Mεγάλοι κερδισμένοι στην ματαίωση ιδρύσεως του «Κουρδιστάν» ήταν πρωτίστως το Ιράν και αμέσως μετά η Ρωσία καθώς, το πρώτο πέτυχε τον μέγιστο γεωπολιτικό του στόχο να διατηρήσει ανέπαφο το σιιτικό «τόξο» επιρροής της Ιράν-Ιράκ-Συρία-Λίβανος και η δεύτερη κατάφερε να συνάψει ενεργειακές συμφωνίες και με την Αρμπίλ και με την Βαγδάτη, χωρίς να ανακατευθεί στα εσωτερικά του Ιράκ και ταυτόχρονα πέτυχε να μην ιδρυθεί το λεγόμενο «δεύτερο Ισραήλ», ή μια ακόμα Πολιτεία των ΗΠΑ που θα ήταν επί της ουσίας το νέο κουρδικό μόρφωμα.

Φυσικά κερδισμένη λόγω συγκυριών ήταν και η Τουρκία η οποία τώρα πλέον ανησυχεί μόνο για τους Κούρδους της Συρίας, αλλά και αυτοί θα έχουν πολύ δύσκολο έργο τώρα πλέον που είναι αρνητικοί για αυτούς οι συσχετισμοί δυνάμεων στην περιοχή.

Το ιρακινό «Κουρδιστάν» ήταν απαραίτητο για να υπάρξει και ένα αντίστοιχο συριακό το οποίο και εν τέλει θα ενώνονταν μαζί του, με την προοπτική στο μέλλον να αποσπάσει περιοχές από την Τουρκία και το Ιράν.

Έτσι η Ρωσία και το Ιράν είναι πλέον οι απόλυτοι κυρίαρχοι στην Μέση Ανατολή και στις ΗΠΑ ακόμα δεν μπορούν να «χωνέψουν» πως έχασαν τόσο σημαντικό μέρος της επιρροής τους μόνο τον τελευταίο μήνα.

Στο Πεντάγωνο και στο State Department θεωρείται βέβαιο ότι έχουν μια πολύ μεγάλη φωτογραφία του Μπαρζανί και της πετάνε καθημερινά, βελάκια. Ο θυμός τους για τον παραδοσιακά προσκείμενο στους Αμερικανούς Κούρδο ηγέτη, είναι πέραν κάθε ορίου καθώς τον θεωρούν τον απόλυτο υπεύθυνο για αυτό το «φιάσκο».

Του είχαν ζητήσει να μην προχωρήσει στο δημοψήφισμα ανεξαρτησία κάτι που το ζήταγαν και όλες οι χώρες της Δύσης.

Αυτός όμως προχώρησε κανονικά στην διεξαγωγή του στηριζόμενος στην λεκτική υποστήριξη του Ισραήλ η οποία δεν του απέδωσε τίποτα όταν ο ιρακινός Στρατός μπήκε στο Κιρκούκ.

Ο Μπαρζανί υποτίμησε και τον εσωτερικό του αντίπαλο Ταλαμπανί, υιό του προσφάτως αποθανόντα ιστορικού ηγέτη των Κούρδων. Οι Ταλαμπανί πρόσκεινται προς το Ιράν,άλλωστε πρόσφατα πριν την ανακατάληψη του Κιρκούκ από τις ιρακινές δυνάμεις, τους είχε επισκεφθεί Ιρανός στρατηγός.

Οι Ταλαμπανί άφησαν κυριολεκτικά χωρίς τουφεκιά να πέσει το Κιρκούκ στα χέρια των ιρακινών ομοσπονδιακών δυνάμεων.

Οι ίδιες οι ΗΠΑ, θεώρησαν πλέον οποιαδήποτε προσάθεια στήριξης του Μπαραζανί ως άνευ ουσίας και απλώς αποδέχτηκαν τα τετελεσμένα. Αναδιπλώθηκαν και σχεδιάζουν τις κινήσεις τους για το μέλλον.

Αποδείχθηκε όμως και κάτι άλλο: Χωρίς αεροπορική υποστήριξη από τις ΗΠΑ οι ιρακινοί Πεσμεργκά είναι μάλλον υπερτιμημένοι. Ίσως το ίδιο να ισχύει και για τους Κούρδους των SDF στην Συρία.

Πάντως οι ΗΠΑ πρέπει να αποφασίσουν τάχιστα αν θέλουν να εμπλακούν σε ιστορίες γεωπολιτικής τρέλας στην Συρία, συνεχίζοντας την στήριξη των Κούρδων εναντιον πλέον των δυνάμεων της Δαμασκού.