Ο μεταβατικός πρόεδρος της νέας ισλαμικής Συρίας Αχμάντ αλ-Σαράα και υπουργοί της κυβέρνησης του, παρευρέθηκαν σε στρατιωτική παρέλαση τη Δευτέρα, η οποία διοργανώθηκε από το Υπουργείο Άμυνας στην εθνική οδό Μεζέζ στη Δαμασκό, για τον εορτασμό της Ημέρας Απελευθέρωσης.
Ευρώπη σε αναβρασμό: Ζελένσκι, Μακρόν, Μερτς και Στάρμερ "κυκλώνουν" τον Τραμπ – Καμία παραχώρηση εδαφών, μήνυμα–κόκκινη γραμμή από το Λονδίνο
Εν τω μεταξύ, Σύριοι συγκεντρώθηκαν στην πλατεία Ουμαγιάντ στο κέντρο της Δαμασκού για να σηματοδοτήσουν την πρώτη επέτειο της απελευθέρωσης από το προηγούμενο καθεστώς, κάτι που έγινε και σε πολλές πρωτεύουσες της Ευρώπης.
Πέρασε ένας χρόνος από την κατάληψη της εξουσίας στην Συρία από τον Αλ Σάραα, και ο ίδιος σε συνέντευξη του αποκάλυψε την πιο κρίσιμη στιγμή της επιχείρησης του στο συριακό έδαφος.
Συνέντευξη Προέδρου της Συρίας, Άχμαντ Αλ-Σαράα: Όταν πήραμε τον έλεγχο της δυτικής υπαίθρου του Χαλεπίου, οι Ρώσοι ( Κρεμλίνο) μας έστειλαν ένα μήνυμα: «Σταματήστε σε αυτό το όριο, πάρτε ό,τι έχετε πάρει και μην συνεχίζετε παραπέρα, αλλιώς η κατάσταση θα κλιμακωθεί».
Κατάλαβα ότι το καθεστώς Άσαντ είχε καταρρεύσει, οπότε δεν απάντησα και συνεχίσαμε την επιχείρηση. Και δοξάζουμε τον Αλλάχ, ότι αυτόήταν μια καλή επιλογή”, ανέφερε ο ίδιος.
Εδώ ο Αλ Σάραα αποκαλύπτει ότι έγραψε στα παλαιότερα των υποδημάτων του την ρωσική απειλή, ( προφανώς με βοήθεια των Τούρκων και των ΗΠΑ), και συνέχισε την προέλαση των δυνάμεων του στην Δαμασκό.
Ένα χρόνο μετά, ο Αλ Σάραα επισκέφθηκε την Μόσχα, η οποία διατηρεί τις βάσεις της στην Συρία ακέραιες, ενώ οι Τούρκοι ( που τα έχουν καλά με τους Ρώσους) στην κυριολεξία αλωνίζουν στο συριακό έδαφος, ετοιμάζοντας να τεθούν αντιμέτωποι ακόμα και του Ισραήλ, αλλά και των Κούρδων.
«Μυστική προετοιμασία στο Ιόνιο για το 2027 και κανείς δεν μιλάει ανοιχτά»
Η Συριακή Μεταβατική Κυβέρνηση διχάζεται ανάμεσα στην εδραίωση της εξουσίας της και στην κλιμάκωση της βίας της.
Κουρδικές δημοσιογραφικές πηγές τονίζουν ότι οι απλοί Σύριοι πολίτες, είχαν αρχικά μεγάλες ελπίδες μετά την κατάρρευση του καθεστώτος Μπάαθ στη Συρία, αλλά αυτές οι ελπίδες διαψεύστηκαν από πολιτικά, στρατιωτικά και μέτρα ασφαλείας που στόχευαν στην εγκαθίδρυση μιας ισλαμικού τύπου ηγεμονίας από τον Αλ Σάραα.
Οι ίδιες πηγές τονίζουν ότι αυτά τα μέτρα αυξάνουν επίσης τον κίνδυνο ενός νέου εμφύλιου πολέμου και συγκρούσεων.
Η γνωστή οργάνωση του Αλ Σάραα το HTS πραγματοποίησε το λεγόμενο «Συνέδριο της Νίκης» στις 29 Ιανουαρίου 2024.
Μόνο ένοπλες ομάδες που συνδέονται με την HTS και συμμορίες που συνδέονται με το κατοχικό τουρκικό κράτος, παρευρέθηκαν στο συνέδριο και καμία άλλη πολιτική ή κοινωνική δύναμη στη Συρία δεν ήταν παρούσες.
Το συνέδριο έλαβε επίσης αποφάσεις για τη σύσταση της νέας κυβέρνησης. Το συνέδριο περιελάμβανε επίσης την εκλογή του Αλ Σάραα ως προέδρου της μεταβατικής περιόδου, την παραχώρησή του σε αυτόν ευρείες εξουσίες όπως η εκπροσώπηση της Συρίας διεθνώς και η σύσταση νομοθετικής συνέλευσης, η διάλυση των δυνάμεων ασφαλείας και του στρατού και η σύσταση νέων θεσμών στη θέση τους, και η ακύρωση του συντάγματος του 2012.
Οι παρατηρητές σημειώνουν ότι αυτές οι αποφάσεις παραχωρούν στον Αλ Σάραα ευρείες εκτελεστικές, νομοθετικές και δικαστικές εξουσίες χωρίς σαφείς συνταγματικές διατάξεις, και ότι αυτό είναι ασυμβίβαστο με τα θεμέλια για τη σύσταση νέας κυβέρνησης κατά τη μεταβατική περίοδο.
Μετά το συνέδριο, η συριακή κυβέρνηση διόρισε αρκετούς ηγέτες συμμοριών, όπως τον Mohammed al-Jassem (Abu Amsha) και τον Saif Bolad (Abu Bakr), στα υπουργεία Άμυνας και Εσωτερικών, και στη διοίκηση Ταξιαρχιών, παρά τα προηγούμενα εγκλήματά τους πολέμου.
Η ίδια κυβέρνηση διόρισε αρκετές ξένες ένοπλες δυνάμεις που συνδέονται με την Αλ Κάιντα σε σημαντικές θέσεις, υπονομεύοντας την εμπιστοσύνη του συριακού λαού στη σύσταση ενός νέου «εθνικού στρατού».
Ο Αλ Σάραα συγκρότησε μια προπαρασκευαστική επιτροπή για την εκλογή μελών του κοινοβουλίου χωρίς τη διεξαγωγή εκλογών.
Αυτό το βήμα θεωρήθηκε ως συγκεντρωτισμός του προεδρικού συστήματος, αντίθετο προς τις επιθυμίες του συριακού λαού και τις απαιτήσεις των δημοκρατικών συστημάτων.
Το ποσοστό των διοικητών του HTS στη νέα κυβέρνηση ήταν περίπου 98%, και αυτό επηρέασε τη διοίκηση των πόλεων και των κυβερνητικών θεσμών.
Πηγές ανέφεραν ότι κάθε θεσμός έχει έναν «σεΐχη» που επέβλεπε τις διοικητικές υποθέσεις και τις υποθέσεις ασφαλείας.
Η Γενική Γραμματεία Πολιτικών Υποθέσεων, την ίδρυση της οποίας ανακοίνωσε ο Αλ Σάραα και η οποία συνδέεται με το Υπουργείο Εξωτερικών και διαθέτει γραφεία για τη διαχείριση της πολιτικής και κοινωνικής ζωής στις συριακές πόλεις, θεωρήθηκε ως αναβίωση του παλιού πειράματος του «Εθνικού Προοδευτικού Μετώπου» των Μπααθιστών.
Το Κοινοβούλιο διαλύθηκε χωρίς δικαιολογία και το Σύνταγμα του 2012 ακυρώθηκε. Αυτό το βήμα δημιούργησε ένα συνταγματικό κενό μέχρι τον Μάρτιο του 2025. Τον Μάρτιο, η κυβέρνηση ανακοίνωσε μια συνταγματική διακήρυξη χωρίς να συμβουλευτεί τις συριακές δυνάμεις.
Η συριακή αντιπολίτευση δήλωσε ότι η διακήρυξη αναπαράγει το μοντέλο του Μπααθισμού, που βασίζεται σε ένα κόμμα, μια θρησκεία και ένα έθνος, έθεσε την εξουσία στα χέρια του προέδρου και κατέστρεψε τον πλουραλισμό και τη δημοκρατία.
Από τις 8 Δεκεμβρίου 2024 έως τα τέλη Νοεμβρίου 2025, 10.923 άνθρωποι, συμπεριλαμβανομένων 8.180 πολιτών, συμπεριλαμβανομένων 438 παιδιών και 620 γυναικών, έχασαν τη ζωή τους ως αποτέλεσμα παραβιάσεων και βίας που διαπράχθηκαν από τις δυνάμεις της Συριακής Μεταβατικής Κυβέρνησης και τις δυνάμεις στην περιοχή.
Από αυτούς, 1.700 ήταν Αλαουίτες που σκοτώθηκαν σε σφαγές που διέπραξαν οι δυνάμεις της Μεταβατικής Κυβέρνησης. 638 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους σε επιθέσεις που πραγματοποίησαν οι δυνάμεις της Μεταβατικής Κυβέρνησης στη Σουέιντα τον Ιούλιο του 2025.
Μέλη της φυλής Μπάνι Χαλίντ επιτέθηκαν σε γειτονιές Αλαουιτών στη Χομς, σκοτώνοντας δύο και τραυματίζοντας 10. Σύμφωνα με αναφορές, από την πτώση του καθεστώτος Μπάαθ, η Μεταβατική Κυβέρνηση εφαρμόζει συγκεκριμένες πολιτικές ασφαλείας, πολιτικής και στρατιωτικής φύσεως για τον έλεγχο του κράτους και τον αποκλεισμό όλων των άλλων συνιστωσών.
Αυτές οι πολιτικές έχουν δημιουργήσει ένα συνταγματικό κενό, έχουν καταστρέψει την πολιτική διαδικασία και έχουν αυξήσει τη βία και τις παραβιάσεις.
