Αλλεργίες – Τα ρυθμιστικά κύτταρα τύπου 1 (Tr1) είναι ένας τύπος ρυθμιστικού ανοσοκυττάρου που βοηθά στην καταστολή των ανοσολογικών αποκρίσεων, συμπεριλαμβανομένης της φλεγμονής και των βλαβών των ιστών, αλλά πολύ λίγα στοιχεία ήταν γνωστά για την ανάπτυξή τους και τη λειτουργία τους.
Μια νέα μελέτη σε ποντίκια και ανθρώπους, που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Nature Communications, περιγράφει to πώς ένα ένζυμο που ονομάζεται ITK διαδραματίζει κρίσιμο ρόλο στην ανάπτυξη κυττάρων Tr1 κατά τη διάρκεια μιας ανοσολογικής αντίδρασης. Το ένζυμο προσφέρει ένα σημείο εισόδου για τους ερευνητές προκειμένου να χειραγωγήσουν την ανάπτυξη των κυττάρων Tr1 για να τα ενισχύσουν και να θεραπεύσουν αλλεργίες, ή για να εμποδίσουν την ανάπτυξή τους και να θεραπεύσουν ιικές και βακτηριακές λοιμώξεις.
«Όσο περισσότερο καταλαβαίνουμε το πώς αναπτύσσονται αυτά τα κύτταρα, τα σήματα και τα μονοπάτια που χρησιμοποιούν, τόσο πιο πιθανό είναι ότι θα είμαστε σε θέση να σχεδιάσουμε προσεγγίσεις για το χειρισμό τους», δήλωσε ο Avery August, καθηγητής μικροβιολογίας και ανοσολογίας στο Cornell’s College of Veterinary Medicine, που συμμετείχε στην έρευνα. Ο Weishan Huang, βοηθός καθηγητής μικροβιολογίας και ανοσολογίας, είναι ο κύριος συγγραφέας.
Οι γιατροί χρησιμοποιούν την ανοσοθεραπεία αντιγόνου για τη θεραπεία αλλεργιών με τη χορήγηση μιας θεραπείας που εκθέτει έναν ασθενή σε αυξανόμενες δόσεις αλλεργιογόνου για μια περίοδο μηνών. Δεδομένου ότι οι αλλεργίες προκαλούνται από μια υπερδραστική ανοσοαπόκριση σε ένα αλλεργιογόνο, η θεραπεία λειτουργεί γιατί τα κύτταρα Tr1 βοηθούν στην καταστολή του ανοσοποιητικού συστήματος και στην μείωση της φλεγμονής. Στο μέλλον, οι κλινικοί γιατροί μπορεί να θέλουν να ενισχύσουν αυτήν τη δράση για την παραγωγή περισσότερων κυττάρων Tr1, ανέφερε ο καθηγητής August.
Αλλά όταν θεραπεύονται ιικές λοιμώξεις όπως η γρίπη, οι βακτηριακές λοιμώξεις και οι όγκοι, οι κλινικοί γιατροί μπορεί να θέλουν να μπλοκάρουν επιλεκτικά την διαδικασία, για να μειώσουν τον αριθμό των κυττάρων Tr1. Σε πειράματα με ποντίκια, ο δρ August και οι συνάδελφοί του διαπίστωσαν ότι τα κύτταρα Tr1 αυξάνονται όταν ένα ποντίκι έχει μολυνθεί από ιούς ή βακτήρια ή όταν καταπολεμά τους όγκους. Διασφαλίζοντας την ανάπτυξη κυττάρων Tr1 και μειώνοντας προσεκτικά τη δραστικότητά τους για την καταστολή της ανοσοαπόκρισης, οι ασθενείς μπορεί να ανανήψουν ταχύτερα από ορισμένες ασθένειες.
«Αυτή είναι μια ισορροπία, επειδή αυτά τα κύτταρα υπάρχουν για ένα σκοπό και πιστεύουμε ότι σκοπός τους είναι να διασφαλίσουν ότι το ανοσοποιητικό σύστημα δεν καταστρέφει και δεν προκαλεί παθολογία σε μια ανοσολογική αντίδραση», δήλωσε ο δρ August.
Ο κίνδυνος από τη γρίπη, για παράδειγμα, είναι ότι σε κάποιο σημείο άλλοι τύποι Τ κυττάρων του ανοσοποιητικού συστήματος, των οποίων ο σκοπός είναι να σκοτώσουν μολυσμένα κύτταρα, αρχίζουν να καταστρέφουν τον ιστό. Σε τέτοιες περιπτώσεις, μια υπερδραστική ανοσοαπόκριση μπορεί να οδηγήσει σε θάνατο.
«Πρέπει να κάνουμε πειράματα για να διαπιστώσουμε εάν μπορούμε να συντονίσουμε την λειτουργία των κυττάρων Tr1, ώστε να εξισορροπήσουμε τις ωφέλιμες πτυχές με τις επιζήμιες πτυχές της ανοσολογικής αντίδρασης», πρόσθεσε ο ίδιος.
Στην μελέτη, οι επιστήμονες ανέπτυξαν γενετικά τροποποιημένα ποντίκια, ώστε αυτά να φέρουν ένα γονίδιο που καθιστά τα κύτταρα Tr1 να «ανάβουν με πράσινο χρώμα όταν αναπτύσσονται», γεγονός που επιτρέπει την εύκολη παρακολούθηση. Στη συνέχεια, ανέπτυξαν έναν άλλο τύπο ποντικού που είχε φθορίζοντα κύτταρα Tr1 και στο οποίο οι ερευνητές μπορούσαν να μπλοκάρουν συγκεκριμένα την δραστηριότητα του ενζύμου ITK. Χρησιμοποιώντας το ίδιο πρωτόκολλο, δημιούργησαν ένα τρίτο είδος ποντικιού που δεν είχε ITK.
Και στα δύο ποντίκια όπου ανέστελλαν το ΙΤΚ και στα ποντίκια που δεν είχαν ΙΤΚ, τα κύτταρα Tr1 απέτυχαν να αναπτυχθούν. Χρησιμοποιώντας κύτταρα αίματος από ανώνυμους ανθρώπινους εθελοντές, πήραν τα ίδια αποτελέσματα.
Σε ένα δεύτερο πείραμα, οι ερευνητές εντόπισαν ένα δεύτερο κρίσιμο ένζυμο στο μονοπάτι που οδηγεί στην ανάπτυξη κυττάρων Tr1. Αυτό το άλλο ένζυμο, που ονομάζεται IRF4, είναι ένας μεταγραφικός παράγοντας που ρυθμίζει την έκφραση ενός αριθμού γονιδίων και αποδείχθηκε κλειδί για τον έλεγχο της ανάπτυξης των κυττάρων Tr1. Η ομάδα επιβεβαίωσε ότι και σε αυτή την περίπτωση υπάρχει το ίδιο μονοπάτι στους ανθρώπους.
iatropedia.gr
