Να «πάρει τον αέρα» του νέου προέδρου της Γαλλίας με το «καλημέρα» προσπάθησε η Ανγκελα Μέρκελ, σε ρόλο «καλής πλην αυστηρής δασκάλας», με αρωγούς τον Βόλφγκανγκ Σόιμπλε και Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ. Μπορεί ο Μακρόν να ήταν… μακράν ο υποψήφιος της αρεσκείας του Βερολίνου, πλην, όμως, στη γερμανική κυβέρνηση πρυτάνευσαν οι προεκλογικές σκοπιμότητες.

Επιπλέον, «η Γερμανία έχει χάσει την εμπιστοσύνη της στο γαλλικό μοντέλο και το γαλλικό σύστημα», όπως υπογράμμισε στο πρακτορείο Reuters ο αντιπρόεδρος της Blackrock και πρώην διοικητής της κεντρικής τράπεζας της Ελβετίας, Φίλιπ Χίλντεμπραντ. Κατά τον ίδιο τεχνοκράτη, οι χρόνιες παθογένειες της γαλλικής οικονομίας, η απροθυμία των κυβερνήσεών της να προωθήσουν μεταρρυθμίσεις και οι επανειλημμένες παραβιάσεις των δημοσιονομικών κανόνων της Ε.Ε. έχουν υποσκάψει την εμπιστοσύνη της Γερμανίας στο δυτικό της γείτονα και «συγκυβερνήτη» στο τιμόνι της Ευρώπης.

Εχοντας υπόψη τα παραπάνω, αντιλαμβάνεται κανείς ευκολότερα γιατί το Βερολίνο συνόδευσε με… πολύ πάγο τη συγχαρητήρια σαμπάνια προς το νέο πρόεδρο της Γαλλίας, ο οποίος ανακοίνωσε ότι η πρώτη χώρα που θα επισκεφθεί μετά την ορκωμοσία του θα είναι εντός ημερών η Γερμανία.

«Ο Μακρόν κουβαλάει τις ελπίδες εκατομμυρίων Γάλλων και πολλών ανθρώπων στη Γερμανία και την Ευρώπη. Διεξήγαγε μια θαρραλέα φιλοευρωπαϊκή εκστρατεία, υποστηρίζει το άνοιγμα της Γαλλίας στον κόσμο και είναι αποφασιστικά προσηλωμένος στην κοινωνική οικονομία της αγοράς», επαίνεσε αρχικά η Μέρκελ τον Μακρόν, δηλώνοντας έτοιμη να βοηθήσει, ώστε να μειωθεί η ανεργία των νέων στη Γαλλία.

Δεν άργησε, όμως, η ψυχρολουσία. Η καγκελάριος τόνισε πως η Γερμανία δεν σκοπεύει να αλλάξει πολιτική εξαιτίας της πολιτικής αλλαγής στη Γαλλία, ούτε να περιορίσει τα εμπορικά της πλεονάσματα, αγοράζοντας προϊόντα άλλων ευρωπαϊκών χωρών. «Το πλεόνασμά μας οφείλεται στην ποιότητα των προϊόντων μας», ισχυρίστηκε κάπως αλαζονικά. Στο ίδιο ύφος ο εκπρόσωπος της καγκελαρίας, Στέφαν Ζάιμπερτ, ξεκαθάρισε ότι η θέση του Βερολίνου για τα ευρωομόλογα, που έχει προτείνει ο Μακρόν (όπως στο παρελθόν ο Ολάντ) «δεν έχει αλλάξει και παραμένει αρνητική».

Το δάχτυλο όμως στον Μακρόν -παρά τις αντίθετες παραινέσεις του υπουργού Εξωτερικών, Ζίγκμαρ Γκάμπριελ- κούνησε και ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε. Οι εκπρόσωποί του στο υπουργείο Οικονομικών κάλεσαν τη Γαλλία να μη χάσει χρόνο στην εφαρμογή των μεταρρυθμίσεων, υπογραμμίζοντας πως ο Σόιμπλε θα επισημάνει προσωπικά στον Μακρόν την ανάγκη να συναινέσει η επόμενη γαλλική κυβέρνηση στο (γερμανικής έμπνευσης) σχέδιο ενίσχυσης της ευρωζώνης.

Και ο Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ όμως πρόσθεσε τη φωνή του στη χορωδία, δηλώνοντας πικρόχολα στο Reuters ότι «έχουμε ιδιαίτερο πρόβλημα με τη Γαλλία… Οι Γάλλοι ξοδεύουν πολλά λεφτά σε λάθος κατευθύνσεις και αυτό δεν μπορεί να συνεχιστεί επί μακρόν».

Σύμφωνα με το ίδιο πρακτορείο, υπάρχουν τρία στρατόπεδα στο επιτελείο του Μακρόν. Οι οπαδοί της επιθετικής αντιμετώπισης των Γερμανών, οι κήρυκες της «φιλικής, πλην σθεναρής γραμμής» και οι απροκάλυπτα γερμανόφιλοι. Ο Μακρόν τείνει προς τη μέση λύση, έχοντας αποφασίσει -πάντα κατά το Reuters- να μη φανεί αλαζονικός από το ξεκίνημα απέναντι στη Μέρκελ, βάζοντας επί τάπητος όλα τα διμερή και ευρωπαϊκά ζητήματα. Υπέρ του «καλοπιάσματος» των Γερμανών είναι η ευρωβουλευτής του MoDem, Σιλβί Γκουλάρ, που μιλά άπταιστα γερμανικά και συνόδευσε τον Μακρόν στο πρώτο του ταξίδι τον Μάρτιο στο Βερολίνο.

Πηγή: