Ο Αυθεντικός Μαραθώνιος Αθήνας είναι το μεγαλύτερο αθλητικό γεγονός της χώρας που πρόκειται να διεξαχθεί την επόμενη Κυριακή, ενώ την ίδια ημέρα θα γίνουν τα 10χλμ. στο κέντρο της Αθήνας, καθώς και ο αγώνας παίδων.
Στην ιστορική απόσταση από τον Μαραθώνα στην Αθήνα αναμένεται να λάβουν μέρος 21.000 δρομείς και στα 10χλμ. 15.000 δρομείς, ενώ συνολικά σ’ όλες τις αποστάσεις πρόκειται να συμμετέχουν περίπου 73.000 δρομείς από 152 χώρες.
Ο 41ός Αυθεντικός Μαραθώνιος Αθήνας έχει τις «ρίζες» του στη διαδρομή του αρχαίου Έλληνα οπλίτη ημεροδρόμου που μετέφερε το μήνυμα της νίκης στην Αθήνα μετά τη Μάχη του Μαραθώνα κατά των Περσών, τον Αύγουστο ή τον Σεπτέμβριο του 490 π.Χ.
Φέτος, συμπληρώνονται 128 χρόνια μετά την πρώτη φορά που διεξήχθη ως αγώνισμα στους σύγχρονους Ολυμπιακούς Αγώνες που φιλοξένησε η Αθήνα το 1896, ενώ από το 1983 ο Κλασικός Μαραθώνιος διεξάγεται στη μνήμη του δολοφονηθέντα βουλευτή, Γρηγόρη Λαμπράκη.
Ο πρώτος που έκοψε το νήμα της κλασσικής διαδρομής, «αναβιώνοντας» τα χνάρια του αρχαίου Έλληνα οπλίτη είναι ο θρυλικός χρυσός Ολυμπιονίκης του Μαραθωνίου, Σπύρος Λούης.
Άραγε, γνωρίζετε σε πόσο χρόνο τερμάτισε τον αγώνα;
Μέχρι τους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας το 1896 το αγώνισμα δεν είχε διεξαχθεί ποτέ. Στην αρχαιότητα αγώνας δρόμου με την μεγαλύτερη απόσταση ήταν ο δόλιχος απόστασης 4.800μ.
Η πρόταση να συμπεριληφθεί στο πρόγραμμα των Αγώνων της Αθήνας είχε γίνει από τον Γάλλο Μισέλ Μπρεάλ, ο οποίος είχε εμπνευστεί από τον άθλο του Αθηναίου οπλίτη.
Ο Σπύρος Λούης γεννήθηκε στις 12 Ιανουαρίου 1873 στο Μαρούσι από αγροτική οικογένεια και βοηθούσε τον πατέρα του που ήταν νερουλάς, κουβαλώντας νερό στις γειτονιές της περιοχής του.
Στους πρώτους πανελλήνιους – προκριματικούς αγώνες για την συγκρότηση της Ολυμπιακής Ομάδας νικητής ήταν ο Χαρίλαος Βασιλάκος με 3 ώρες,18 λεπτά και στον δεύτερο προκριματικό αγώνα νικητής ήταν ο Ι. Λαυρέντης.
Ωστόσο, ο Σπύρος Λούης συμπεριλήφθηκε στην ομάδα μετά από παρέμβαση του συνταγματάρχη Παπαδιαμαντόπουλου, διοργανωτή των προκριματικών, που γνώριζε το ταλέντο και τις αντοχές του από τη στρατιωτική του θητεία (1893-1895).
Στον πρώτο Μαραθώνιο των Ολυμπιακών της Αθήνας 10/4/1896 (29 Μαρτίου παλαιό ημερολόγιο) η απόσταση ήταν 40χλμ, η εκκίνηση δόθηκε από τον Μαραθώνα και ο τερματισμός ήταν μέσα στο Καλλιμάρμαρο Παναθηναϊκό Στάδιο.
Στην γραμμή της εκκίνησης πήραν θέση 13 Έλληνες και 4 ξένοι δρομείς ενώ το άτομο που έδωσε το σύνθημα για να ξεκινήσει ο αγώνας ήταν ο συνταγματάρχης Παπαδιαμαντόπουλος.
Η υποδοχή του Σπύρου Λούη στο στάδιο ήταν συγκλονιστική και μέχρι την είσοδό του τα συναισθήματα των θεατών ήταν ανάμικτα.
Υπήρχαν πληροφορίες ότι προηγείται ο Γάλλος Λερμιζιό και οι θεατές είχαν απογοητευτεί. Όμως, ο Γάλλος δρομέας εγκατέλειψε στη συνέχεια στο 32ο χιλιόμετρο και επικεφαλής στην κούρσα τέθηκε ο Αυστραλός Φλάκ, ο οποίος στα επόμενα χιλιόμετρα εγκατέλειψε κι αυτός.
Στο μεταξύ, ο Σπύρος Λούης, που είχε αρχίσει να μειώνει τη διαφορά με τον Αυστραλό, πέρασε στην πρώτη θέση.
Το ηθικό του κόσμου που βρισκόταν στο Στάδιο αναπτερώθηκε με την είδηση που μετέφερε έφιππος – αγγελιαφόρος στο Στάδιο ότι προηγείται Έλληνας. «Έλλην-‘Ελλην» ήταν χαρακτηριστικά η ιαχή που αντηχούσε σ΄όλο το Στάδιο.
Ο Σπύρος Λούης μπήκε πρώτος στο Στάδιο και τον υποδέχτηκε πλήθος κόσμου μαζί με τον διάδοχο του θρόνου Κωνσταντίνο και τον πρίγκηπα Γεώργιο.
Ο Σπύρος Λούης τερμάτισε τον αγώνα σε χρόνο 2 ώρες 58.50 σε ηλικία 24 ετών.
Κατέκτησε ασημένιο μετάλλιο (αυτή ήταν η απόφαση της ΔΟΕ τότε) και βαρύτιμο κύπελλο, ενώ ο δεύτερος Χαρίλαος Βασιλάκος χάλκινο (3 ώρες, 18 λεπτά) και τρίτος (χωρίς απονομή και μετάλλιο τότε) ο Ούγρος Κέλνερ (3 ώρες 06.35)
Μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες, ο Σπύρος Λούης έζησε μια ήρεμη ζωή στο Μαρούσι ως αγρότης, ως φύλακας στον σιδηροδρομικό σταθμό Μαρκοπούλου και ως τοπικός αστυνομικός και δεν πήρε άλλοτε μέρος σε άλλο αγώνα.
Η τελευταία δημόσια εμφάνισή του ήταν στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Βερολίνου το 1936, μετά από πρόσκληση των διοργανωτών, ως τιμητικά φιλοξενούμενος, όταν οργανώθηκε για πρώτη φορά λαμπαδηδρομία.
Ο Σπύρος Λούης κατάφερε, έτσι, να γίνει ο πρώτος αθλητικός θρύλος της νεότερης Ελλάδας. Το όνομά του συνδέθηκε με πλήθος ιστοριών και περιστατικών, ονοματοθεσίες δρόμων, πλατειών, συλλόγων, στην Ελλάδα καθώς και σ’ όλο τον κόσμο.
Ο Σπύρος Λούης πέθανε στις 26 Μαρτίου 1940.