H στιγμή, έφτασε. Στην κορύφωση του δράματος. Η Τότεναμ μονομιάς, εκεί που θα έφευγαν πίσω στο Λονδίνο όρθιοι και θα έκλειναν τη σεζόν την Κυριακή με μια θέση επιστροφής του χρόνου στο Τσάμπιονς Λιγκ, ανοιγόκλεισαν τα μάτια και ήταν ήδη στον τελικό της Μαδρίτης.
Oταν η τακτική (με την έννοια του τακτοποιημένου, αν θέλετε του «από μνήμης», ποδοσφαίρου) πήγε στα σκουπίδια, τότε ο Αγιαξ πήγε κατευθείαν σπίτι. Όταν όλα έγιναν καρδιά+μαχητικότητα+πόλεμος από ένα σημείο του παιγνιδιού κι έπειτα, τότε η Τότεναμ πήγε στον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ.
Πήρε πρόκριση, πάνω από ένα μάτσο σκισμένα πτυχία και διπλώματα προπονητικής, με 24 τελειώματα/3 γκολ/2 δοκάρια σε εκτός έδρας ημιτελικό! Οι έντεκα που ξεκίνησαν και το έκαναν στη Μάντσεστερ Σίτι, προφανώς το απομνημόνευσαν. Διότι οι ολόιδιοι έντεκα, ξεκίνησαν και το (ξανα)έκαναν στο Αμστερνταμ.
Διαβάστε τη συνέχεια στο
