Η αξιωματική αντιπολίτευση αδυνατεί να εκμεταλλευτεί πολιτικά ακόμα και μεγάλα γεγονότα που θα περίμενε κάποιος ότι θα ήταν προνομιακά για ένα κόμμα της Αριστεράς. Ενδεικτικά τα όσα έγιναν τις τελευταίες μέρες με την υπόθεση Κοντονή η οποία δημιούργησε νέο κύκλο εσωστρέφειας, στέλνοντας ουσιαστικά την Κουμουνδούρου «στα σχοινιά» μία μέρα μετά την απόφαση καταδίκης της Χρυσής Αυγής.

Ο ΣΥΡΙΖΑ είχε θέσει ως ορόσημο την παρουσία του έξω από το Εφετείο την ημέρα έκδοσης της απόφασης. Για αυτό το λόγο έγινε μεγάλη κινητοποίηση τόσο στο κόμμα όσο και στην Κουμουνδούρου ενώ ενδεικτική ήταν και η απόφαση του Αλέξη Τσίπρα να παρευρεθεί στη συγκέντρωση. Στον ΣΥΡΙΖΑ ευελπιστούσαν ότι η συμμετοχή τους σε μια μεγάλη συγκέντρωση με αυτά τα χαρακτηριστικά αλλά και η διαφαινόμενη καταδίκη της Χρυσής Αυγής θα τους επέτρεπαν να ξαναπιάσουν το νήμα της αντιπολίτευσης σε πεδία που είχαν χαθεί το προηγούμενο διάστημα.

Το χτύπημα Κοντονή πόνεσε την Κουμουνδούρου

Το «χτύπημα» Κοντονή, όμως, την αμέσως επόμενη μέρα, έβαλε εκ νέου την Κουμουνδούρου σε θέση άμυνας καθώς άνοιξε ξανά η συζήτηση για τις αλλαγές της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ στον ποινικό κώδικα και αν αυτές μπορούν να επιφέρουν ευνοϊκότερη μεταχείριση στη Χρυσή Αυγή. Με λίγα λόγια, ο ΣΥΡΙΖΑ βρέθηκε ξανά απολογούμενος για τα κυβερνητικά του πεπραγμένα γεγονός που αποδυναμώνει την αντιπολιτευτική του τακτική.

Η διαγραφή Κοντονή ήταν μονόδρομος για τον Αλέξη Τσίπρα. Αν και το κλίμα ήταν διατασικά αρνητικό για τον πρώην υπουργό, ο τρόπος με τον οποίο αποφασίστηκε και ανακοινώθηκε η διαγραφή του, δεν άρεσε σε ορισμένους εντός κόμματος. Αν και δημοσίως όλοι κάλυψαν την ηγεσία, αποδεχόμενοι ότι «ο Κοντονής έθεσε εαυτόν εκτός κόμματος», στους διαδρόμους της Κουμουνδούρου συζητήθηκε η πρωτότυπη, για τα δεδομένα του ΣΥΡΙΖΑ, διαγραφή του μέσω ανακοίνωσης του Γραφείου Τύπου, λίγο πριν τα μεσάνυχτα της Παρασκευής.

Παράλληλα, στον ΣΥΡΙΖΑ επικρατεί προβληματισμός για μια σειρά από φαινόμενα που παρουσιάζονται το τελευταίο διάστημα, τα οποία δίνουν την εικόνα της αποσύνθεσης. Αν και οι τόνοι ανάμεσα στις δύο τάσεις του κόμματος έχουν το τελευταίο διάστημα πέσει – ενδεικτικές οι δύο τελευταίες παρεμβάσεις Τσακαλώτου – στην Κουμουνδούρου πονοκεφαλιάζουν για μια σειρά παρεμβάσεων στελεχών.

«Πυρά» Κούλογλου κατά της ηγεσίας

Τελευταίο, το άρθρο του Στέλιου Κούλογλου με το οποίο υποστηρίζει ότι το πρόβλημα του ΣΥΡΙΖΑ δεν οφείλεται ούτε στους δημοσκόπους, ούτε και στα ΜΜΕ αλλά στο γεγονός ότι το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης δεν έχει καταφέρει να διαμορφώσει μια νέα φυσιογνωμία και ένα πρόγραμμα που να μπορεί να εμπνεύσει τους πολίτες, αφήνοντας, παράλληλα αιχμές κατά της ηγεσίας του κόμματος.

«Πόλεμος» Πολάκη κατά Ρουβά

Φθορά, όμως, προκαλούν και οι παρεμβάσεις στελεχών στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Παράδειγμα, ο Παύλος Πολάκης -για τον οποίο έχει ήδη εκφραστεί δυσφορία από ανώτερα κλιμάκια- ο οποίος ξεκινά έναν ακατανόητο «ιερό πόλεμο» κατά του Σάκη Ρουβά. Ή οι συχνές το τελευταίο διάστημα παρεμβάσεις της αδερφής του προέδρου του κόμματος, Ζανέτ Τσίπρα για εσωκομματικά ζητήματα. Ακόμα, όμως, και ορισμένες που δεν εντοπίζονται «από τα ραντάρ των ΜΜΕ», συνήθως μεσαίων στελεχών προκαλούν μικρούς εμφυλίους ανάμεσα σε στελέχη του κόμματος. Ενδεικτικός ο χαμός που έγινε την προηγούμενη εβδομάδα όταν το μέλος του Πολιτικού Συμβουλίου , Ν. Μαδεμλής σχολίασε αρνητικά την παρέμβαση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του κόμματος για τη δίκη της Χρυσής Αυγής.

Καρανίκας: Όποιος απειλεί διαγράφεται

Τη σκυτάλη των απειλών προς τους αμφισβητίες πήρε σήμερα ο πρώην σύμβουλος του Αλέξη Τσίπρα, Νίκος Καρανίκας, ο οποίος τοποθετήθηκε με ωμό τρόπο, σε ανάρτησή του, εκτιμώντας μάλιστα ότι οι διαγραφές για τις απόψεις είναι δημοκρατική διαδικασία! «Όποια και όποιος υπονομεύει και συκοφαντεί το κόμμα και τον πρόεδρο που μας εκπροσωπεί, θέτει τον εαυτό της/του εκτός κόμματος. Το αυτονόητο για ένα δημοκρατικό κόμμα που θέλει να είναι αριστερό και όχι φιλελεύθερο μαγαζί αριβισμού».

Με βάση αυτά τα δεδομένα, δεν προκαλεί εντύπωση ότι και δημοσκοπικά ο ΣΥΡΙΖΑ δείχνει αδυναμία να εκμεταλλευτεί την όποια φθορά της κυβέρνησης, με αποτέλεσμα να παραμένει καθηλωμένος σε ποσοστά γύρω στο 20%.