Νέα έρευνα υποστηρίζει ότι υπήρξε κάτι που έκανε το πλοίο να πέσει πάνω στο παγόβουνο, με αποτέλεσμα να βυθιστεί και να χάσουν τη ζωή τους περίπου 1.500 άνθρωποι.
Μια τεράστια ηλιακή έκλαμψη στο βόρειο ημισφαίριο μπορεί να ευθύνεται για το ναυάγιο του «Τιτανικού» στον Βόρειο Ατλαντικό, σύμφωνα με την Αμερικανίδα ερευνήτρια Μίλα Ζίνκοβα.
Στην έρευνά της η επιστήμονας παραθέτει στοιχεία ισχυρής ηλιακής έκλαμψης τη νύχτα της 15ης Απριλίου 1912 και υποστηρίζει ότι μια ογκώδης ηλιακή καταιγίδα είχε ως αποτέλεσμα να υπάρξει μια μικρή απόκλιση της πυξίδας του πλοίου από τον μαγνητικό βορρά και έτσι να αλλάξει η πορεία του και να πέσει πάνω στο παγόβουνο.
Σημειώνεται ότι οι ηλιακές εκλάμψεις είναι εκρήξεις που παρατηρούνται όταν η έντονη δραστηριότητα στα μαγνητικά πεδία του Ήλιου διαταράσσει την ισορροπία στα μαγνητικά του πεδία με έκλυση τεράστιας ενέργειας που συνοδεύεται μια με λάμψη.
«Ο Τιτανικός χτύπηκε το παγόβουνο στις 23:40 της 14ης Απριλίου 1912, με ελαφρύ άνεμο και σε μια σχετικά ήρεμη θάλασσα» επισημαίνει η ερευνήτρια, προσθέτοντας ότι ο τέταρτος αξιωματικός του πλοίου, Τζόζεφ Μπόξχολ, είχε μεταδώσει το στίγμα του πλοίου για το SOS. Το οποίο ήταν 13 ναυτικά μίλια (24 χλμ) μακριά από την πραγματική θέση του πλοίου.
Και παρ'όλα αυτά, όπως σημειώνει η Ζίνκοβα, το πλοίο διάσωσης «Καρπάθια» κατάφερε να πλεύσει κατευθείαν προς τις σωστικές λέμβους του «Τιτανικού».
Σύμφωνα με αυτόπτες μάρτυρες, όπως ο επιζών του «Τιτανικού» και συγγραφέας, Λόρενς Μπίσλεϊ, υπήρχαν «αύρες» στον ουρανό (οι οποίες εμφανίζονται μαγνητικά φορτισμένα σωματίδια από τον ήλιο, που μεταφέρονται από ηλιακούς ανέμους, αλληλεπιδρούν με την ατμόσφαιρα της Γης), έπειτα από τη φονική σύγκρουση με το παγόβουνο.
Επίσης έγραψε ότι ένα «ελαφρύ φως» φαινόταν για αρκετή ώρα, το οποίο έσβηνε και έπειτα άναβε και πάλι.
