Η κατάσταση που έχει δημιουργηθεί με την Τουρκία επ’ αφορμή της σύλληψης (σ.σ. μέχρι αποδείξεως του εναντίου σε πείσμα πεφωτισμένων που την έχουν δει γνώστες της απόλυτης αλήθειας) δύο Ελλήνων στρατιωτών είναι πρωτοφανής και αυτό άρχισε επιτέλους να το συνειδητοποιεί η ελληνική πολιτική ηγεσία, έστω και με τη συνήθη χαρακτηριστική καθυστέρηση.
Καλός φίλος του «DP» μας υπενθύμισε ένα περιστατικό που είχε καταγραφεί στον Έβρο το πρώτο δεκαήμερο του Φεβρουαρίου του 2001 με την σύλληψη δυο Τούρκων στρατιωτικών που πέρασαν στην ελληνική πλευρά των συνόρων. Η στάση της ελληνικής πλευράς ήταν απλώς υποδειγματική, κάτι το οποίο, πέραν τον φαντάρων της άλλης πλευράς, είχε εκτιμηθεί δεόντως και από το τουρκικό υπουργείο Εξωτερικών.
Συγκεκριμένα, είχε χαρακτηρίσει σε ανακοίνωση που εξέδωσε ως «ευχάριστο γεγονός τη συνεργασία μεταξύ Ελλήνων και Τούρκων» όσον αφορά στο περιστατικό της εισόδου σε ελληνικό έδαφος των δικών της ανθρώπων. Τι έκπληξη! Τους στείλαμε με συνοπτικές διαδικασίες πίσω.
Οι Τούρκοι, προς τιμήν τους, αν και τους βόλευε, αναγνώρισαν την πολύ καλή συνεργασία με την Ελλάδα. Τότε η Άγκυρα έλεγε στην ελληνική πλευρά ότι οι στρατιωτικοί της πέρασαν τα σύνορα κατά λάθος, αν και διέσχιζαν με βάρκα τον ποταμό…
Σήμερα η κατάσταση και η πολεμική – εκδικητική διάθεση των ισλαμιστών της Άγκυρας, για τους οποίους υποστηρίζαμε συλλογικά και επιπόλαια ότι είναι καλύτεροι από τους κεμαλιστές, έχει ξεπεράσει κάθε προηγούμενο.
Δεν έχουν τον παραμικρό ηθικό φραγμό (σ.σ. δυσφημώντας το Ισλάμ το οποίο λένε πως είναι κάτι διαφορετικό) να ταλαιπωρούν δυο νέα παιδιά που έβγαζαν το ψωμί τους έχοντας επιλέξει το επάγγελμα του στρατιωτικού, προστατεύοντας μόνο τα σύνορα της χώρας τους. Προς γνώση και συμμόρφωση λοιπόν…
