Ο κόμης Κλέμενς φον Μέτερνιχ είχε γράψει σε μία επιστολή του…
“…η χάραξη πολιτικής είναι σαν να παίζει κανείς ταυτόχρονα σε πολλές πράξεις που εκτυλίσσονται αμέσως μετά το άνοιγμα της αυλαίας. Το να ανακοινώσει κανείς εκείνη τη στιγμή ότι η παράσταση δεν θα λάβει χώρα, είναι εντελώς παράλογο. Η παράσταση θα συνεχιστεί, είτε λόγω των ηθοποιών είτε λόγω των θεατών. Οι ευφυείς άνθρωποι, ωστόσο, ποτέ δεν θεωρούν ότι αυτή είναι η ουσία του προβλήματος. Γι’ αυτούς η ουσία συνίσταται στην απόφαση εάν η αυλαία πρέπει όντως να σηκωθεί”.
Αυτή η κουβέντα του Μέτερνιχ τι μας διδάσκει για το Σκοπιανό;
Ότι ως Ελλάδα δεν πράξαμε ευφυώς με το να σπεύσουμε να κλείσουμε το θέμα του ονόματος, θέτοντας μάλιστα και ορίζοντα το καλοκαίρι του 2018.
Επίσης, δεν πράξαμε ευφυώς με το να αρχίσουμε οι ίδιοι (θεσμικοί παράγοντες) να συζητούμε περί του ονόματος πριν καν αρχίσει η όποια διαπραγμάτευση.
Δεν πράξαμε ευφυώς που ξεκινάμε την συζήτηση από μια σύνθετη ονομασία με το όνομα Μακεδονία ή τα παράγωγά του πάνω στο τραπέζι.
Την ώρα που γνωρίζουμε ότι:
Οι Αμερικανοί θέλουν να πριμοδοτήσουν το Αλβανικό στοιχείο (που δεν θέλουν ούτε να ακούν περί Μακεδονίας) έναντι του Σλαβικού στοιχείου (που θέλει οπωσδήποτε το Μακεδονία),
Αυτό που καίει τους Αμερικανούς δεν είναι το αν θα μπει η ΠΓΔΜ στο ΝΑΤΟ, αλλά να ανταλλάξουν με τους Αλβανούς την καλή τους πράξη στα Σκόπια με το να βάλουν νερό στο κρασί τους οι Αλβανοί στο Κοσσυφοπέδιο.
Τα όσα παίζονται στη διαπραγμάτευση με τα Σκόπια αντανακλούν στο παιχνίδι Σερβία-Κόσοβο, και αυτό είναι που καίει τους Αμερικανούς.
Επειδή λοιπόν η πολιτική είναι η τέχνη θέσπισης προτεραιοτήτων, δεν μας απασχολούν οι ενστάσεις των Βουλγάρων που θέλουν διακαώς το Μακεδονία ειδάλλως θα δημιουργήσουν πρόβλημα στην εισδοχή των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ, αλλά να δώσουμε έμφαση στην ανάγκη των ΗΠΑ να χρυσώσουν το χάπι στους Αλβανούς με το όνομα στα Σκόπια προκειμένου να πάρουν από τους Αλβανούς παραχωρήσεις στο Κόσοβο ώστε να λυθούν τα προβλήματα με τη Σερβία και σταδιακά η Σερβία να αρχίσει να έλκεται από το Δυτικό μαγνητικό πεδίο.
Φυσικά αυτά το Κρεμλίνο τα γνωρίζει και κινείται και αυτό στην περιοχή.
Και καταλήγω! Εμείς όταν αποφασίσαμε να σηκώσουμε την Αυλαία, τι στην ευχή νομίζαμε ότι θα γίνει? Αυτοί που πήραν την απόφαση, πως τα είχαν σχεδιάσει? Δηλαδή, δεν είχαν προβλέψει ότι θα υπάρξουν άτομα και μηχανισμοί που θα βάλουν τρικλοποδιές;
του Βασίλη Κοψαχείλη (διεθνολόγος-γεωστρατηγικός αναλυτής)
πηγή: mignatiou.com
