Μεγάλο «θόρυβο» συνεχίζουν να κάνουν τα «Paradise Papers», ενώ σάλος έχει ξεσπάσει και στο Βέλγιο, σχετικά με την πώληση ρωσικού υγροποιημένου φυσικού αερίου, μέσω της Navigator Holdings, εταιρία στην οποία ανήκει και ο Αμερικανός υπουργός Εμπορίου.
Το θέμα έχει λάβει μεγάλη δημοσιότητα στο Βέλγιο καθώς, σύμφωνα με σημερινό δημοσίευμα της βελγικής εφημερίδας Le Soir, πίσω από το ρωσικό LNG που πωλείται στη χώρα, κρύβεται η επιχειρηματική σχέση μεταξύ του υπουργού εμπορίου των ΗΠΑ Γουίλμπουρ Ρος και στενών συνεργατών του Ρώσου προέδρου Βλαντιμίρ Πούτιν.
Ειδικότερα, το δημοσίευμα αναφέρεται στις αποκαλύψεις των «paradise papers» ότι ο Ρος διατηρεί μερίδιο στην Navigator Holdings, η οποία κερδίζει εκατομμύρια ετησίως μεταφέροντας πετρέλαιο και φυσικό αέριο για τη ρωσική εταιρεία ενέργειας Sibur, παρ' όλο που δύο μεγάλοι μέτοχοι της Sibur υπόκεινται σε κάποιας μορφής κυρώσεις από τις ΗΠΑ.
Σύμφωνα με την εφημερίδα, στις 31 Αυγούστου 2017 το λιμάνι της Αμβέρσας υποδέχεται ένα τάνκερ που είχε αποπλεύσει τέσσερις μέρες νωρίτερα από ένα λιμάνι στα νότια της Αγίας Πετρούπολης. Το LNG που μεταφέρει προορίζεται να πωληθεί στη βελγική αγορά από την εταιρία Primagaz, η οποία είναι από τους μεγαλύτερους προμηθευτές προπανίου, βουτανίου στη χώρα.
Όπως εξηγεί το δημοσίευμα, αυτή δεν είναι η πρώτη φορά που το λιμάνι της Αμβέρσας υποδέχεται ρωσικό υγροποιημένο φυσικό αέριο. Από το 2014 έχουν καταγραφεί 11 ανεφοδιασμοί καυσίμων στο βελγικό λιμάνι, όπου βρίσκεται ο μοναδικός χώρος αποθήκευσης LNG στην Αμβέρσα. Τέσσερα διαφορετικά τάνκερ ταξίδευαν μεταξύ της Αμβέρσας και του ρωσικού λιμανιού. Αυτά τα τάνκερ ανήκουν στην εταιρία Navigator Holdings που έχει την έδρα της στις νήσους Μάρσαλ στον Ειρηνικό ωκεανό. «Πίσω από τη Navigator Holdings κρύβεται, ποιος άλλος; Ο 79χρονος δισεκατομμυριούχος Γουίλμπουρ Ρος, νυν υπουργός Εμπορίου των ΗΠΑ» υπογραμμίζει η Le Soir.
Πέρα από τις αποκαλύψεις για το ρωσικής προέλευσης LNG που πωλείται στο Βέλγιο, η Le Soir στο κύριο άρθρο της υποστηρίζει ότι μία μειοψηφία υποστηρικτών της φοροδιαφυγής, η οποία δεν κρύβεται, παίζει με την αδράνεια και την απογοήτευση του κόσμου, προσθέτοντας ότι εφημερίδες όπως η Le Soir κατάλαβαν ότι δεν αρκεί ένα κύμα διαμαρτυρίας και ότι η φορολογική δεοντολογία θα είναι ένας συνεχής αγώνας και μία μακρά πορεία για την επόμενη δεκαετία.
