποσειδώνα εντοπίζονται τόσο στον Παυσανία όσο και στον Πλούταρχο. Το όνομά του αποδίδεται στον μυθικό ήρωα Ταίναρον, γιο του Δία, που έχτισε εκεί την ομώνυμη πόλη. Στην αρχαιότητα ονομαζόταν και Ποσείδιον ενώ στη φραγκοκρατία χρησιμοποιήθηκε και το όνομα Κάβο Ματαπάς.
