Το σκεπτικό της απόφασης
Την ακύρωση της υπουργικής απόφασης του 2001, με την οποία επιτρεπόταν δημιουργία χώρου καπνιζόντων σε καζίνο και νυχτερινά κέντρα άνω των 300 τ.μ αντί 200 ευρώ το τετραγωνικό μέτρο αποφάσισε το Συμβούλιο της Επικρατείς κρίνοντας ότι το επίμαχο μέτρο είχε κατά κύριο λόγο δημοσιονομικό και εισπρακτικό σκοπό.
Ωστόσο, πριν από περίπου δύο μήνες εκδόθηκε νέα υπουργική απόφαση με τους ίδιους ακριβώς όρους για τους ιδιοκτήτες των συγκεκριμένων καταστημάτων.
Η υπόθεση παρόλα αυτά επιστρέφει πίσω στο Ανώτατο Ακυρωτικό Δικαστήριο ,ενώπιον του οποίου προέφυγαν ζητώντας την ακύρωση και της νέας υπουργικής απόφασης μία μη κερδοσκοπική εταιρεία και πολίτες , οι οποίοι είχαν επιλέξει τη δικαστική οδό και μετά την έκδοση της απόφασης του 2011.
Το Δ΄ Τμήμα του ΣτΕ (πρόεδρος η αντιπρόεδρος Μαρία Καραμανώφ και εισηγητής ο σύμβουλος Επικρατείας Διομήδης Κυριλλόπουλος) στην υπ΄ αριθμ 551/2019 ακυρώνει την υπουργική απόφαση του 2011 καθώς θεωρεί ότι έχει μόνο δημοσιονομικούς-εισπρακτικούς σκοπούς.
Οι ανώτατοι δικαστές επισημαίνουν , μεταξύ άλλων στην απόφασή τους, ότι «η εν λόγω εξαίρεση από την απόλυτη απαγόρευση του καπνίσματος δεν θεσπίστηκε επί τη βάσει κριτηρίων προκυπτόντων από την επίμαχη διεθνή σύμβαση, αλλά αντιθέτως υπαγορεύθηκε από δημοσιονομικούς λόγους, ήτοι λόγους που παρίστανται κατ΄ εξοχήν απρόσφοροι για την εξυπηρέτηση των επιδιωκομένων από τη διεθνή σύμβαση σκοπών».
