Το να κερδίζει ένας αθλητής ένα χρυσό μετάλλιο είναι σίγουρο το όνειρο της ζωής του και μια ευκαιρία για εορτασμούς. Όχι όμως για τον αθλητή του τζούντο Ταλ Φλίκερ, που βρέθηκε στην κορυφή της διοργάνωσης του Grand Slam του Αμπού Ντάμπι αυτής της εβδομάδας.
Αντί για τον παραδοσιακό ύμνο του Ισραήλ, οι διοργανωτές του τουρνουά έπαιξαν την επίσημη μουσική της Διεθνούς Ομοσπονδίας Τζούντο (IJF) ενώ αντί για την σημαία του Ισραήλ κυμάτισε το λογότυπο της IJF.
«Ήταν περίεργο» δήλωσε ο Φλίκερ στο CNN. «Το Ισραήλ είναι η χώρα μου και είμαι υπερήφανος που είμαι από το Ισραήλ. Τραγούδησα το Χατικβά, γιατί δεν ξέρω τίποτε άλλο. Αυτός είναι ο ύμνος μου».
«Ο κόσμος ξέρει από πού είμαστε»
Ο Φλίκερ φοβόταν πως θα μπορούσε να συμβεί αυτό, δεδομένου ότι τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα δεν έχουν διπλωματικούς δεσμούς με το Ισραήλ και όπως οι περισσότερες αραβικές χώρς δεν το αναγνωρίζουν ως κράτος.
«Δεν υπάρχει τίποτα πιο γλυκό από τη στιγμή της νίκης» έγραψε στη σελίδα του στο Facebook ο 25χρονος αθλητής πριν από τον αγώνα. «Αυτή η αίσθηση ότι το κάνεις για τον εαυτό σου, την οικογένειά σου, την ομάδα και φυσικά για τη χώρα σου. Με ή χωρίς τη σημαία, θα αντιμετωπίσω τις δυσκολίες και κάθε αντίπαλό μου. ΘΑ κάνω τα πάντα για να κερδίσω στο Αμπού Ντάμπι και να ανέβω στο βάθρο. Όλοι στον κόσμο ξέρουν από πού είμαστε και ποια χώρα εκπροσωπούμε. Είμαι πολύ περήφανος που είναι Ισραηλινός».
Ο ίδιος και οι 11 συμπατριώτες του που αγωνίστηκαν στη συγκεκριμένη διοργάνωση, είχαν ήδη αναγκαστεί να φορέσουν τις στολές του τζούντο χωρίς τα τυπικά αναγνωριστικά σύμβολα της εθνικότητάς του.
«Απολύτως ίσοι»
Η IJF, από την πλευρά της, επικοινώνησε με τον πρόεδρο της Ομοσπονδίας τζούντο των ΗΑΕ, επιμένοντας πως «όλες οι αντιπροσωπείες, συμπεριλαμβανομένης της Ισραηλινής, θα αντιμετωπίζονται ως ίσες, χωρίς καμία εξαίρεση».
Η 4η Αρχή του Ολυμπιακού Χάρτη ορίζει πως «η πρακτική του αθλητισμού είναι ανθρώπινο δικαίωμα» προσθέτοντας πως «κάθε άτομο πρέπει να έχει τη δυνατότητα να ασκεί τον αθλητισμό χωρίς καμία διάκριση».
